(خبر دروغ: بازداشت، تجاوز و قتل - واقعیت به نقل از سعیده پور آقایی و مادرش: فرار از منزل و سپس بازگشت به خانه)
امام: فرار از منزل و بازگشت به خانه)
(خبر سراسر کذب بی بی سی در مورد شرایط برگزاری اجلاس عدم تعهد در تهران)
در حالی که صندوق بین المللی پول از افزایش رشد اقتصادی ایران و کاهش تورم در سال 2013 خبر می دهد، بی بی سی به نقل از صندوق، چشم انداز (آینده) رشد اقتصادی ایران را منفی ذکر کرده)
* سندیت شناسی: آنچه یک فرد یا جناح علیه خود یا به نفع مخالف خود بگوید، به دلیل قرار گیری در دسته ی اقرار مسموع است مگر آنکه سندی خلاف آن را تصریح نماید؛ از طرف دیگر آنچه فرد یا جناحی به نفع خود یا به ضرر مخالف خود بیان کند، به دلیل قرار گرفتن در دسته ی ادعا مسموع نیست مگر اینکه سندی در اثبات آن موجود باشد.
همچنین آنچه در حوزه ی رسانه و خبر مطرح می شود از دو حیث قابل بررسی است: 1- اثبات ادعا و 2- اثبات مدعا. هر آنچه که به منزله ی سند ارائه شود، اگر چه بی اعتبار باشد اثباتی بر ادعای ارائه دهنده ی آن است؛ اما تنها اسناد معتبر و غیر قابل خدشه هست که دلیل و مدرکی بر موضوع مورد استناد (مدعا) می باشد.
در اسناد ویکی لیکس از سفارت آمریکا در عشق آباد آمده بود که سفارت، پیروز انتخابات را موسوی ذکر کرده و کیهان ضمن موضع گیری نسبت به این مسئله، آن را دلیلی بر همدستی ویکی لیکس با دولت آمریکا نامید؛ غافل از اینکه آنچه سایت مذکور بیان کرد، سندی بود بر ادعای سفارت که بر اساس اطلاعات نادرست عوامل اصلاحات تنظیم شده بود. نمونه ی دیگر آنکه سایت جمهوریت در یک تیتر مدعی وجود 30 میلیون حامی برای موسوی شد که صفحه ی خبر مذکور، هم سند هست و هم خیر. از یک طرف سندی است بر این که این سایت چنین ادعایی را داشته (سند ادعا) اما گفته ی آن به هیچ وجه اثبات مطلب آن نیست (سند مدعا).
(سند ادعای حمایت 30 میلیون نفر از موسوی در سایت جمهوریت)
* مطابقت سند با مستند: گاهی سندی بر مطلبی آورده می شود که ارتباطی با آن ندارد اما برای کسانی که پیگیر محتوا و ارتباط سند با مستند نیستند، کافی است.
* عدم اکتفاء به تیتر اخبار: نباید به تیتر اکتفا کرد و از آن گذشت، برای درک واضح تر از مطلب لازم است کل متن خوانده شود.
* رجوع به منابع مقابل: برای روشن شدن موضوع، لازم است یک خبر یا تحلیل با مراجعه به حداقل یک منبع متضاد در گرایشات، بررسی شود. چنانچه به عنوان نمونه پس از مشاهده ی بی بی سی، مراجعه ی به بیست و سی ضروری می نماید.
در سال 2009 خبر ازدواج 450 نفر از اعضای حماس با دختران 6 الی 10 ساله به صورت گسترده در شبکه های اجتماعی و برخی رسانه های خارجی نشر یافت، و این در حالی بود که دختر بچگانِ ملبس به لباس عروس که دست در دست مردان حماس داشتند، در واقع فرزندان بیوه زنانی بودند که در پی ازدواج مادران شان با اعضای حماس، لباس عروس بر تن کرده و برای دقیقه ای همقدم پدران جدید خود شدند. اطلاع از حقیقت چنین مطلبی امکان پذیر نمی بود مگر با رجوع به رسانه ی خبری مقابل؛ خصوصاً آنکه خبر دروغ آن نیز ظاهراً به تصاویر و فیلم های متعددی مستند شده بود.
(ترجمه: عروسی دسته جمعی 450 نفر از مسلمانان غزه با دختران زیر 10 سال حامی حماس در غزه)
(نقش کلیدی سایت بالاترین در پمپاژ شایعات و نشر اکاذیب در فضای مجازی در خور توجه است)
(کودکان در جشن عروسی مادران خود)
(خلاف جو سازی برخی رسانه های معاند، روزنامه ی اسرائیلی هاآرتص انعکاس درستی از واقعه داشته. ترجمه: ازدواج مجدد یکصد زن بیوه در مراسم دسته جمعی حماس)
* توجه به پیامد های مثبت و منفی اقدامات جایگزین در بررسی تحلیل ها: با توجه به آنچه در مبحث هزینه ی فرصت بیان شد، برای گرفتار نشدن در دام نظرات مخالفی که به معایب گزینه ی منتخب و محاسن گزینه های از دست رفته می پردازد، لازم است تا ابتدا محاسن گزینه ی منتخب و معایب گزینه های از دست رفته مشخص شود و سپس در برابر نظرات مخالف به مقایسه و وزن کشی گذاشته شود.
به عنوان نمونه در ماجرای ملوانان انگلیسی، بررسی این وجه که اولاً تبعات اصرار ایران بر عدم تحویل متجاوزین چه می بود و ثانیاً آیا نتیجه فرضی در مقایسه با آنچه واقع شد مطلوب است یا خیر.
* بررسی موردی: مطلوب است به صورت تصادفی یا گزینشی، یک خبر به صورت کامل بررسی و صحت یابی شده تا میزان صحت و سلامت یک منبع مورد ارزیابی قرار گیرد.
* اصل برائت و مسئله ی بار اثبات: واضح است که آنکه ادعایی دارد باید آن را اثبات کند و در صورت عدم اثبات، بنا بر اصل برائت، چیزی متوجه متهم نیست. البته این به معنای آن نیست که هر چه اثبات نشود، الزاماً دروغ است بلکه اذعان عقل و اقتضای نظام حقوقی چنین بوده و همین هم معیار ما است. نکته ی ضروری در این بخش آن است که چنین نیست که هر کس ادعای عدم و فقدان دارد، بی نیاز از اثبات ادعای خویش است؛ چرا که در بسیاری از موارد ادعای عدم یک چیز، ملازمه با وجود چیزی دیگر دارد و در این صورت، مدعی نیازمند اثبات ادعای خویش است.
موسوی در مناظره با کروبی در 18 خرداد 88: «با بودجه کشور تمام پلاکاردهای شما که همه جا را گرفته ممکن است از این منابع تامین شده باشد. بیایید ثابت کنید چه کسانی از این مسئله سود بردند؟».
همچنین به عنوان مثال هر چند ظاهر آن است که در مواجهه ی دو نفر که یکی ادعای سالم بودن انتخابات را دارد و دیگری ادعای عدم سلامت را، این فرد مدعی سلامت انتخابات است که باید ادعایش را اثبات نماید، اما واقعیت آن است که آنکه می گوید انتخابات سالم نبوده، عبارت اُخرای ادعایش وقوع تقلب است و هم او نیاز به اثبات دارد و از آنجایی که اصل بر برائت است، نسبت دادن تقلب به ناظران، بدون اقامه ی دلیل و مدرک پذیرفته نیست.
* زدودن شبهات با یقینیات: در مقام مواجهه با شبهات، رجوع به آنچه در حیطه ی یقین قرار دارد کارگشا است؛ حال چه یقین سابق و شک لاحق باشد (اصل استصحاب) و چه همزمانی در تقابل شک و یقین.
* مطابقت پاسخ با موضوع: در بسیاری موارد یک متهم طلبکارانه جوابیه یا تکذیبیه ای می دهد که ارتباطی به اتهام ذکر شده ندارد ولی از آنجایی که صرف پاسخ برای افرادی که مباحث را دقیق دنبال نمی کنند قانع کننده است، این ترفند مؤثر می افتد. از این روی لازم است همواره میان پاسخ داده شده (جوابیه یا تکذیبیه) و اصل موضوع، تطبیق و بررسی صورت گیرد.
* توجه به ملزومات خبر: در بسیاری موارد دقت در ملزومات یک خبر، صحت آن را رد می کند. یعنی در مواردی اساساً نیاز به مراجعه به دیگر منابع نیست بلکه در همان خبر یا دیگر اخبار همان منبع صحت و سقم یک ادعا قابل تشخیص است.
با دقت در تشریح بسیار دقیقی که رسانه های معاند از نحوه ی دستگیری، شکنجه، تجاوز، مرگ و دفن فرد موسوم به ترانه موسوی داشتند به راحتی می شد به دروغ بودن این داستان سرایی ها پی برد؛ چرا که سؤال اساسی این است که چگونه این رسانه ها و منابع ناشناسان از مسئله با این میزان از جزئیات با خبرند؟! در این میان و تنها به عنوان یک نمونه جهان زن در مطلبی آورده است: ترانه در روز دستگیری ظاهرش به هیچ عنوان حتی به تجمع کنندگان هم شبیه نبود! موهائی بافته شده ی بافت آفریقائی داشته و بر خلاف کسانی که در تجمع ها از کفش های ورزشی استفاده می کنند کفشهائی پاشنه دار و ظاهری داشت که برای تعقیب و گریزهای معمول تظاهرات مناسب نبوده است ... موضوع تجاوز به ترانه موسوی از سوی نیروهای لباس شخصی و بسیجی ها از این رو مطرح است که شاید بتوان پذیرفت پارگی رحم به علت تصادف و یا ضربه اتفاق بیفتد اما پارگی مقعد هیچ دلیلی جز تجاوز نمی تواند داشته باشد.
* تفکیک خبر به اقرار و ادعا: گاهی تمام یک خبر، ادعایی است علیه موضوعِ هدف؛ و گاهی ترکیبی از اقرار نهان و ادعای عیان؛ در این حالت مطابق آنچه ذکر شد اقرار مسموع و ادعا نیازمند اثبات می باشد.
دویچه وله: «گمرک آلمان از صادرات 2.5 کیلو سرم ویژه اعتراف گیری (تیوپنتال) به ایران جلوگیری کرد. این سرم در بازجویی و اعتراف مورد استفاده قرار می گیرد»، کیهان: «افتضاحی که در شیرین کاری کم سابقه رسانه دولتی آلمان مشاهده می شود، اعتراف مسلم به تولید سرم ویژه اعتراف گیری و شکنجه قربانیان در آلمان و صادرات همراه با مجوز آن به برخی کشورهای خارجی است» (صفحه ی دوم کیهان، 19 فروردین 91).
* توجه به منفعت واقعه: اینکه چه کسی از یک اقدام سود می برد، ذهن را از جریان سازی های خبر مصون می دارد.
ترور رفیق حریری، سبب تضعیف جریان مقاومت در لبنان و تقویت و پیروزی جریان المستقبل شد که تا قبل از آن رو به افول بود. همچنین در ایران نهاد های امنیتی انگیزه و منفعتی از کشتن ندا آقا سلطان نمی توانستند داشته باشند و کشته شدن وی در حاشیه ی شلوغی های 30 خرداد تهران، تنها خوراک حمله ی گسترده علیه کشور و مظلوم نمایی و قهرمان سازی برای ضد انقلاب را فراهم کرد.
(اخبار مربوط به قتل ندا، با نشانه گرفتن انگشت اتهام به سمت نیروهای امنیتی در صدر اخبار تلویزیون بی بی سی فارسی و روزنامه ی روبرت مرداک)
(گریه مریم رجوی در سوگ کشته شدن ندا – دیدار دوست پسر آقا سلطان با رئیس جمهور اسرائیل و دریافت لوح افتخار)
(اولین خبر سایت بی بی سی فارسی مربوط به 30 خرداد 88 (روز حادثه) و آخرین آن تا لحظه ی جستجو، مربوط به 19 شهریور 91 و در بازه ی زمانی 27 ماهه است. با تقسیم روز های سپری شده بر تعداد مطالب منتشره، در می یابیم که تنها در سایت بی بی سی فارسی، به طور میانگین هر 5 روز یک مطلب در این رابطه درج شده است)
(839 هزار مطلب در مورد ندا آقا سلطان به زبان لاتین تنها در رسانه های مکتوب فضای مجازی در شرایطی که تعداد مطالب موجود در مورد شهیده ی حجاب، مروه الشربینی، کمتر از یک پنجم آن است!)
(تهییج مخاطبین و تخریب وجهه نظام در داخل و خارج کشور، از جمله دست آورد های توطئه قتل ندا آقا سلطان بود)
یادآور میشویم که تکنیک های عملیات روانی در حوزه ی رسانه و خبر، قالب های ارائه ی هدفمند اطلاعات است که با هدف گیری ضمیر ناخودآگاه، ذهن مخاطب را به مسیر دلخواه سردمداران یک رسانه سوق می دهد.