عاشقانه مادرانه فاطمه معتمدآریا یک عشق بی نظیر همراه با نور امید را به تصویر می کشد.

به گزارش خبرنگار حوزه سینما باشگاه خبرنگاران شب گذشته فیلم سینمایی "اینجا بدون من" ساخته بهرام توکلی از شبکه سه سیما پخش شد در این فیلم هنرمندان بزرگ عرصه تصویر گرد هم آمده بودند تا اثری جاودانه را به نمایش درآوردند.
"اینجا بدون من" روایتگر داستان دختری به نام یلدا به همراه مادرش و برادرش احسان بود یلدا با دیگران یک فرق ساده داشت و همین سبب شده بود که ناتوانی جسمی یلدا اورا به انزوا و دوری از جامعه بکشاند در شرایطی که زندگی براین خانواده سخت تر می‌شد مادر خانواده که نقش آن را فاطمه معتمدآریا بازی میکرد سعی در بهبود بخشیدن به وضعیت داشت.
این اثر بعد از ارائه یک دید کلی در مورد این خانواده و وضع و حالشات وارد مرحله ای جید تر شد و یلدا از رضا دوست احسان فقط به واسطه صدای آن خوشش آمد و خانواده یلدا که منتظر کوچکترین کنش امیدوارانه از یلدا بودند دنباله این دل بستگی را  گرفتند و ناگهان همه چی به یکباره پس از گفته شدن این جمله از رضا که من نامزد دارم به یکباره از هم پاشیده شد و آن کورسو امید تبدیل به کوهی از یاس و ناامیدی شد و این بحران با بدتر شدن حال یلدا پس از آن شوک و امید او برای به هم خوردن نامزدی رضا یا بهتر بگویم توهم اوخانواده را در شرایط حادتری قرار داد در آخر هم زنگ نیمه شب رضا و گفتن به هم خوردن نامزدی اش و صحبت های یلدا در این مورد آن چنان حس تعلیقی را در مخاطب به وجود می آورد و پایان بندی زیبا و امید بخش آن در خصوص ازدواج رضا و یلدا حس امید و نگاهی به آینده روشن را در مخاطب زنده می کند.
در  این فیلم بازی فاطمه معتمدآریا روان سلیس و حسب بود و با حالات چهره خود و نگاه نافذش احساس مادرانه خود را به شکلی باورپذیر به مخاطب منتقل کرد و تلاطم اضطراب با یک مادر در شرایط ذکر شده را به خوبی به تصویر کشید.
فاطمه معتمدآریا در آثارش نه بازی بلکه زندگی می کند و تمام اصول و قواعد حرفه ای را در آن رعایت می‌کند و معتمدآریا بعد از دو سال و تیم دوری از تلویزیون با "اینجا بدون من" دوباره به تلویزیون بازگشت.
"اینجا بدون من" در ابتدا با داستان پردازی بسیار مناسب ما را وارد محیط زندگی این خانواده می‌کند ریتم داستان در مواقع ضروی و تنش زا را به خوبی تند می شود و حالت تشویق و نگرانی را به مخاطب منتقل می کند این ملودرام جذاب با فراز و نشیب های خود مخاطب را همراه می سازد و نریشن پایانی به خوبی فضای دراماتیک داستان را بدور از هجو بازسازی می کند بازی صابر ابر و نگار جواهریان نیز در این اثر فوق العاده خاص و زیباست این جا احسان به عنوان برادر یلدا، کنش و واکنش های به جا و موقعی را در تقابل با خواهرش و حتی مادر خود دارد و نگار جواهریان با میمیک صورت گریم منحصر به فرد آن همه مظلومیت و انزوا فیلم فریاد می زند انتخاب درست بازیگران براساس نزدیکی شخصیت ها با افراد و گریم و میزانسن مناسب همه و همه این اثر را برای رسیدن به نقطه والا موفق می‌کند قاب بندی ها وکلوزآپ به  خوبی از ‌آب درآمده اند و داستان هم گوشه ای از زندگی اجتماعی را با نگاه متفاوت کارگردان روایت می‌کند نقطه بسیار مثبت این اثر که شاید غیر تعهدی نیز بوده است معجزه خداوند درنهایت سختی و امید به لطف اوست که حتی آرزوهای به ظاهر دست نیافتنی را به دست قدرت الهی ممکن می سازد و انسان را در شرایط سخت جامعه کنونی امیدوار می‌کند./ي2
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار