گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران- اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلَى حُسْنِ قَضَائِکَ، وَ بِمَا صَرَفْتَ عَنِّی مِنْ بَلَائِکَ، فَلَا تَجْعَلْ حَظِّی مِنْ رَحْمَتِکَ مَا عَجَّلْتَ لِی مِنْ عَافِیَتِکَ فَأَکُونَ قَدْ شَقِیتُ بِمَا أَحْبَبْتُ وَ سَعِدَ غَیْرِی بِمَا کَرِهْتُ. وَ إِنْ یَکُنْ مَا ظَلِلْتُ فِیهِ أَوْ بِتُّ فِیهِ مِنْ هَذِهِ الْعَافِیَةِ بَیْنَ یَدَیْ بَلَاءٍ لَا یَنْقَطِعُ وَ وِزْرٍ لَا یَرْتَفِعُ فَقَدِّمْ لِی مَا أَخَّرْتَ، وَ أَخِّرْ عَنِّی مَا قَدَّمْتَ. فَغَیْرُ کَثِیرٍ مَا عَاقِبَتُهُ الْفَنَاءُ، وَ غَیْرُ قَلِیلٍ مَا عَاقِبَتُهُ الْبَقَاءُ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آله.
ترجمه: خدایا، ستایش برای توست که سرنوشت مرا به نیکی رقم زدی و بلای خویش را از من بگرداندی. مبادا این تن درستیِ گذرایی که به من عنایت کردهای، تنها بهرهی من از رحمت تو باشد، تا آنچه دوست میداشتهام مایهی بدبختیام شود، و دیگری با آنچه ناخوشایند من است به نیکبختی رسد.
اگر این تن درستی که یکسر از آن بهرهمندم و روز و شبم را با آن به سر میبرم، بلایی پیوسته و وبالی پایدار به دنبال دارد، پس آنچه را واپس انداختهای، پیش افکن، و آنچه را پیش افکندهای، واپس فرست؛
زیرا آنچه به نابودی انجامد، بسیار نیست، و آنچه سرانجامش جاودانگی است، اندک نباشد. و بر محمد و خاندانش درود فرست.