به گزارش
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، با باور اینکه کودک با تمام وجود و شخصیت ذهنی و عاطفی خود نقاشی می کشد نه تنها می توان استعدادهای فردی کودک را شناخت بلکه حتی می توان به شخصیت پنهان و بسیاری از اختلالات روانی کودکان دست یافت زیرا کودکان اختلالات روانی و شخصیتی خود را نه فقط در رفتار بلکه در نقاشی های خود نیز آشکار می سازند و به نوعی می توان اینگونه تعبیر نمود که نقاشی زبان رفتار و ابزاری در جهت شناسایی بسیاری از اختلالات روانی در کودکان و نوجوانان و رفع دشواری های آنان است و با توجه به اینکه خانواده ها همواره درصدد کسب اطلاعاتی در خصوص حالات روانی کودک خود هستند تعدادی از سبک های نقاشی کودکان دارای اختلالات روانی بررسی می شود.
کمبود محبت: کمبود محبت در نقاشی به صورت سایه زدن افراطی در نقاشیها یا به کارگیری زیاد از حد رنگ تیره و یا نشان دادن اعضای خانواده در حال غذا خوردن که بیانگر احتیاج به ارضای تمایلات کودک است. نشان داده می شود.
کودک در خود فرو رفته: با کشیدن تقریبا همیشگی تصویر انسان در اندازه کوچک مشخص می شود که جزئیات اندامها و صورت در آن بندرت نشان داده می شود و غالبا با چشمی متفکر و با نگاهی به دور دستها یا کاملا خالی از نگاه توأم است که این بیانگر دور پنداشتن مردم و دنیای آن از نظر در ترد کودک متفکر و برون ریزی توهمات دنیای درون با استفاده از نمادهاست.
کودک پرخاشگر: در نقاشی این کودکان پرخاشگری با کشیدن خطوط کوتاه و نوک تیز و با فشار زیاد مداد بر روی کاغذ را سوراخ کند همراه است در این نوع نقاشی دهان پهن و بزرگ، دندانهای کاملا نمایان، چانه ی چاق، گردن ضخیم و مشت های گره کرده ناخنهای مشخص و شانه گسترده به خوبی مشهود است که گاه آدمک نقاشی را به سلاح هایی نیز مسلح می سازد.
کودکان مضطرب: با توجه به نقش عوامل مختلف در بروز اضطراب در کودکان؛ گاه نقاشی کودکان مضطرب متفاوت است اما غالبا کودکان مضطرب و خوددار در نقاشیهایش صورتهای کوچک و گرد و متناسب با خطوط نازک ترسیم می کند و به آن سایه های بسیار تیره و بسیار روشن می زند اگر چه رنگ سیاه نشانه ی اضطراب است اما گاه کودک خوددار به جهت پنهان نمودن دلهره ی عمیق خود از رنگهای دیگر نیز استفاده می نماید و با توجه به نقش پر رنگ اضطراب در پرخاشگری، غالبا نقاشی های این کودکان با ترسیم حیوانات وحشی، هیولا و صحنه های فاجعه انگیز همراه می شود.
نقاشی کودکان افسرده: در نقاشی این کودکان منظره درختان بی برگ و آسمان دارای ابری سیاه است که جلو خورشید را گرفته و گاه حتی صفحه با بارش باران ترسیم می شود. خانه در نقاشی این کودکان با رنگهای تاریک و سرد و غالبا بدون در و پنجره مشخص می شود که نمایانگر خانه متروکه و بدون اثر زندگی است.
کودکان هیستریک: در نقاشی کودکان هیستریک آدمک غالبا با موی بلند و لباسی کمیاب که در مرکز کاغذ است اگر چه این امر می تواند نشانه ی علاقه ی کودک به شخصی که کودک آدمک آن را ترسیم می کند باشد اما تنه ی این آدمکها کوچک و بازوان و پاهایشان آنقدر کوتاه کشیده می شود که گاه قابل تشخیص نیست.
گفتنی است باید توجه داشت هر چیز این مطالب بیانگر امری مطلق در کودک نیست و گاه ممکن است نقاشی کودک در اثر تقلید و تشویق و یا آموزش به شیوه خاص باشد اما در صورت مطابقت موارد ذکر شده در نقاشی با خصوصیات رفتاری کودک مراجعه به یک رفتار درمانگر ضرورت می یابد./ز