وقت و زمانی که هدر می‌رود، سوختی که بی‌دلیل مصرف می‌شود و آرامشی که صلب می‌گردد، همه و همه از مصائب این معضل شهری است. تا کی باید میدان را به چهارراه تبدیل کرد و به تعداد پل‌های غیرهمسطح شهر اضافه کرد؟ چقدر باید برای اولویت دادن به تردد ماشین‌های کم‌سرنشین این شهر هزینه کرد؟

به تازگی در برخی از کشورها دست از هزینه کردن برای اولویت‌دهی به ماشین‌ها برداشته‌اند و به جای آن ترافیک را مدیریت می‌کنند، به این نحو که سفرهای درون‌شهری را سامان داده و جلوی بسیاری از سفرهای غیرضروری را می‌گیرند؛ و از سوی دیگر نیاز مبرمی به برتری دادن به حمل‌و‌نقل همگانی حس می‌شود تا شاید راه‌حلی باشد برای کلاف سردرگم ترافیک.

مشهد نیز از جمله شهرهایی است که زائرپذیری، آن هم زائرانی که تعدادشان 10 برابر جمعیت ساکنانش است، بر ترافیک آن تاثیر چشم‌گیری گذاشته و عوامل ایجاد ترافیک در این شهر را تشدید می‌کند.

توجه به این مسئله موجب شده که در سال 92 نیز اگر چه شاهد تحولات مناسبی نظیر افزایش ساعت فعالیت قطارشهری و اجرای پروژه خطوط اتوبوس تندرو در مدیریت ترافیک بودیم اما همچنان این معضل در شهر پابرجا بماند؛ اما راه حل رفع مشکل ترافیکی مشهد با توجه به زائرپذیر بودن آن چیست؟

بسیاری از کارشناسان عنوان می‌کنند که توسعه حمل و نقل عمومی از طریق افزایش اتوبوس‌های شهری، توسعه قطاری شهری و خطوط بی.آر.تی می‌تواند سبب کاهش حجم ترافیک در مشهد بشود.

این افراد معتقد هستند که شهرداری باید با توسعه سیستم حمل و نقل عمومی و از طرفی ایجاد محدودیت‌هایی برای خودروهای تک سرنشین شهروندان را ترغیب به استفاده از خودورهای عمومی کند.

با این حال توسعه این خدمات نیازمند حجم بالایی سرمایه‌گذاری است که به طور حتم به تنهایی از عهده شهرداری مشهد برنمی‌آید.

به نظر می‌رسد با توجه به محدود بودن درآمدهای مالی شهرداری مشهد باید مسئولان دولتی به منظور رفع مشکل ترافیکی این شهر بودجه خاصی را در نظر بگیرند تا از این طریق بتوان هرچه سریع‌تر سیستم حمل و نقل عمومی در این کلانشهر مذهبی را ارتقا داد.

البته صرف اختصاص بودجه به توسعه حمل و نقل عمومی مشهد کافی نیست چراکه تجربه ثابت کرده که معمولا این بودجه‌ها دیرهنگام و بسیار اندک اختصاص می‌یابد.

به عنوان مثال‌ چندی پیش هوشنگ خندان‌دل، معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری مشهد با بیان اینکه در سال گذشته در بخش اتوبوسرانی هزار و 300 میلیارد ریال هزینه شده، از پرداخت مبلغ 75میلیارد ریال یارانه اتوبوس و 20 میلیارد ریال یارانه قطارشهری مشهد خبر داده و تاکید کرده که این مبلغ نسبت به حجم خدماتی که باید حمل و نقل عمومی مشهد اندک است.

با توجه به گفته‌های معاون حمل و نقل و ترافیک شهردار مشهد پیشنهاد می‌شود اگر قرار است به بخش حمل و نقل عمومی مشهد بودجه‌ای ‌اختصاص داده شود تا از این طریق معضلات حمل و نقل درون شهری کاهش یابد در درجه نخست براساس حجم خدماتی باشد که باید این سیستم به مجاوران و زائران ارائه دهد، و سپس به موقع اختصاص یابد./ج1