به گزارش خبرنگار معارف باشگاه خبرنگاران؛ حسین بهترین تجربه معرفت، عزت و معنویت که با خون خود کتاب زندگی طیبه ی انسانی را نوشت...
حسین یعنی تشنه ترین دریایی که ارادت دل های زخمی را به ساحل عافیت می رساند...
حسین یگانه تندیس گذشت و یگانه صاحب عاشورایی است که تا دنیا دنیا باقی است و تا انسان انسان است از آن درس باید آموخت...
وقتی بهترین روزهای ما روزهایی است که با نامش گره خورده، باید در آستانه میلادش چشمانمان به نشانه اشتیاق و تمنای وصالش با اشک آراسته شود....
در روز میلاد عزیز آسمان، خورشید کمی عقب نشسته تا در آسمان بدرخشد نام زیبابی حسین که بی قرار پایه های استوار ستون آسمان است...
حسین کشتی نجات انسان ها شد تا آنان که از جنس معرفت و شناختند در امان باشند از طوفان های فتنه های زمانه و راه آسمان هیچ گاه و بر هیچ کس پوشیده نشود....
وقتی کربلا و عاشورا با تو آشناست وقتی هر کجا و هر زمان می توان بوی آن را احساس کرد وقتی می توان با حسین به بهشت رسید و وقتی می توان با بهشت به خدا رسید، چرا در لحظه ی آمدنت غرق در سرور و شادی نباشیم...
چرا غرق در مستی و دلدادگی نباشیم وقتی می توان شاگرد مریدی چون تو بود....
هر چند تشنگی کربلا بهانه ای بود تا هیچ دلی تشنه نماند اما تشنه ایم، تشنه ی نوشیدن آبی از آب جنت به دستان تو تا با تمام وجود بگوییم یا حسین و بنوشیم.../ف
گزارش از نرجس رئیسی