اگر "قاعده تصادف" شباهتی به "درباره الی" داشته باشد به دلیل چند مورد جزئی است که شامل تقلیدهای ضعیفی از بعضی فاکتورهای فیلم فرهادی می شود می توان به برخی از آن موارد چنین اشاره کرد 1- شیب شادی به غم از ابتدا به انتها 2- گم شدن یک دختر جوان به عنوان محوریت ماجرا دو مورد فوق مربوط به فیلمنامه کار است اما در صورتی که کارگردانی آن تا این حد سعی نمی کرد شبیه "درباره الی" باشد شباهت های سناریو هم خیلی به چشم نمی آید.

اهم شباهت هائی که بین کارگردانی "درباره الی" با "قاعده تصادف" وجود دارد را می توان در دو مورد دیگر خلاصه کرد 1- لوکیشن محل تمرین گروه در "قاعده تصادف" مثل لوکیشن ویلای شمال در فیلم "درباره الی" انتخاب و طراحی شده 2- کارگردانی هر دو کار به سبک دوربین روی دست انجام گرفته بعد از کنار هم گذاشتن این شباهت ها یا دقیق تر بگویم تقلیدهای یکی از دیگری می‌توان چنین نتیجه گرفت که بر فرض "درباره الی" فیلم خوبی باشد اما این دلیل نمی شود یکی کپی دست چندم از آن را هم خوب بدانیم ضمن این که دوربین روی دستی که دیدیم برای راحت کردن کار کارگردانی نابلد بوده  و یک استراتژی زیبائی شناختی پشت آن به چشم نمی خورد چون در سالی که باید از دست تمام فیلم ها بابت ضعف در میزانسن نالید این فیمل از همه آن ها هم در این مورد ضعیف تراست.

می‌دانیم که دوربین روی دست راحترین راه برای دور زدن میزانسن است اما با این وجود یک فیلم را کاملا از این تمهیدات بی نیاز نمی کند. "قاعده تصادف" آن حداقل های لازم را هم در این مورد رعایت نکرده و کمبودهای آن در طراحی میزانسن گاه تا حد آزاردهنده ای پیش می رفت و حتی در بعضی از سکانس ها وسط یک پلان اصلاح قاب انجام می گرفت فیلم نامه کار هم در مرز شکل گرفتن درام، نیمه کار رها شده و غیر از متلک های اعضای گروه به همدیگر، مشخص است که تلاش دیگری در تدوین سناریو صورت گرفته این متلک ها هم که سعی کرده اند از ادبیات و امثال و حکم جوان های امروز هر چه خوشمزگی بوده را جمع کرده باشد، در حد دیالوگ های چند جوان که مرتب همدیگر را ضایع می کنند باقی مانده و چیزی به  اسم ماجرا در آن وجود ندارد.

جای گفتن دارد که در یکی دو ساله اخیر موج علاقه به فیلم های سینمای اندیشه در مخاطبان ایرانی توجهات را به خود جلب کرده و این امر با بی مهری نسبی آنان نسبت به آثار سخیف و اصطلاحاً عامه پسند همراه بوده در چنین شرایطی عدم استقبال مخاطب از "قاعده تصادف" را نمی توان دلیلی بر خاص بودن یا فرهنگی بودن این فیلم دانست و چنین وضعی مستقیماً به ضعف های ساختاری اثر دلالت می کند./ي2