به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، پایگاه تحلیلی "المانیتور" در مقالهای به قلم "مازال معلم"، تحلیلگر سیاسی روزنامه "معاریو" مینویسد: در تظاهرات شنبه شب اسرائیل که با حضور هزاران نفر، در اعتراض به کاهش بودجه شدیدی که توسط «یائیر لاپید»، وزیر دارایی اسرائیل، به مردم تحمیل شده، شکل گرفت، مردم طبقه متوسط حضور نداشتند. مردم عادی، در اعتراض به زیر پا گذاشتن وعدههای انتخاباتی که تنها 4 ماه پیش، از سوی همین شخص به آنها داده شده بود و اکنون به آنها توضیح میدهد که «چاری جز این نداشت»، دسته دسته به خیابانها نریختند. این به این خاطر است که مردم هنوز به عمق فاجعه پی نبرده و تغییرات را احساس نکردهاند.
*** مردم اسرائیل در هالهای از ابهام و بلاتکلیفی
تظاهراتی که به نظر میرسید موجب آغاز شکل گیری اعتراضات مردمی شود، فعلا فاقد رهبری است و معلوم نیست که چه کسی در این راه پیش قدم خواهد شد. «ایتزیک شمولی» و «استیو شافیر»، رهبران جوان پر جنب و جوشی که در تابستان 2011، اذهان مردم را تسخیر کردند نیز، در حال حاضر از اعضای مجلس «کنست» به شمار میروند و نمایندگی یکی از احزب مخالف و نزاع زده را برعهده دارند که نفوذ چندانی ندارد.
در حقیقت، «يائير لاپید» و «نفتالی بنت»، به ترتیب وزاری اقتصاد و بازرگانی اسرائیل، رهبران سیاسی آن اعتراضات بودند که برای نشستن در کرسیهای خود در «کنست» و دولت، از آن بهره بردند و اکنون که آنها به ترتیب، به عنوان وزیر دارایی و اقتصاد منصوب شدهاند، مستقیما مسئول هر گونه اقدامی هستند که علیه طبقه متوسط صورت میگیرد.
از این دو نفر، انتظارات مردم از «لاپید» بیشتر بود و درنتیجه، میزان ناامیدی از وی نیز بیشتر است. او از یک منجی مدرن، به تدریج تبدیل به پیامبری دورغین شد. در حال حاضر، هنوز به نظر میرسد که او در مخاطب قرار دادن احساسات عمومی موفق بوده است؛ مردمی که نومیدانه میخواهند باور کنند «حرف آخر هنوز گفته نشده است» و «روزهای بهتری در راه است.» در نتیجه کشاندن مردم به خیابانها، در هالهای از ابهام و بلاتکلیفی و تلاش آنها برای متقاعد ساختن مردم، دشوار است.
*** معترضان اجتماعی «حرفهای» و دو آتشه، در آغاز اعتراضات پیش قدم شدند
با این همه، 10000 نفر (در برخی از رسانهها 15000 نفر آمده) به خیابانها ریختند و تظاهرات برپا کردند که این تعداد، حتی با تعداد رایهایی که «لاپید» را وارد «کنست» کرد و او را به دفتر وزیر دارایی فرستاد، برابری نمیکند. در حقیقت، معلوم بود بیشتر کسانی که شنبه شب در بولوار «روچیلد» تلآویو، (جایی که اعتراضات 2 سال پیش در آنجا شروع شد) راهپیمایی کردند، معترضان اجتماعی «حرفهای» و دو آتشه بودند. آنها از حامیان سازماندهی شده احزاب جناح چپ، از جمله حزب «حادش»، حزب کارگر و حزب «مرتز» و همچنین نمایندگان بسیاری از سازمانهای تغییرات اجتماعی بودند.
عده کمی از اعضای جناح راست مجلس «کنست» اسرائیل نیز در کنار تظاهرکنندگان حضور داشتند که از آن جمله میتوان به «مراو میخائیل»، «ایتزیک شمولی» و «استیو شافیر» از حزب کارگر و «تامار زندبرگ» از حزب «مرتز» و «داو خنین» از حزب «حادش» اشاره کرد که در حال حاضر تمام این افراد، به جز «خنین»، عضو مجلس «کنست» هستند.
«لاپید» میتواند تا زمانی که سایر معترضان ـــ آن عده از مردم که در تابستان 2011، به همراه فرزندان خود، هر شنبه شب در اعتراض به مشکل مسکن تظاهرات میکردندـــ هنوز به خیابانها نریختهاند، نفس راحتی بکشد.
*** مردم اسرائیل هنوز متوجه عمق فاجعه نشدهاند
اکثریت قریب به اتفاق رای دهندگان حزب «یش آتید» که به «لاپید» رای داده بودند، روز شنبه در خانههایشان ماندند و البته رای دهندگان «هاباییت هایهودی»(خانه یهودی) که به «نفتالی بنت» رای داده بودند نیز، همین کار را کردند. واقعیت دیگر این است که تظاهرات شنبه شب، که به نظر میرسید آغازگر جنبش اعتراضی جدیدی باشد، مردم عادی را از خانههایشان خارج نساخت.
به راستی چرا این اتفاق افتاد؟ آیا این به این خاطر نیست که مردمی که کمتر از 4 ماه پیش برای دادن رای پای صندوقها رفته بودند، در فهمیدن اینکه قرار است چه اتفاقی بیافتد، یا حق با چه کسی است و آنها باید چه کسی را مورد هدف قرار دهند و همین طور در مورد اینکه چه بلایی سر «لاپید» آمده است، به شدت غافلگیر و شوکه شدهاند؟
پاسخ این سوالات ساده به نظر میرسد: در حال حاضر، پیشنهاد کاهش بودجه، هرچند به نوعی توهین آمیز است، فعلا بر روی کاغذ است و اجرا نشده است. مردم هنوز آن را احساس نکردهاند. زمانی که صورت حساب آب و برق و هزینهها، مالیات بر افراد سالخورده، مالیات داراییها و مالیات بر ارزش افزوده، مبالغ زیادی از درآمد خانوار را به خود اختصاص داد، آنها متوجه عمق فاجعه خواهند شد. با اولین هزینهای که آنها متحمل شوند، این اتفاق میافتد و زمان زیادی تا آن روز باقی نمانده است. تعطیلات تابستانی که قبلا نیز ثابت شده است که زمان خوبی برای اعتراضات اجتماعی است، فرصت مناسبی برای انجام این کار است.
*** تظاهرات اخیر، برای «لاپید» یک اعلام خطر است
از این رو، بهتر است که «لاپید» و بنیامین نتانیاهو، روی گردهماییهای پراکنده تظاهرات شنبه شب حساب نکنند و خیلی زود نتیجه گیری نکنند که مردم عادی اسرائیل به این موضوع بیتفاوت هستند. آگاهی اجتماعی این مردم در طول 2 سال گذشته، دستخوش یک گرگونی بنیادی شده است. از بزرگترین دستاوردهای اعتراضات سال 2011، این است که مردم دریافتهاند که قادرند سیاستمداران، مدیران بانکها و حتی صاحبان رستورانهای بزرگ زنجیرهای را بترسانند.
حرف آخر: تمایل اسرائیل به «آمادگی همیشگی برای شروع جنگی تازه»، اشتباهی تکراری است. شاید تمایل به دیدن دوباره صحنههای هیجان انگیز اعتراضات انبوه مردمی در تابستان 2011 اشتباه باشد اما اعتراضات 2013 در صورت آغاز ، حتی اگر دقیقا همانند اعتراضات پیشین نباشد، کم تاثیرتر از آن نخواهد بود.
«لاپید»، با تاثیر قدرت مردم آشنا است. تظاهرات اخیر، گرچه به خوبی سازماندهی نشده بود و فاقد رهبری و پیامی روشن بود، اما با این حال برای وی یک اعلام خطر به شمار میآید.
انتهای پیام/