تب و لرز متناوب، خستگی، سردرد، تورم غدد لنفاوی، کمردرد، دردعضلانی، افسردگی و کاهش وزن از علائم اولیه این بیماری هستند که به تدریج با عدم درمان و گسترش عفونت به ارگانهای حیاتی، باعث مرگ فرد میشوند. در صورت شک به بیماری تب مالت حتما باید فرد در بیمارستان بستری شود و با آنتیبیوتیک و داروهای کورتونی تحت درمان قرار بگیرد. مصرف نکردن محصولات آلوده و غیرپاستوریزه، استفاده از دستکش و وسایل ایمنی هنگام تماس با حیوانات از اقدامات لازم برای پیشگیری از این بیماری کشنده است.
آبله مرغانویروس آبله مرغان در همه مواقع سال وجود دارد اما در فصل بهار که بیماریهای تنفسی بیشتر میشود، این ویروس سرعت انتقال بیشتری پیدا میکند. این بیماری عفونی، یک روز بعد از ورود ویروس به بدن با بیحالی، بیاشتهایی و سردرد خود را نشان میدهد و سپس بعد از چند روز علائم معروف پوستی به صورت وزیکولها و جوشهای قرمز رنگ خارشداری که بیشتر روی شکم و صورت هستند، ایجاد میشود.
مدتی طول میکشد تا ویروس سیر طبیعیاش را در بدن داشته باشد و از بین برود، اما در این فاصله درصورتی که فرد از نظر سیستم ایمنی ضعیف باشد یا در بعضی موارد خاص که ویروس به بافت مغز یا غشاي اطراف آن نفوذ پیدا کند، ممکن است عوارض شدیدی برای فرد ایجاد شود.
التهاب مفصل در این بیماری باعث مرگ نمیشود اما آنسفالیت یا همان عفونت مغز و میوکاردیت یا التهاب عضله قلب در مبتلایان به آبله مرغان میتواند جان بیمار را هم تهدید کند. عفونت شدید تنفسی هم در بزرگسالانی که به این بیماری مبتلا میشوند بیشتر دیده میشود. با این همه در اغلب موارد نیاز به درمان خاص ضد ویروسی نیست و درمانها بیشتر برای برطرف کردن علائم انجام میشوند. اما بیماران بدحال باید تحتنظر باشند تا در صورت ایجاد عوارض شدید، با اقدامات لازم عفونت ارگانهای حیاتیشان کنترل شود.
آبله مرغان معمولا بعد از ۷ تا ۸ روز خودبه خود درمان میشود و خوشبختانه یک ایمنی همیشگی نسبت به این بیماری در فرد بهوجود میآید، اما در فصل بهار که این بیماری شیوع بیشتری دارد، باید بیشتر نگران یک خارش پوستی ساده بعد از تب و بدن درد بود. به غیر از آبله مرغان، بیماریهای ویروسی دیگری مانند سرخک و سرخجه هم با علائم و مکانیسمهای مشابه، میتوانند گاه باعث عوارض شدید و حتی مرگ بیمار شوند. البته شیوع این بیماریها نسبت به آبله مرغان، بسیار کمتر است.
تب یونجهبوی بهار همیشه هم خوب نیست، بوی علف تازه اصلاح شده، بوی گرده گلها و بوی درختان و گیاهان که در بهار همه جا سرحالتان میکند، ممکن است یک وقتهایی هم باعث افتادن از آن ور بام شود. تب یونجه، واکنش حساسیتی شدید به این مواد حساسیتزاست که در هوا وجود دارد. وارد شدن این مواد به چشمها، بینی، سینوسها، گلو و مسیر تنفسی باعث آلرژی شدید تنفسی و حتی مرگ میشود.
بسیاری از آلرژیهای فصلی در بهار، تنها با خارش گلو، اشکریزی و آبریزش بینی و گاهی خستگی و خواب آلودگی خود را نشان میدهند، اما تب یونجه، وقتی است که این حساسیتها شدیدتر و زیادتر شود، در این صورت گرفتگی بینی، خارش در سقف دهان، خس خس سینه، حملات آسم، عفونت ریه ناشی از انباشت این مواد حساسیتزا و باکتریهای همراه آنها در مسیر هوایی بسته شده ممکن است عوارض شدیدی را به دنبال داشته باشد.
تب یونجه بیشتر در بهار و تابستان شیوع دارد و گرده گلها و درختان به خاطر ریزتر بودن و ورودشان به عمقیترین قسمتهای تنفسی، دلیل اصلی ایجاد این بیماری هستند؛ اگرچه قارچها، گردو غبار، حیوانات خانگی و دود سیگار هم بر این بیماری تاثیر دارند. اجتناب از مواجهه با مواد آلرژیزا، اصلیترین روش مقابله با تب یونجه است، اما در صورت ایجاد بیماری، فرد حتما باید در بیمارستان با انواع داروهای آنتیهیستامینی، کورتونی و بقیه داروهای ضدحساسیت درمان شود. به غیر از تب یونجه، بقیه بیماریهای آلرژیک فصل بهار هم میتوانند باعث آزار فرد شوند اما احتمال مرگ و میر ناشی از آنها بسیار ناچیز است.
اسهالفصل بهار و درکل هر تغییر فصلی، زمان مناسبی برای شیوع بیماریهای ویروسی است. آلرژیها و سرماخوردگیها باعث میشوند این ویروسها که در همه سال حضور دارند بیشتر انتقال پیدا کنند، اگرچه بعضی از این ویروسها، در هوای بهاری و گرمتر شدن هوا، امکان فعالیت بیشتری پیدا میکنند. یکی از این بیماریها، گاستروآنتریت ویروسی است. این بیماری که در ابتدا خود را به صورت یک سرماخوردگی شدید یا آنفلوآنزا نشان میدهد، علاوه بر علائم شایع آنفلوآنزا علائم اختلالات گوارشی مانند اسهال و استفراغ را هم به همراه دارد./س