در مصر کودتایی شکل گرفت که میگویند کودتا نبود: ارتش مصر رئیس جمهور را خلع و زندانی میکند، مظنونین را دستگیر و پایگاه های تلویزیونی را تعطیل میکند و خودروهاي زرهی خود را در خیابان های پایتخت مستقر مینماید. اما واژه "کودتا" از زبان باراک اوباما شنیده نمی شود.

به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از روزنامه ایندیپندنت، بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل هم جرات نمی کند چنین واژه مخربی را بکار برد. مطمئنا اوباما دقیقا میداند که چه اتفاقاتی در حال وقوع است. 

آیا دلیل نیاوردن واژه «کودتا» این است که اوباما در صورت تایید کودتا بودن آن مجبور است مهمترین کشور عربی در صلح با اسرائیل- یعنی مصر- را تحریم کند؟ یا دلیلش این است که کودتاگران، درصورت پذیرش کودتا، از 1.5 میلیارد دلار کمک مالی امریکا –که تاکنون معوقه مانده است- تاابد محروم می مانند؟

اوباما در سخنرانی مکارانه خود در قاهره در سال 2009، که از "سلب مالکیت زمین های فلسطینیان" با عنوان "جابجایی منطقه ای" آنان یاد کرد، در مورد مصر نظراتی را مطرح کرد که اتفاقات کنونی مصر را میتوان از این دیدگاه بررسی کرد. از منظر اوباما "رهبرانی هستند که وقتی از قدرت فاصله دارند، از دموکراسی حمايت میکنند و وقتی خود به اریکه قدرت تکیه زنند، بی رحمانه درصدد سرکوب حقوق دیگران برمی آیند...رهبران باید به حقوق اقلیت ها احترام بگذارند و روحیه صبر و سازش داشته باشند. ایشان می‌بایست منافع مردم و همچنین سیاست های قانونی را بر منافع حزب خود ارجح بدانند. بدون این عناصر، انتخابات به تنهایی دموکراسی حقیقی را به ارمغان نمی آورد."

سخنرانی اوباما در پی کودتا نبود. او این سخنان را چهار سال پیش در مصر گفته بود و دقیقا نکاتی بود که محمد مرسی در مورد آنها اشتباه کرد. مرسی به جای اینکه با اخوان المسلمین همچون خادمین ملت برخورد کند، آنان را سران کشور دانست و همچنین در حمایت از اقلیت مسیحی مصر هیچ علاقه ای نشان نداد. 

آن دسته از رهبران غربی که اذعان دارند مصر همچنان در راه رسیدن به "دموکراسی" است و میلیون ها مصری از کودتا – که از نظر آنان کودتا نبود- حمایت کردند، باید به یاد بیاورند که مرسی هم در انتخاباتی پیروز شد که کاملا حقیقی و مورد تایید غرب بود. درست است که او تنها 51 درصد از آراء را به دست آورده بود اما مسلما آراء وی از رای های موافق دیوید کامرون بیشتر بود. آیا جورج بوش در نخستین انتخابات ریاست جمهوری اش حقیقتا پیروز شده بود؟ آیا در کشورهای اروپایی درصورتیکه نخست وزیر ها کمتر از 50درصد آرای عموی را به دست آورند، ارتش آن کشورها حکومت را به دست میگیرد؟ گذشته از این ها، آیا حزب اخوان المسلمین اجازه شرکت در انتخابات بعدی مصر را دارد؟ و اگر اجازه شرکت را داشته باشد و کاندیدای آنان پیروز انتخابات شود، چه بر سر مصر خواهد آمد؟

با اینهمه، اسرائیل اکنون خرسند است. حالا ارتش ثروتمند مصر، که سالانه 1.5 میلیارد دلار از واشنگتن دریافت میکند، مطمئنا قصد ندارد با دم شير بازی کرده و پیمان صلحش با اسرائیل را درهم شکند. حال باید منتظر دیدار اولین هیئت امریکایی از مصر کودتازده باشیم. آنگاه میتوان دیدگاه آنان درباره کودتا بودن یا نبودن اقدام ارتش مصر را از اولین مکان بازدیدی آنان- که مسلما ارتش خواهد بود- دریافت. 



برچسب ها: کودتا ، مصر ، ایندپندنت ، ارتش ، قاهره
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار