یک برنامه تلویزیونی با حضور رضا داوونژاد به درگذشت عسل بدیعی پرداخت و همچنین ضمن نقد و بررسی فیلم سینمایی «قاعده تصادف»، اندیشه‌های شهید آوینی را با حضور بهروز افخمی و اکبر نبوی مرور کرد.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ، داوودنژاد که در ابتدای برنامه تلویزیونی «هفت» در استودیو حاضر شده بود درباره عسل بدیعی گفت: از ویژگی‌های عسل می‌توانم به شور و شوق زندگی در او، طراوت، مهربانی، مادرانه بودن، انرژی مثبت دادن و... اشاره کنم. آخرین جمله‌اش این بود که امسال سال من است.

وی درباره نحوه فوت وی توضیح داد: این اتفاق برای هیچ کدام از ما قابل باور نیست. امسال به دلیل اینکه من بیمار بودم و نمی‌توانستم به سفر بروم او هم پیش ما مانده بود. از شروع سردرد و حالت تهوع‌اش همسر من غزل پیش او بود. همه کسانی که عسل را می‌شناسند به جز مهربانی و دوست داشتن چیزی از او ندیدند. او همه زندگی‌اش را وقف خانواده‌اش کرده بود.عسل هیچ بیماری‌ای نداشت و در سلامت کامل به سر می‌برد.

همسر خواهر این بازیگر فقید سینما افزود: همه ما یک سری مشکلات، ناراحتی‌ها و بالا و پایین‌ها در زندگی‌مان داریم. او خیلی حساس بود و ممکن بود برخی مسائل ناراحتش کند اما نه به شکلی که دچار افسردگی شود.متاسفانه در طول این چند مدت حرف‌های ضد و نقیضی از طرف من و همسرم درباره مرگ عسل در فضای مجازی منتشر شده که درست نیست.

وی در ادامه با بیان اتفاقاتی که در شب به کما رفتن بدیعی روی داده پرداخت و عنوان کرد:زمانی که حالت تهوع عسل شروع شد ما به اورژانس زنگ زدیم و او را به بیمارستان بهمن بردیم که متاسفانه برخورد نامناسبی از طرف مسئولان و پرستاران بیمارستان با ما شد و هیچ توضیحی درباره وضعیت عسل به ما نمی‌دادند. عسل متاسفانه در اورژانس دچار ایست تنفسی شده بود.

این بازیگر افزود: از آنجا به بیمارستان کیان منتقل شد. در بیمارستان به ما گفتند که او دچار تشنج شده و سطح هوشیاری‌اش پایین آمده است. بعد از آن او را به بیمارستان لقمان که مرکز تخصصی مسمومیت و مغز و اعصاب است منتقل کردیم که نام بیمارستان باعث بروز برخی شایعات نیز شد.

داوونژاد ادامه داد: در نهایت متذکر می‌شوم مسئله مسمومیت دارویی که از جانب من در مطبوعات مطرح شده بود صحت ندارد چون در آن زمان برای اینکه پدر و مادرعسل را زیاد نگران نکنیم و بتوانیم آنها را از مشهد به تهران بکشانیم من تلفنی به آنها عنوان کردم که عسل دچار یک مسمومیت خفیف شده است و همین مسئله بازار شایعات را داغ کرد.

وی در پایان با تشکر از حضور دلگرم کننده مردم که باعث شده این داغ برای خانواده بدیعی سبک‌تر شود، گفت: عسل توانست با اهدای هفت عضو خود از جمله پوستش به هفت نفر زندگی ببخشد. بعد از اهدا عضو وی تعداد افرادی که فرم اینترنتی اهدا عضو را پر کرده‌اند چندین برابر شده است. اگر اعضای فردی در سلامت کامل نباشد امکان اهدای عضو وجود ندارد بنابراین اگر مشکلی در نحوه مرگ عسل بود نمی‌توانستند اعضای وی را اهدا کنند.

این بازیگرهمچنین تاکید کرد: این آخرین باری است که درباره فوت عسل بدیعی صحبت می کند.

داوودنژاد درباره وضعیت بیماری خودش نیز توضیح داد که قرار است دو عمل دیگر در اردیبهشت ماه انجام دهد.

در ادامه این برنامه فیلم سینمایی «قاعده تصادف» با حضوربهنام بهزادی کارگردانش و مهرزاد دانش و شاهین شجری کهن نقد و برسی شد.

میزگرد برنامه «هفت» نیز به بازخوانی اندیشه های شهید آوینی با حضور بهروز افخمی و اکبر نبوی اختصاص داشت.

در ابتدای بحث، بهروز افخمی با بیان اینکه شهید آوینی را از سال 58 و سر تدوین مستند «خان گزیده‌ها» می‌شناسد، درباره خصوصیات اخلاقی آوینی گفت: آوینی همیشه برادر بزرگ، باسواد، اهل یاد دادن و کشف کردن بود.مربی بودن وی و عشقش به درست شدن یک سینمای انقلابی و دینی باعث شده که غیبتش در طول این سالها زیاد احساس شود.

وی ادامه داد: جنبه ادیب و شاعر بودن آوینی باعث می‌شد که گفتار متن‌های بسیار جذابی را برای مستندهایش بنویسد و با صدای دلنشینش بخواند. آوینی به فلسفه و فلسفه اشراق بسیار علاقمند بود. بنابریان پرداختن آوینی به سینما بیشتر به طرح پرسش و یا زیر سوال بردن و نقد کردن برخی تعاریف و تحلیل‌های دیگران مربوط می‌شد. آوینی به بچه‌هایش یاد می‌داد که وقتی فیلم می‌بینند تحت تاثیر پیش فرض‌ها قرار نگیرند.

آوینی فرزند زمان خویش بود

نبوی نیز در این باره گفت: شهید آوینی جز معدود کسانی بود که متعلق هستند به حوزه تفکر و اندیشه که البته سینما نیز برایشان اهمیت دارد. سینما برای آوینی مهم بود البته نه به معنای اینکه آن را تقدیس کند بلکه دغدغه و اهتمام او نسبت به سینما به دلیل این بود که سینما رسانه جذابی است که با آن می توان پیام مد نظر را منتقل کرد و البته وجه هنری هم دارد.

وی ادامه داد: آوینی فرزند زمان خویش بود و نسبت به مناسبات و تحولات مختلف فرهنگی جامعه‌اش عکس‌العمل نشان می‌داد و ارزش قائل بود. بنابراین شهید آوینی نمی‌توانست نسبت به سینما غفلت کند. هنر در نزد آوینی باید کمک کند به کشف آزادی و آزادی از خود. شهید آوینی یک سالک مستمر بود و انسانی معرفت اندیش و به دنبال کشف.

در بخش دیگری از این میزگرد افخمی درباره نظرات و عقاید آوینی گفت: اینکه انتظار داشته باشیم آوینی چهارچوب های قطعی و اصول کلی را مطرح کرده باشد درست نیست. آوینی شخص پرشوری بود که جذب امام خمینی(ره) شده بود و دوست داشتفضای فرهنگی ایران در همه حوزه‌ها پیشرفت کند.

وی افزود: آوینی هیچ همدلی با سینمای روشنفکری و نخبه پسند نداشت. آوینی مصادره ناشدنی است اما برخی سعی می‌کنند او را به جریان خاصی ارتباط دهند و نظرات او را با عقاید خودشان منطبق کنند.بهترین راه شناخت آوینی تفسیر و نقد اندیشه‌های وی در حوزه سینما است

نبوی نیز در این زمینه گفت: من سال‌هاست که تاکید می‌کنم اگر اجازه ندهیم آرای مرتضی آوینی نقد شود کمک کرده‌ایم به مرگ یک متفکر. یک متفکر فقط احتیاج به تجلیل و تقدیر ندارد. مجال نقد آرا آوینی تا کنون فراهم نشده و همین به بت شدن آوینی و شناخت کمتر وی کمک کرده است.

وی در پایان متذکر شد: مرتضی آوینی را باید در ساحت درک زمانه ادامه دهیم. تکرار آوینی او را تداوم نمی‌دهد.اندیشه‌های آوینی در حوزه سینما باید شرح و تفسیر شود و این بهترین راه شناخت وی است.

نظرسنجی این برنامه به طرح این سوال اختصاص داشت که به نظر شما برای دستیابی سینمای ایران به وضع مطلوب در سال 92 کدام گزینه مناسب‌تر است؟ که در پایان برنامه از میان گزینه‌های ایجاد سالن مجهز، توجه به ارتقای قصه و فیلمنامه، تقویت تبلیغات و تجدید نظر در سیاست‌های سینمایی گزینه آخر بیشترین رأی را به دست آورد.