به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران اراک ، یکی از شایعترین انواع مسمویت مربوط به مسمویت دارویی می باشد. از دسته داروهایی که سیستم اعصاب مرکزی را تحت تاثیر قرار می دهد می توان به:خواب آورها، مسكن ها و داروهاي ضدافسردگي رتبه اول اشاره کرد.

داروی"ترامادول" بیشترین آمار مسمویت در کشور را به خود اختصاص داده است و با آن که جزئی از مواد مخدر و تریاک به شمار نمی رود ولی آرام بخش قوی است که تقریباً آثاری مشابه مواد مخدر را برای فرد به ارمغان می آورد و در موارد مصرف افراطی، فرد را با نوع حاد مسمومیت مواجه می کند.

داروهاي ضد افسردگي 3 حلقه اي، پس از این دارو در واقع فرد را با نوع دیگری از مسمویت دارویی دچار می‌کند و البته داروهای اعصاب نیز سهم بسیار بالایی در بروز این مشکل دارند.

استامينوفن كدئين و داروهاي بيماري هاي قلبي- عروقي نیز از دیگر عوامل مهم در ایجاد مسمویت های دارویی برای فرد محسوب می شوند که در حالت عادی عاری از مشکل بوده ولی در صورتی که فرد میزان بالایی از آن ها را مورد مصرف قرار دهد با علائم ناشی از مسمویت دارویی مواجه می گردد.(داروهای ضد صرع نیز به همین شکل می باشند.)

1)دارو های OTC شامل استامینوفن، سالیسیلات ها، دیفن هیدرامین، فنیل پروپرانول آمین و ایبوپروفن

2)مشروبات الکلی و سایر مواد خانگی مانند: الکل، اتیلن گلیکول، متانول، ایزوپروپانول، حشره کش ها و مواد سفید کننده.

3)داروهایی که به وسیله پزشک تجویز می شوند شامل: ضد افسردگی های سه حلقه ای، بنزودیازپین ها، ضدافسردگی های غیر حلقوی، فنوتیازین و دیگر داروهای ضد جنون، ضد تشنج ها، دارو های پایین آورنده فشارخون و داروهای ضد دیابت

4)مواد مخدر(مانند: هروئین و مورفین)، کوکائین، آمفتامین، فن سیکلیدین، باربیتورات ها و گاما هیدروکسی بوتیرات

5)مسمومیت با سالیسیلات ها:

از داروهای این گروه می توان آسپرین – اسید سالیسیلیک – متیل سالیسیلات – سدیم سالیسیلات را نام برد. مسمومیت با این داروها ممکن است در نتیجه ی تجویز بیش از حد اینگونه مواد داروئی پیش آید. تحمل این افراد در مقابل این مواد به طور چشمگیری متفاوت است.

مرحله 1):

1 تا 12 ساعت اول: تهوع، استفراغ، گاهی اوقات لتارژی، بی اشتهایی، افزایش آنزیم های کبدی

مرحله 2):

12 تا 72 ساعت: بی اشتهایی، تهوع، استفراغ، احساس درد سمت راست شکم، افزایش آنزیم های کبدی، افزایش بیلی روبین و اختلال عملکرد کلیه ها

مرحله 3):

72 تا 96 ساعت: بروز برخی عوارض در ناحیه کبد، زردی، آسیب های انعقادی، نارسایی کلیه، آنسفالوپاتی کبدی

فاز 4)

4 تا 14روز: در صورت زنده ماندن پزشک برای بیمار ترمیم کبد بدون فیبروز را انجام می دهد.

چنانچه بیمار با علائم مسمومیت در پی مصرف استامینوفن مواجه شود باید بدون فوت وقت وی را به نزدیکترین مرکز درمانی انتقال داد؛ البته در این خصوص باید توجه داشت که کودکان زیر سن 3 سال نباید از این دارو مصرف کنند و مدت زمان آن نیز برای بزرگسالان بیش از 5 روز توصیه نمی شود.

-داروهايي مانند: فني‌توئين و كاربامازپين در صورتی که با استامينوفن مصرف شوند، احتمال بروز آسيب كبدي ناشي از این دارو را افزايش داده و به تدریج نیز تاثیر استامینوفن را خنثی می کنند.

-مصرف همزمان آسپيرين، ايبوپروفن، پيروكسيكام، ايندومتاسين و ديكلوفناك با استامينوفن خطر بروز نارسايي كليه را برای فرد ایجاد کرده و چنانچه فرد بیش از اندازه معین دارو مصرف کند، احتمال مواجه شدن با این بیماری به میزان بالایی در وی افزایش پیدا خواهد کرد./س