دکتر احسان رفيعي‌منش در گفت‌و‌گو با خبرنگارباشگاه خبرنگاران مشهد درباره پيشگيري از بيماري‌هاي شغلي در محيط کار گفت: بيماري شغلي به بيماري اطلاق مي‌شود که در نتيجه مواجهه با عوامل زيان‌آور موجود در محيط کار بوجود مي‌آيد و با توجه به غيرقابل درمان بودن اغلب بيماري‌هاي شغلي، توجه به بحث پيشگيري از اين بيماري‌ها امري ضروري و اجتناب‌ناپذير است. هنوز خيلي از بيماري‌هاي شغلي ناشناخته و پنهان هستند وي هشدار داد: با وجودي که ميزان مرگ ناشي از بيماري‌هاي شغلي و بيماري‌هاي وابسته به شغل شش برابر حوادث شغلي است ولي هنوز اين بيماري‌ها ناشناخته و پنهان هستند. رفيعي‌منش اظهار کرد: ILO تخمين زده که هر سال حدود 337ميليون حادثه و 217 ميليون بيماري در محيط‌هاي کاري اتفاق مي‌افتد که اين تعداد ساليانه منجر به مرگ حدود 2 ميليون و 300هزار کارگر شده است. وي افزود: هزينه‌هاي مربوط به اين تعداد مرگ حدود 4 درصد توليد ناخالص داخلي گزارش شده و بر اساس گزارش سازمان جهاني بهداشت 37درصد کمردردها، 16 درصد کاهش شنوائي‌ها، 13 درصد بيماري‌هاي انسدادي مزمن ريه، 11 درصد آسم‌ها و 10 درصد سرطان‌ها مربوط به عوامل زيان‌آور محيط کار است که اين بخش عمده‌اي از بيماري‌هاي غيرواگير را در جمعيت عمومي تشکيل مي‌دهد. دو عامل عمده پيشگيري از بيماري‌هاي شغلي را آسان مي‌کند مدير گروه طب کار دانشگاه علوم‌پزشکي مشهد با بيان اين که «دو عامل عمده پيشگيري از بيماري‌هاي شغلي را آسان مي‌کند»، گفت: اول اينكه عوامل مولد اين‌گونه بيماري‌ها در محل کار قابل شناسايي، اندازه‌گيري و كنترل هستند؛ دوم اينكه افراد در معرض خطر در دسترس هستند و با اقدامات بموقع طب کار اين بيماري‌ها در مراحل اوليه قابل شناسايي، ارزيابي و کنترل هستند. رفيعي‌منش ادامه داد: بهبود مراقبت‌هاي بهداشتي کارگران، تغيير در فرايندهاي کار و  توليد، ارتقاء سيستم ثبت و تشخيص اين نوع بيماري‌ها، بهبود مکانيسم‌هاي تشخيص و پرداخت غرامت‌ها، ارتقاء آگاهي کارگران و کارفرمايان درخصوص بيماري‌هاي ناشي از کار موثرترين راهکارهاي پيشگيري از اين بيماري‌ها است. وي گفت: بطور قطع در شرايط فعلي کنترل اپيدمي پنهان بيماري‌هاي شغلي، جز با تلاش جمعي دولت و تشکل‌هاي کارفرمايي و کارگري و تدوين دستورالعمل‌هاي علمي مبتني بر نيازهاي بومي و منطقه‌اي (با کمک متخصصان سلامت شغلي) امکانپذير نخواهد شد. /س