باشگاه خبرنگاران، "مصطفي رحماندوست" در شعر "دو تا عينک به من دادند" دو ديدگاه متفاوت نسبت به جهان را بيان مي کند "دو تا عينک"، دو ديدگاه متفاوت انسانها به دنيا و هدف از آن، بهتر ديدن دنياست.
دو ديدگاه را يکسان و با تفاوت مثبت و منفي مي داند اين يکساني در نتيجه هر دو ديدگاه که همانا بي حاصلي باشد رخ مي دهد.
ديدگاه منفي، پر از کينه و نگاه ديگر مثبت نگري و شاعر در صدد نفي هر دو ديدگاه است، نگران تماشا کننده هر دو ديدگاه به دنبال ديدگاهي زنده و واقعي مي گردد.
شاعر از ميان اين دو ديدگاه، واقع گرايي را بر مي گزيند و خواستار نگرش ساده تمام مخاطبانش به دنيا به دور از مثبت و منفي نگري است.
زبان شعر ساده و روان است، واژه ها به آساني در کنار هم قرار گرفته و عبارت کنايي مانند سير و سرکه جوشيدن را به کار برده است.
مثبت و منفي بودن نگاهش را در واژه هاي تيره و روشن نشان مي دهد، شاعر در اکثر ادبيات از اختيارات شاعري استفاده کرده است، آوردن فعل بايد، الزام و تأکيد شاعر در ساده ديدن را نشان مي دهد./ص

يادداشت از : محدثه محمدپور