واژه مربی میهمان را تا کنون نشنیده بودیم اما فدراسیون کفاشیان این واژه را اختراع کرده و در حال اجرای این پروژه نوین و خاص در تیم ملی کشورمان است. تیم ملی در آستانه دیداری حساس و سرنوشت ساز مقابل قطر در راه رسیدن به جام جهانی 2014 برزیل قرار دارد و در چنین روزهایی خبر می رسد که نلو وینگادا قرار شده به عنوان مربی میهمان! در کنار ملی پوشان کشورمان باشد. مهدی محمد نبی دبیر کل فدراسیون فوتبال در این رابطه می گوید: با پیشنهاد آقای کی روش و با توجه به شرایط خاص تیم ملی نلو وینگادا تا پایان مسابقات مقدماتی جام جهانی یعنی دیدار مقابل کره جنوبی در سئول به عنوان مربی میهمان تیم ملی ایران خواهند بود.

وینگادا هم با تایید این خبر و پس از کلی تعریف و تمجید از کی روش اعلام کرده: من هیچ قرارداد و تعهدی با فدراسیون فوتبال ایران ندارم  فقط برای کمک به دوست صمیمی ام کی روش و کمک به فوتبال ایران به صورت افتخاری کنار تیم ملی ایران خواهم بود. جناب وینگادا هم با شکسته نفسی خاص خودش زیرکانه سر تیم ملی ایران منت می گذارد که بدون قرارداد و تعهد و فقط برای کسی که در حال حاضر تیم ندارد و آخرین تیم او دالیان چین بوده، چه تبلیغی بهتر از اینکه در کوران مسابقات مقدماتی جام جهانی کنار تیم ملی ایران باشد و روی نیمکت تیمی بزرگ مثل ایران بنشیند؟ منت وینگادا هم در نوع خودش جالب و البته زجرآور است چرا که در شرایط کنونی بهترین بازاریابی برای یک مربی بیکار انجام گرفته و وینگادا مدعی می شود که بدون قرارداد و فقط برای کمک به تیم ملی ایران چنین فداکاری بزرگی را انجام داده است.

نکته جالب در این اتفاق اقدام سریع فدراسیون فوتبال کشورمان بوده که بدون تحقیق و به سرعت وینگادا را به اردوی تیم ملی فراخوانده است. به راستی مشاوران فدراسیون کفاشیان چه کسانی هستند که شاهد چنین اتفاقاتی در فوتبال ایران و تیم ملی کشورمان هستیم. مربی میهمان چه معنی و مفهومی دارد؟ در شرایط خاصی که تیم ملی ما دارد، قرار است وینگادا چه کمکی به این مجموعه کند؟

وینگادا چند سال قبل و به مدت چند ماه در پرسپولیس بود و امروز چه توقعی از او داریم؟ آیا وینگادا کار بازیکنان ما را دیده و شناخت کافی از آنها دارد که بتواند در این مقطع حساس به تیم ملی ایران کمک کند؟ وینگادا چه شناختی از قطر دارد تا در حساس ترین بازی تیم ملی در مقدماتی جام جهانی بتواند برای پیروزی در این بازی برنامه ارائه دهد؟
در بحث فنی که توجیه خاصی برای حضور نلو وینگادا پیدا نمی کنیم و اگر بحث روحی و روانی هم باشد باز هم حضور این مربی پرتغالی در تیم ملی نمی تواند توجیه داشته باشد چراکه وینگادا آشنایی خاصی با فرهنگ ایرانیان ندارد تا بتواند در این مقطع حساس و سرنوشت ساز به کمک تیم ملی بیاید.

کی روش به عنوان سر مربی تیم ملی وینگادا را پیشنهاد می دهد و به سرعت مذاکرات با این مربی پرتغالی انجام می شود و وارد تیم ملی ما می شود اما به راستی وینگادا می تواند در تیم ملی ایران در چنین مقطع حساسی چاره ساز باشد و تیم ما را در مسیر خوشبختی قرار دهد و بلیت حضور در جام جهانی 2014 را برای ما ok  کند یا حضور وینگادا همان شایعاتی است که دهان به دهان در بین اهالی و کارشناسان فوتبال می چرخد و هدف از حضور او در تیم ملی کشورمان را بازاریابی برای او می دانند.

فوتبال ایران آدم های بزرگ زیاد دارد، مردانی که در شرایط سخت دست به کارهای بزرگ زده اند و با حضور همین آدم ها در 2 دهه اخیر 2 بار به جام جهانی صعود کرده ایم. فدراسیون فوتبال اگر کمی هوشیارانه عمل می کرد و به نیروهای داخلی توجه می کرد، در این مقطع حساس افراد کاربلد و امتحان پس داده زیادی بودند که می توانستند به لحاظ فنی و روحی کمک بسیار بزرگی برای تیم ملی باشند و در راه رسیدن به جام جهانی مثمرثمر واقع شوند اما دوستان دوباره مرغ همسایه را غاز دیدند و در این مقطع حساس و سرنوشت ساز یک اشتباه تاریخی و بزرگ دیگر را مرتکب شدند.

تیم ملی روزهای مهمی را پشت سر می گذارد و در این مقطع، فقط و فقط از تیم ملی کشورمان حمایت خواهیم کرد چرا که عرق و تعصب ملی و آینده فوتبال ایران اجازه نمی دهد که به چیزی جز این فکر کنیم. اینکه وینگادا باشد یا نباشد هم دیگر اهمیتی ندارد بلکه در حال حاضر فقط و فقط موفقیت تیم ملی برای ما و ملت ایران مهم است و دوست داریم مثل سال 2010 حسرت به دل نمانیم و به جام جهانی 2014 برزیل صعود کنیم تا یک نسل دیگر از فوتبالیست های ایران نسوزند و بتوانند با حضور در جام جهانی، به دروازه های فوتبال اروپا رسیده و مقدمات رشد و پیشرفت فوتبال ایران را فراهم کنند.

در شرایط موجود تنها امید ما به بازیکنان تیم ملی است چرا که ایرانی ها همیشه در شرایط سخت، دست به کارهای بزرگی زده اند و توانسته اند چشم دنیا را به خودشان خیره کنند. امروز تمام امید ما به غیرت و تعصب ملی پوشان است تا با همان عرق ملی که از آنها سراغ داریم، یکدل شده و با تمام توان برای موفقیت تیم ملی تلاش کنند. اینکه قطر امروز به حریف چغری براي ما تبدیل شده، نباید استرس خاصی برای ملی پوشان به همراه داشته باشد چرا که هر طوری به 2 تیم نگاه کنیم، قطر تیمی نیست که در شرایط عادی بتواند سد راه ملی پوشان ایرانی شود و نگذارد به هدفمان برسیم. ملی پوشان ایرانی در گذشته استرالیا و آمریکا را با تمام نامداران خود شکست داده اند و تاریخ ساز شده اند و یک بار دیگر می توانند در روز سخت مردان بزرگ لقب بگیرند و قطر را در خاک خودش زمین گیر کنند و 3 امتیاز حساس  و با ارزش را در راه صعود به جام جهانی کسب کنند. ملی پوشان فوتبال ایران در حال حاضر تنها و تنها به روحیه نیاز دارند.

آنها انگیزه لازم را دارند چرا که حضور در جام جهانی به خودی خود انگیزه را به تیم تزریق می کند و در صورتی که بازیکنان تیم ملی روحیه بالایی داشته باشند، مطمئنا با توجه به اختلاف فنی 2 تیم می توانند در دوحه پیروز شوند.

همین بازیکنان چند ماه قبل در تاشکند موفق شدند ازبکستان قدرتمند را شکست دهند و با 3 امتیاز کامل به ایران برگردند و امروز هم اگر همان عزم و اراده خاص ایرانی در وجود آنها باشد، می توانند قطر را در دوحه شکست داده و امیدها را برای صعود به جام جهانی زنده کنند. در حال حاضر تیم ملی فقط و فقط به روحیه نیاز دارد و اگر این فاکتور مهم و تأثیر گذار به تیم ملی تزریق شود، قطر هم مثل ازبکستان در خانه خودش دستها را به علامت تسلیم بالا خواهد برد./آق