شاید بتوان قدیمی ترین شهر آپارتمانی دنیا را به ماسوله لقب داد، اما نه!

زندگی ماسوله زمین تا آسمان با آپارتمان نشینی فاصله دارد. آنجا دیگر نه از برج های بلند و آسانسورهای شیشه ای خبری هست و نه از خانه های ویلایی با سقف شیروانی که با غرور خود را در تنهایی یک باغ بزرگ محبوس کرده و به خانه های کاهگلی اطراف خود فخر بفروشد.

در ماسوله تا دلت بخواهد خانه هایی ساده در دل کوهپایه ای سرسبز با چیدمانی نامنظم ولی هنرمندانه بر روی هم انباشته شده اند تا گردشگران و مسافرانی که قدم در این شهر توریستی- تاریخی نهاده اند از طریق پله هایی باریک و باصفا به اوج آسمان برسند، جایی که می توان ابرها را از نزدیک دید و لمس کرد.

بهار بهترین فصل سفر به ماسوله است.برای رفتن به ماسوله کافی است تا خود را به گیلان برسانید، آنگاه جاده فومن را در پیش بگیرید، تا پس از طی 55 کیلومتر شما را مستقیم به چهارمین شهر توریستی جهان برساند.

صمیمیت و صفای مردمان این دیار مثال زدنی است،‌خانه هایی که در عین بی نظمی و با هنرمندی خاصی بر روی هم چیده شده اند، مکمل یکدیگرند. بطوریکه سقف خانه ای، حیاط دیگری و یا دیوار خانه ای پله ای برای استفاده دیگران است.

زمستان ماسوله از بهارش هم زیباتر است. وقتی برف همه جا را سفیدپوش کرده. ماسوله از دور به پلکانی عظیم و باشکوه چون چغازنبیل می ماند که حرارت دودکش ها خبر از گرمی کانون خانواده ها در دل این کوهپایه می دهد.

رضا کاظمی، کوهنوردی که آخر هر هفته به ارتفاعات ماسوله صعود می کند می گوید: در زمان قدیم این نوع خانه سازی یک نوع امنیت برای مردمان منطقه بود. چون خانه ها از یک طرف به کوهپایه متصل بوده و از طرف دیگر مکمل خانه دیگری بودند.

اگر به معماری خانه های ماسوله دقت کنیم برف روبی پشت بام خانه ها در زمستان به راحتی امکان پذیر نیست چرا که در حالت عادی و موقع برف روبی، برف ها در پشت بام خانه هایی که در ارتفاعات پایین قرار دارند انباشته شده و زندگی را غیرممکن می کند اما کاظمی در این مورد می گوید: برف روبی در ماسوله مثل جاهای دیگر نیست که هر کس برف های بام خود را به کوچه یا پشت بام دیگری بریزد بلکه در کنار بامها و پله ها شیارهایی تعبیه شده که برف ها را در آن قسمت می ریزند تا مانع عبور و مرور دیگران نشود.

از صمیمیت و همدلی مردم که بگذریم صنایع دستی و آثار هنری زنان هنرمند ماسوله که از جلوی درب خانه ها آویزان شده و هر گردشگری را به سوی خود جلب می کند، در نوع خود بی نظیر است.

شال و کلاه نمدی، دستکش و جوراب پشمی با رنگ های شاد و جذاب، عروسک هایی رنگارنگ در کنار آثار هنری دیگری که ذوق و هنر وصف نشدنی مردمان این دیار را به زیبایی به تصویر می کشند.

هر چند در بخش کوچک از ماسوله ساخت و سازهای سیمانی چشم را آزار می دهد اما سازمان میراث فرهنگی هر گونه ساخت و ساز در این شهر توریستی را ممنوع کرده و بازسازی و تعمیر خانه ها را منوط به پیروی از همان سبک و سیاق قدیمی معماری ماسوله کرده است تا بدین طریق شهر گل های شمعدانی با حفظ اصالت و زیبایی های خود همچنان در میان شهرهای توریستی جهان بدرخشد./ي2