وی گفت: ارتباط دردهای گردنی با دردهای اندام فوقانی مسئله ناشناخته ای نیست و با بررسی های ریشه های عصبی شبکه بازویی با تست های تشخیصی و پاراکلینیکی معلوم و با درمان های دارویی و غیر دارویی تحت درمان قرار می گیرند.

شاکری اظهار داشت: ارتباط غیر مستقیم بین مشکلات ناشی از گردن یا یک اختلال معروف در شانه به نام سندروم گیرافتادیگی است که درمانگران معمولا علت عارضه را در خود شانه جستجو می کنند در حالیکه تغییرات در ریتم مجموعه شانه شاید در اثر اختلال تعادل عضلات اطراف کتف ایجاد کرده باشد که این عدم تعادل ممکن است به نوبه خود از محدودیت حرکات گردن و مهره های فوقانی سینه منشا گرفته باشد.

شاکری افزود: مشکلات گردنی اعم از درد و اختلال حرکتی که بعضا حتی ممکن است بدون درد باشد سبب کوتاهی یا سفتی عضلانی و یا تغییر عضلات شده و ریتم طبیعی گلنوهومرال را بهم می زنند و سبب بهم خوردن عضلات کتف می شود، کتف در لحظه ای که باید متناسب با حرکات بازو بچرخد بازمانده و نقش خود را کامل ایفا ننماید و فشار ناشی از گیرافتادن نسوج نرم و تاندون ها سندروم گیرافتادگی شانه را ایجاد می کند.

وی افزود: بنابراین در بیمارانی که با این عارضه مراجعه می کنند بهتر است با یک رویکرد کل نگرانه ابتدا حل مسائل مشکلات گردن را در الویت قرار داده و به موازات آن التهاب موجود در شانه را درمان نماییم.

شاکری گفت: فیزیوتراپیست های مجرب در برخورد با چنین بیماری توسط باز آموزی های نور و ماسکولار و کنترل حرکت ریتم نرمال را برگردانده و اطمینان دارد گیرافتادگی که ثانویه به این مشکلات بوده خود به خود برطرف و ریشه ای درمان خواهد شد./ع2