به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران ؛ اين روزنامه در پايگاه اينترنتي خود و در تحليلي به قلم هاگاي سگال با بيان اينکه اين خوشبيني مشهور شيمون پرز عواقب زيادي در پي داشته است، نوشته حتي به نظر مي رسد که حاميان پرز هم تا کنون دريافته اند که اين رسالت صلح مشهور پرز از چشمه هاي خرد نشات نگرفته بلکه ناشي از يک خطاي مزمن براي پيش بيني آينده است.
در بخش ديگري از اين تحليل آمده است: پرز نمي تواند آنچه را که درست در زير دماغش در حال روي دادن است، ببيند. وي قادر نيست توطئه هاي دشمن را دريابد و از اشتباهات گذشته هم درس نگرفته است.
پرز در مصاحبه اي که به مناسبت روز تاسيس اسرائيل انجام شد، به ما قول داد تا هفتادمين سالگرد تاسيس اسرائيل صلح ميسر شود يا به عبارتي در عرض 5 سال. ما چنين قولي را 20 سال پيش هم شنيديم زماني که وي به همراه پيمان اسلو از نروژ به اسرائيل بازگشت. وي در آن زمان (30 اوت 1993) در کنست گفت: پس از 100 سال ترور، 100 سال گفتگو و روابط همسايگي آمد. اما درحقيقت ما در اين مدت حتي يک سال هم گفتگو و روابط همسايگي نداشتيم ولي پرز هيچگاه از تکرار اين قول که با کمي تلاش و مقدار زيادي درک، سرانجام عشق بزرگ ميان ما و همسايگانمان فوران خواهد کرد، خسته نشد.
نويسنده در ادامه تاکيد کرد هيچ صلحي ظرف مدت 5 سال و يا حتي 15 سال محقق نخواهد شد. چرا؟ چون نهايت امتيازي که اسرائيل مي خواهد به اعراب بدهد حداقل خواسته هاي آنان را نيز تامين نمي کند. چندين دهه است که پرز با عباس گفتگو مي کند و بيش از آنکه چيزي به دست آورد امتياز داده است ولي هنوز درک نکرده است که عباس بيشتر ترجيح مي دهد از تشکيل کشور خود بگذرد تا اينکه اسرائيل را به رسميت بشناسد.
و البته شايد، شايد او هم به اين مسئله پي برده است اما ديگر نمي تواند به آن اعتراف کند. مسئله، مسئله زمان و الزامات سياسي است. رسالت صلح به کارت شناسايي دائم پرز تبديل شده است. پرز بدون صلح مانند يعير لاپيد بدون «پول کجاست؟» و نفتالي بنت بدون شعار «برادر من» است. تا يک سال ديگر پرز کاخ رياست جمهوري را ترک مي کند و همانطور که در مصاحبه اش گفت قصد دارد به پيش برود.
