به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، بررسی تکه‌های بر جای مانده از بمب منفجر شده بوستون ممکن است به کشف سرنخ‌هایی کلیدی منجر شود که به شناسایی عامل یا عاملین دو بمب‌گذاری مسابقه دو ماراتن این شهر کمک کند. اگر بقایای کافی از انفجار بمب بر جای مانده باشد، این امکان وجود دارد که بتوان جزئیات بیشتری درباره طراحی، سیستم انفجاری، و نوع مواد منفجره و چاشنی آن کشف کرد.
به گزارش نیوساینتیست، رولند آلفورد از موسسه Alford Technologies چیپنهام انگلستان که به ساخت تجهیزات خنثی‌سازی بمب اشتغال دارد، می‌گوید: «حدس من این است که آنها بمب‌های کنترل از راه دور بوده‌اند، چرا که دو وسیله خیلی نزدیک به یکدیگر کار گذاشته شده بودند.» ممکن است بمب‌گذار از یک زمان‌سنج یا سوئیچ استفاده کرده باشد که با سیم به هم وصل شده بودند، اما استفاده از تلفن همراه یا کنترل رادیویی فرض محتمل‌تری است. هر کدام از آنها به وسیله سیم کارت، سابقه تماس‌های تلفنی، و یا کاغذ خرید قابل ردیابی است.

ماده منفجره علف‌کش؟
آلفورد می‌افزاید: «هر کدام از بخش‌هایی که توسط بمب‌گذار لمس شده باشد می‌تواند منبع خوبی برای به دست آوردن شواهد زیستی مانند دی‌ان‌ای، مو و یا اثر انگشت باشد.»

بررسی صحنه بمب‌گذاری نیز می‌تواند بسیار روشنگرانه باشد. بقایای بر جای مانده می‌تواند ماده مورد استفاده را مشخص کند، در حالی‌که تکه‌های باقی‌مانده از مدار بمب و یا ریزتراشه‌های تلفن همراه می‌تواند به شناسایی نوع تلفن و شبکه کمک کند. همچنین این امکان وجود دارد که بتوان آنتن فرستنده تلفن همراه را که گوشی مورد نظر اخیرا از آن ارتباط برقرار کرده است شناسایی نمود.
در صورتی‌که در انفجار این بمب از تلفن همراه استفاده شده باشد، تکنیک دیگری نیز برای شناسایی وجود دارد: بررسی سوابق آنتن‌های تلفن همراه منطقه تا بتوان سیگنال راه‌اندازی را شناسایی کرد. به گفته آلفورد، با توجه به اینکه بمب‌گذار خطر این کار را مد نظر داشته، محتمل‌تر این است که از یک کنترل از راه دور رادیویی برای انجام عملیات خرابکارانه خود و فرار بی‌دردسر از صحنه جرم استفاده کرده باشد.
بمب‌های منفجر شده در خط پایان مسابقه دو ماراتن همراه با نوری نارنجی رنگ منفجر شدند که دودی سفیدرنگی نیز به دنبال داشت. به گفته آلفورد این علامت نشان دهنده آن است که در ساختار بمب TNT و یا RDX وجود نداشته، چرا که آنها دود سیاه به همراه دارند؛ اما این احتمال وجود دارد که آنها بمب‌های خانگی دست‌ساز بر پایه کلرات باشند. این بدان معناست که سرویس‌های اطلاعاتی باید به دنبال افرادی باشند که «به صورت آنلاین دستورالعمل و یا ویدئوهایی برای ساخت ماده منفجره با استفاده از علف‌کش‌های کلرات را جستجو کرده‌اند.»
با تمام این اوصاف، ماموران اطلاعاتی کار سختی پیش‌رو دارند. به گفته آلفورد، «آنها نمی‌توانند صرفا اسکنری را روشن کنند و بمب‌گذار را پیدا کنند.»