به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران، پایگاه تحلیلی "المانیتور" در مقاله‌ای به قلم " تولین دال اوغلو" می‌نویسد: پس از حمله تروریست‌ها در 11 می به شهر ریحانلی ترکیه  که 50 کشته بر جای گذاشت، رجب طیب اردوغان، نخست‌وزیر ترکیه، موضعی دفاعی گرفته است. وی روز دوشنبه گفت:‌ «این وقایع، هیچ ارتباطی با نیروهای مخالفان ندارد. تلاش‌هایی صورت می‌گیرد که نیروهای مخالفان را مقصر جلوه داده و اقداماتی را علیه برادران پناهنده ما در ترکیه انجام دهند.»

«ارتوغرول کورکچو»،‌ معاون حزب «صلح و دموکراسی» کردستان، روز دوشنبه در طی بازدید خود از شهر ریحانلی برای همدردی با بازماندگان حادثه بمب گذاری، در صفحه توییتر خود نوشت: «مردم اینجا معتقدند که این بمب گذاری کار نظام سوریه نیست بلکه ارتش آزاد سوریه در پشت این حملات است. آنها بر این باورند که پیش از این انفجارها به پناهندگان در این مورد هشدار داده شده بود. کسانیکه ارتش آزاد سوریه را مسئول این فاجعه می‌دانند، شیعه نیستند بلکه مردم ریحانلی هستند که اکثرشان سنی هستند. آنها انتظار این حمله را داشتند اما از زمان دقیق آن اطلاعی نداشتند. مردم نگران این هستند که این خرابکاری‌ها و حملات به شهر «انطاکیه» برسد و در نهایت منجر به درگیری بین شیعه و سنی گردد.»

نوشته‌های «کرکچو»، همگی حاکی از خطر وخامت اوضاع در مرز بین ترکیه و سوریه است. مهمترین دلیل آن نیز این است که ترک‌ها هرگز تا این اندازه دچار اختلاف و دودستگی نشده‌ بودند. در یک حکومت دموکراسی، این طبیعی است که بخشی از جامعه نسبت به تغییرات محتاط باشد اما دولت اردوغان در بین مردم آنچنان دوگانگی ایجاد کرده است که اتحاد و اجماع سازی در این کشور، جزئی از فرهنگ سیاسی و اجتماعی آن به شمار نمی‌رود و به نظر می‌رسد که مردم دیدگاه مشترکی در مورد آینده ندارند. به عبارتی، اگر دولت ترکیه تصمیم بگیرد که در واکنش به حملات تروریستی ریحانلی، علیه سوریه دست به اقدام نظامی بزند، نمی‌تواند روی حمایت 100 درصدی مردم خود حساب کند ـــ هر چند این به این معنا نیست که او قصد دارد دست به چنین اقدام یک جانبه‌ای دست بزند. علاوه براین، دولت ترکیه در صورت کمک به آمریکا در انجام چنین اقدامی، فاقد پشتیبانی ملت است.

هنگامیکه پارلمان ترکیه در مارس 2003 درخواست آمریکا را مبنی بر حمله به عراق از طریق خاک ترکیه نپذیرفت، استدلالشان این بود که هیچ حمله مستقیمانه‌ای از جانب عراق به ترکیه صورت نگرفته است؛ در نتیجه، طبق قانون اساسی این کشور، نمی‌توانند با کشور همسایه خود وارد جنگ شوند. از آن زمان تاکنون، خیلی چیزها تغییر کرده است. دولت اردوغان، در آگوست 2011، سیاست تغییر نظام در سوریه را اعلام کرد. این اولین باری بود که ترکیه تا این اندازه در امور داخلی کشوری مستقل دخالت می‌کرد و از آن زمان به بعد، به نوعی با همسایه خود، در جنگ سرد به سر می‌برد. اما در حال حاضر، به رغم این اتفاق، اردوغان هنوز نتوانسته است که مردم خود را متحد سازد. این واقعا اهمیت ندارد که دولت اردوغان چطور می‌خواهد دیدگاه‌های مختلف  را در مورد سیاستش در قبال سوریه، وادار به سکوت کند اما ترک‌های ساکن در مناطق مرزی، در مورد این فاجعه عبرت گرفته‌اند.

اين مردم ريحانلي و نه اعضای کابینه اردوغان بودند که آوارگان سوریه را در شهر 70000 نفری خود که از آغاز جنگ داخلی سوریه دو برابر شده است، پذیرفتند. مردم خانه‌های خود را به رویشان گشودند و برای تقریبا 60000 پناهنده سوری، کمک‌های لازم را فراهم نمودند ـــکه بسیاری از آنها اکنون با یکدیگر فامیل و یا دوست شده‌اند. اما این هفته، در حالی که آنها عزیزانشان را در ریحانلی به خاک می‌سپردند، و در حالی که آمار کشته شدگان همچنان در حال افزایش بود و حال دست کم 24 مجروح وخیم گزارش شده، گروهی از مردم در اعتراض به «تروریسم و دولت»، در اطراف محل انفجار گرد هم آمدند. مردم آشکارا نگرانی خود را در مورد آغاز جنگی فرقه‌ای در این منطقه، ابراز کردند.

به علاوه، نکته قابل توجه این است که با وجودی که اردوغان اصرار دارد که وی بوده است که ثابت کرده، رژیم سوریه از سلاح‌های شیمیایی استفاده کرده است، و خود او پرونده مربوط به این مسئله را در روز پنج شنبه 16 می، هنگام دیدار از کاخ سفید به باراک اوباما ارائه خواهد داد، اما «سلیم متکپ»، رئیس «انجمن پزشکان هاتای» در مصاحبه‌ای با «المانیتور» گفت: «ما حقیقتا هیچ بیماری را که در معرض هرگونه سلاح شیمیایی قرار گرفته باشد در اختیار نداریم. اگر این بیماران توسط افرادی خارج از بیمارستان‌ها و بدون اطلاع ما مراقبت می‌شوند، ما چیزی در مورد آن نمی‌دانیم.» «مکتوب» در ادامه نگرانی خود را در مورد اینکه ترکیه به خاطر تمام دلایل نادرست، در حال کشیده شدن به باتلاق سوریه است، نگرانی خود را ابراز کرد. 

درحالیکه دولت اردوغان، مخالفان سیاسی و شهروندان عادی خود را به خاطر انتقاد از سیاست دولت در قبال سوریه سرزنش می‌کند، و به اندازه آنها در ابراز همدردی با این فاجعه انسانی وجدان نداردـــباید گفت که این طور گناهکار جلوه دادن، توهینی تاسف‌بار به مردم خودش به شمار می‌رودـــ ، حقیقت این است که مخالفان ترکیه مسئول قتل عام در سوریه و یا ریحانلی نیستند. با این همه، شکی نیست که اردوغان تلاش خواهد کرد که اوباما را در اتخاذ تصمیمی جسورانه برای سرنگون ساختن رژیم بشار اسد متقاعد سازد و احتمالا تلاش می‌کند تا ریحانلی را به عنوان نماد بارز کشیده شدن این بحران به ترکیه نشان دهد.

از این رو، مسئله اصلی این است که عواقب انفجار ریحانلی متوجه سوریه نخواهد شد اما سیاست دولت ترکیه را در ایجاد تغییرات سرنوشت ساز در قانون اساسی و یا در مذاکرات مستقیم با عبدالله اوجالان، رهبر کردها، محک خواهد زد. اگر به طور دقیق به این انفجار توجه نشود، این احتمال وجود دارد که محاسبات دولت در پیروزی اکثریت در رفراندوم قانون اساسی تغییر پیدا کند ـــزیرا مردم ترکیه، تا حد زیادی اطمینان خود را نسبت به سیاست‌های دولت، از دست داده‌اند.

انتهای پیام/

آخرين اخبار جهان را اينجا بخوانيد.