سلیمانی در گفتگوبا خبرنگار باشگاه خبرنگاران تبریز، افزود: ريشك سنبله‌هاي گندم در صوت کمبود این عنصر از هم بازتر بوده و تحت چنين شرايطي دانه‌بندي در خوشه‌هاي گندم كاهش مي‌يابد.

وی تصریح کرد: ازميان عناصر ريزمغذي، بُر بيشترين اهميت را در فرآيند تشكيل دانه داراست، نبود مقدار كافي بُر در خاك سبب عدم تشكيل دانه و يا ريزش دانه و درنتيجه كاهش عملكرد محصول مي‌شود،

سلیمانی ادامه داد: بُر در تشكيل و ترميم بافت‌هاي آوندي، متابوليسم قند و انتقال آن، انتقال كلسيم در گياه و تنظيم نسبت كلسيم به پتاسيم در بافت‌هاي گياهي، تنظيم مقدار آب و هدايت آن در سلول‌هاي گياهي نقش دارد.

مدیر زراعت سازمان جهاد کشاورزی آذربایجان شرقی یادآور شد: علائم كمبود بُر بسيار متفاوت است و به وضعيت آب و هوايي در مراحل خاصي از رشد گياه بستگي دارد.

وی اظهار داشت: اولين نشانه مشخص كمبود بُر، ترك‌خوردگي برگ‌هاي جوان در نزديك رگبرگ اصلي است. اين علامت با تعدادي دندانه‌هاي غيرطبيعي در حاشيه برگ همراه است كه در طول برگ ايجاد مي‌شوند. بعضي از برگ‌هاي جوان به صورت يك نوار خيلي باريك در طول برگ كلروفيل خود را ازدست مي‌دهند.

مدیر زراعت سازمان جهاد کشاورزی آذربایجان شرقی افزود: افزايش پنجه‌زني، رنگ پريده‌شدن ساقه‌هاي جوان، سوخته و خشك‌شدن برگ‌هاي جوان‌تر، عقيم‌شدن گلها، چروكيدگي و خشك دانه‌ها از ديگر علايم كمبود بُر است.

سلیمانی تاکید کرد: حد بحراني بُر در گياه 25 ميلي‌گرم در كيلوگرم است و معمولاً مقادير بالاتر از 200 ميلي‌گرم در كيلوگرم را به عنوان حد سميت درنظر مي‌گيرند. درصورت بروز كمبود، مي‌توان از تركيبات حاوي بُر به ويژه اسيد بوريك با 17 درصد بُر يا براكس با 11 درصد بُر استفاده كرد./س