روانشناس افزود: اروپایی ها داشتن فرزند زیاد را دست و پا گیر می دانند و بخاطر سود اندیشی چنین سبک زندگی را برگزیده اند،در حالیکه در فرهنگ ما داشتن فرزندان زیاد نه تنها دردسر ساز نیست، بلکه حتی امید بخش نیزاست.

وی با تاکید بر اینکه تغییر فرهنگ امری زمان بر است و به چندین دهه زمان نیاز دارد، تاکید کرد: عوارض منفی این جابجایی فرهنگی خانواده ها را با بحران مواجه خواهد کرد و آسیب های روانی و اجتماعی زیادی را به آن ها تحمیل می کند.

عظیمی گفت ، در فرهنگ ما داشتن خواهر و برادر نوعی امنیت روانی به حساب می آید و طبیعی است که فرزندان رشد یافته در چنین خانواده هایی داشتن خواهر و برادر را امتیاز بزرگی می دانند و در صورت عدم برخورداری از آن دچار بحران خواهند شد.

وی افزود ، تربیت شدگان خانواده های گسترده شاید در دوران کودکی مشکلی احساس کنند، اما در دوران بزرگسالی خواستار مراودات اجتماعی شده و در صورت عدم برخورداری از چنین مسئله ایدچار خلاء روانی و عاطفی می شوند و با آسیب های اجتماعی متعددی روبرو خواهند شد.

وی با اشاره به اینکه در جامعه ما داشتن عمو، دایی، خاله و عمه امتیاز های مثبتیهستند که نداشتن آن ها احساس نا امنی به فرد می دهد و آن ها را با مشکل مواجه می کند.