به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، در اين
مقاله آمده است: اكنون افغانستان روزگار ناخوشي را تجربه مي كند،از يك طرف طالبان مجددا احيا گرديده است و از طرف ديگر حضور نيروهاي خارجي و پيامدهاي اجتماعي ناگوار آن،براي افغان ها بسيار گران تمام شده است.
از زمان سقوط طالبان در نوامبر 2001، افغانستان به واقع روزگار خوشي به خود نديده است.
در تاریخ 4 آوریل 2013، وال استریت ژورنال در گزارشي نتايج نظرسنجی "دفتر سازمان ملل متحد در امور مواد مخدر و جرایم" را،منتشر ساخت.بر اساس این نظرسنجی، شهروندان افغاني در سال 2012 حدود 3.9 میلیارد دلار يعني دو برابر میزان درآمد مالیاتی کشور افغانستان،رشوه پرداخت كرده اند.
فساد، بی قانونی مطلق، و حضور نيروهاي خارجي افغانستان را در آستانه يك فاجعه قرار داده است.
امنیت ضعيف و اجرای برنامه هاي بازسازی اقتصادی و نهادی کشور، اکثریت جمعیت افغانستان را در فقر مطلق فرو برده است.
هم اكنون صنعت نساجی افغانستان دوره ركود خود را تجربه مي كند و ساليانه ميليون ها متر پارچه به اين كشور وارد مي شود.
افغانستان ميليون ها تن منابع سنگ آهك دارد،اين در حاليست كه كارخانه هاي سيمان اين كشور يا بسته شده اند و يا با كمترين ظرفيت معمول خود كار مي كنند،به همين خاطر 95 درصد از مصرف داخلي خود را از طريق واردات جبران مي كنند.
کشاورزی-مهم ترین بخش اقتصادی کشور افغانستان، که زندگي 80 درصد از افغانها به اين بخش وابسته مي باشد،كاملا نادیده گرفته شده است.
محصول پنبه در افغانستان، یکي از كالاهاي صادراتي با ارزش اين كشور،در حال حاضر بیش از 15 درصد (نسبت به سال گذشته) کاهش یافته است. برخي كالاهاي اساسی مانند شیر، پنیر، تخم مرغ، و مرغ از کشورهای همسایه تامين مي گردد.
اين در حالیست که،تولید تریاک در اين كشور در نوع خود بي نظير بوده است. در سال 2001، افغانستان حدود 200 تن تریاک تولید كرد. امروزه، این رقم به بیش از 8 هزار تن رسيده است.
افغانستان هم اكنون شرايط دوره ورود نيروهاي نظامي آمريكا (2001) را دارد و تغييري در وضع اين كشور ايجاد نشده چه بسا شرايط بدتر نيز شده است.
سه میلیون کودک از سوء تغذیه رنج می برند.
با خروج اکثر نیروهای خارجی از افغانستان تا پایان سال 2014، میلیونرهای این کشور نيز بسیاری از پول هاي خود را به خارج از کشور منتقل مي كنند. تنها در سال 2012، بیش از چهار میلیارد دلار، یک چهارم تولید ناخالص ملی افغانستان، به خارج از کشور منتقل شده است.
بر خلاف استقبال گرم مردم افغانستان از نیروهای بین المللی در سال 2001، اكنون بسیاری از افغانها نیروهای خارجی را مهاجم مي دانند.
بدون شك ائتلاف نيروهاي خارجي به رهبری ایالات متحده در اين امر بي تقصير نبوده اند. آمريكا و همدستانش در برابر فساد موضع گيري مي كنند،اما در عمل به رواج آن كمك كرده اند. رشد فوق العاده کشت خشخاش و تجارت تریاک در كنار نظارت 100 هزار نيروي خارجي غير عادي است.
هر گونه اشتباهي كه ایالات متحده و متحدان آن مرتكب شده اند،تاثير خود را بر افغانستان گذاشته و راهي براي بازگشتن به شرايط پيش از حضور نيروهاي خارجي وجود ندارد. با این حال،تكرار اشتباهي ديگر مي تواند افغانستان را در آستانه فاجعه اي به مراتب هولناك تر سوق دهد.
اكنون افغانستان در بدترين شرايط امنيتي و اقتصادي خود بسر مي برد و حضور نيروهاي خارجي و طرفداري مخفيانه غرب از تروريسم باري اضافي بر دوش افغانستان گذاشته است.
در نهایت و شاید از همه مهمتر اينكه، غرب و امپرياليسم در مسير ضربه زدن به اقتصاد تضعيف شده افغانستان حركت نكنند و در مقابل ترويج كشت مواد مخدر و ترويج مافيا و تروريسم، زير بناهاي اقتصادي افغانستان را درست كنند، فقط در اين صورت مردم افغانستان به آينده اميدوار خواهند بود.