به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران حکایت فدراسیون بوکس کشورمان داستان جالبی است داستانی از کمبودها و بی پولی ها و نقص ها که البته با رگه هایی از امید و تلاش در هم آمیخته شده است.

حکایت مردانی که با جیب خالی به عشق این رشته پای در رینگ می گذارند بی آنکه تیمی از آنها حمایت کند و بی آنکه انگیزه ای برای حتی قهرمانی در رقابت ها داشته باشند. از ماه ها پیش مسئولان سازمان لیگ فدراسیون بوکس کشورمان تلاش های زیادی برای جذب باشگاه ها، به منظور شرکت در لیگ بوکس داشتند اما علیرغم همه این دوندگی ها تعداد تیم های استقبال کننده به بیش از سه تیم نرسید. در برهه ای از زمان مسئولان فدراسیون حتی به فکر مذاکره با باشگاه های سرخابی کشور افتادند تا آنها نیز در لیگ شرکت کنند اما این اتفاق هم نیفتاد گویا سرخابی ها فقط تا پای قول دادن با بوکس همکاری می کنند.

با این عدم استقبال تیم ها از بوکس، عملاً لیگی برگزار نشد، لیگ درواقع ویترینی از هر فدراسیون است، اساساً تمام کارهای ریشه ای درون لیگ انجام پذیر است، ماحصل کار یک فدراسیون به ویژه در بخش استعداد یابی در لیگ عملی می شود.

وقتی بوکس ها هیچ لیگی برگزار نکردند طبیعی است که حالا تنها حدود یک ماه مانده به رقابت ها تازه مجبور هستند مسابقه بگذارند و مهره هایشان را انتخاب کنند همین مهره های منتخب هم قرار است در یک مسابقه برون مرزی حساس به مصاف کسانی بروند که از ماه ها و حتی سال ها قبل برای این رقابت ها آماده شده اند.

ملی پوشان ما امروز به جای اینکه در آرامش به تمرینات پایانی  خود قبل از مسابقات بپردازند، در استرس و تشویق این هستند که آیا در جمع اعزام شدگان قرار می گیرند یا نه.

به خصوص اینکه سیاست مسئولان نیز به گونه ای شده است که تنها نتیجه گرفتن در رقابت ها نمی تواند تضمین کننده مجوز اعزام باشد چرا که هستند بوکسورانی که در رقابت ها پیروز می شوند اما باز هم بای مسابقه بدهند و حتی ممکن است از جمع اردونشینان نیز خط بخورند.

علاوه بر این ها، نفراتی که همین حالا نیز در اردو حضور دارند خیلی آماده نیستند همین المپیکی های ما با رقابت هایی که  که در آن شرکت داشتند نشان دادند از شرایط آرمانی و آمادگی خود به دور هستند.

 حالا ما جمعی از همین نا آماده ها را در فرصت 30-40 روزه به رقابت ها دور هم  جمع کرده ایم و از آن ها توقع مدال هم داریم.

 در حالی که در کنار این اردو حواشی دیگری نیز یا به عرصه گذاشته اند حواشی که انتخاب سرمربی نیز یکی دیگر از آن ها بود در حالی که غلام رضا کریمی هدایت مشت زنان بزرگسال ما را بر عهده داشت مسئولان بنا به دلایل خودشان پس از المپیک لندن نام سرمربی را از تیم حذف کردند.

حالا  نیز علیرغم معرفی رسمی کریمی به سرمربیگری تیم ملی،  شنیده ها حاکی از آن است که در اینده، احتمال تغییر سرمربی در تیم ملی وجود دارد .

 تغییراتی که در این شرایط آشفته ی بوکس نه تنها مرهمی بر زخم های مشت زنان نیست بلکه شاید در جدیدی از مشکلات احتمالی را به جامعه بوکس کشور باز کند.

 حالا تنها کمتر از 40 روز به مسابقات بوکس باقی مانده و باید دید عملکرد تیم ملی اعزامی بوکس به آسیا در این رقابت ها با این شرایط چه خواهد بود./آق