«پورشه» فوتبالیست‌ها و «معرفت» والیبالیست‌ها
والیبالیست‌های کشورمان در حالی هر روز افتخار آفرینی می‌کنند که مسئولان کشور کماکان توجه ویژه‌ای به فوتبالیست‌ها دارند.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ، خبرنامه دانشجویان ایران نوشت: واقعا جالب است تیتر اول خیلی از روزنامه‌های ورزشی فردای روزی که فوتبالیست‌ها با پیروزی مقابل تیم ملی کره جنوبی -تیم 32 جهان- توانستند به جام جهانی بروند؛ تیترهایی که با مضامینی همچون «شگفتی در فوتبال ایران»، «ایران با سه برد شگفتی آفرید» و ...، پیروزی مقابل تیم های لبنان، قطر و کره را یک امر دست نیافتنی عنوان کرده بودند.
البته این وجیزه قصد تخریب زحمات ملی پوشان فوتبالی را ندارد و به اهمیت جایگاه فرا ورزشی فوتبال و ضریب تاثیر گذاری آن در جامعه واقف است؛ اما اتفاقاتی که طی این چند روزی – البته چند دهه- که در دیگر رشته های ورزشی همچون والیبال و بسکتبال در حال رخ دادن است نمی توان به همین سادگی گذشت.
صبح امروز شاگردان ولاسکو در حالی که طی بازیهای گذشته در لیگ جهانی به معنای واقعی «شگفتی ساز» این لیگ بودند در حالی که در سِت اول و دوم حرفی برای گفتن مقابل کوبایی هایی که 5دوره نائب قهرمانی جهان را دنبال خود یدک می کشند نداشتن با عاملی که ما ایرانیان «غیرت» و «معرفت» ایرانی آن را می نامیم توانستند این تیمی پرقدرت که حتی بزرگان جهان همچون روسیه قهرمان المپیک که آرزوی پیروزی در زمین کوبا را دارند را در خانه شکست دهند.
بدون شک این نوع نظم و آراستگی که در تیم ملی والیبال ما وجود دارد یک شبِ و «شانسی» نیست و تمام کارشناسان ورزشی به این موضوع اعتقاد دارند که آنچیزی که ما در والیبال به آن امروز رسیده ایم کار پایه ای چندین ساله است که بدون حاشیه برروی نخبه های ورزشی ما صورت گرفته، این مسئله را امروز در تیم‌های پایه هم می توان دید که نوجوانان با پیروزی مقابل آرژانتین به نیمه نهایی قهرمانی جهان می رود.
به قول یکی از دوستانمان در فوتبال می شود برتر نبود و برد! مثلا می توان یونان بود و قهرمان اروپا شد! اما هیچ گاه نمی توان در والیبال برتر نبود و برد که این مسئله کلیدی این پیروزی‌ها است.
واقعا نمیشه این مسائل رو گفت و آن را با وضعیت امروز فوتبال مقایسه کرد؛ درس‌هایی که این روزها والیبالیست‌ها به «میلیاردرها» می دهند نباید فراموش کرد، چقدر جالب است که در یک بازی ملی پوشان والیبال در قهرمانی جهان که با پیروزی ایران نیز همراه بوده است جایزه 100دلاری حق آنان است و از طرفی فقط راهیابی فوتبالی‌ها و پیروزی مقابل لبنان، قطر، کره جایزه آن واردات خودرو!؛ تازه این مسئله را هم به «قهر» و «ناز» کردن تعدادی از این بازیکنان هم اضافه کنید که وقتی منافع شخصی خودشان رو هم در معرض خطر می بینند مسیر خود را با «پورشه» خود کج می‌کنند و منتظر « کشیدن ناز» مسئولین هستند؛ تازه این موضوع فقط با پیروزی مقابل تیم دسته چندم جهان است و این فکر را کنید که ما در جام جهانی مقابل تیمی نتیجه ای هم بگیریم چه می‌شود(این نکته را باز هم تکرار می‌کنم که این نقد شامل اعضای امروز اعضای تیم ملی نیست و عملکرد این بازیکنان در این برحه از زمان قابل تقدیر هم هست.)
هنوز یادمان نرفته است (تا جایی که اطلاع رسانی شده است) که جایزه راه یابی والیبالیست‌ها به لیگ جهانی پرداخت نشده است؛ این در حالی است که رویانیان مدیر عامل پرسپولیس از پرداخت مطالبه 350هزار دلاری به وینگادا مربی ناکام قرمزپوشان خبر می‌دهد و می گوید: 110 هزار دلار از مطالبات ایشان باقی مانده که یکی از دوستان قول دادند این مبلغ را طی روزهای آتی به ما پرداخت کند.
به هر حال فعل و انفعالاتی که در دو رشته ورزشی پرطرفدار افتاده است نتیجه رقابت «پورشه»سواران فوتبالیست و «معرفت» والیبالیست ها می توان عنوان کرد.
البته این وجیزه قصد تخریب زحمات ملی پوشان فوتبالی را ندارد و به اهمیت جایگاه فرا ورزشی فوتبال و ضریب تاثیر گذاری آن در جامعه واقف است؛ اما اتفاقاتی که طی این چند روزی – البته چند دهه- که در دیگر رشته های ورزشی همچون والیبال و بسکتبال در حال رخ دادن است نمی توان به همین سادگی گذشت.
صبح امروز شاگردان ولاسکو در حالی که طی بازیهای گذشته در لیگ جهانی به معنای واقعی «شگفتی ساز» این لیگ بودند در حالی که در سِت اول و دوم حرفی برای گفتن مقابل کوبایی هایی که 5دوره نائب قهرمانی جهان را دنبال خود یدک می کشند نداشتن با عاملی که ما ایرانیان «غیرت» و «معرفت» ایرانی آن را می نامیم توانستند این تیمی پرقدرت که حتی بزرگان جهان همچون روسیه قهرمان المپیک که آرزوی پیروزی در زمین کوبا را دارند را در خانه شکست دهند.
بدون شک این نوع نظم و آراستگی که در تیم ملی والیبال ما وجود دارد یک شبِ و «شانسی» نیست و تمام کارشناسان ورزشی به این موضوع اعتقاد دارند که آنچیزی که ما در والیبال به آن امروز رسیده ایم کار پایه ای چندین ساله است که بدون حاشیه برروی نخبه های ورزشی ما صورت گرفته، این مسئله را امروز در تیم‌های پایه هم می توان دید که نوجوانان با پیروزی مقابل آرژانتین به نیمه نهایی قهرمانی جهان می رود.
به قول یکی از دوستانمان در فوتبال می شود برتر نبود و برد! مثلا می توان یونان بود و قهرمان اروپا شد! اما هیچ گاه نمی توان در والیبال برتر نبود و برد که این مسئله کلیدی این پیروزی‌ها است.
واقعا نمیشه این مسائل رو گفت و آن را با وضعیت امروز فوتبال مقایسه کرد؛ درس‌هایی که این روزها والیبالیست‌ها به «میلیاردرها» می دهند نباید فراموش کرد، چقدر جالب است که در یک بازی ملی پوشان والیبال در قهرمانی جهان که با پیروزی ایران نیز همراه بوده است جایزه 100دلاری حق آنان است و از طرفی فقط راهیابی فوتبالی‌ها و پیروزی مقابل لبنان، قطر، کره جایزه آن واردات خودرو!؛ تازه این مسئله را هم به «قهر» و «ناز» کردن تعدادی از این بازیکنان هم اضافه کنید که وقتی منافع شخصی خودشان رو هم در معرض خطر می بینند مسیر خود را با «پورشه» خود کج می‌کنند و منتظر « کشیدن ناز» مسئولین هستند؛ تازه این موضوع فقط با پیروزی مقابل تیم دسته چندم جهان است و این فکر را کنید که ما در جام جهانی مقابل تیمی نتیجه ای هم بگیریم چه می‌شود(این نکته را باز هم تکرار می‌کنم که این نقد شامل اعضای امروز اعضای تیم ملی نیست و عملکرد این بازیکنان در این برحه از زمان قابل تقدیر هم هست.)
هنوز یادمان نرفته است (تا جایی که اطلاع رسانی شده است) که جایزه راه یابی والیبالیست‌ها به لیگ جهانی پرداخت نشده است؛ این در حالی است که رویانیان مدیر عامل پرسپولیس از پرداخت مطالبه 350هزار دلاری به وینگادا مربی ناکام قرمزپوشان خبر می‌دهد و می گوید: 110 هزار دلار از مطالبات ایشان باقی مانده که یکی از دوستان قول دادند این مبلغ را طی روزهای آتی به ما پرداخت کند.
به هر حال فعل و انفعالاتی که در دو رشته ورزشی پرطرفدار افتاده است نتیجه رقابت «پورشه»سواران فوتبالیست و «معرفت» والیبالیست ها می توان عنوان کرد.
