به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران رودهن/ می گویند مرگ حق است و کوچک، بزرگ، پیر و جوان نمی شناسد و همه انسان ها روزی مسافر دیار باقی هستیم و به سوی حق تعالی خواهیم رفت، اما برخی حتی رفتنشان هم نوعی فداکاری و معامله با خالق خویش است.

جسمی که باید به خاک سپرده شود و پس از مدتی از بین می رود، بهتر نیست که با تصمیمی درست و انسان دوستانه، به جای هیچ شدن موجب نجات جان انسانهای دیگر شود.

بسیاری از بزرگان هنر کشور در سال 92 به دیار حق سفر کردند، ولی از میان آنان فقط ˈعسل بدیعیˈ و آتش نشان فداکار و قهرمان ˈامید عباسیˈ بود که ماندگار تاریخ شدند و دلیل آنهم نجات جان انسانهای نیازمند به عضو بود که این دو انسان خوش طینت و فداکار با اهدای اعضای بدنشان به آنان حیات بخشیدند.

اکنون عطیه کودک پنج و نیم ساله دماوندی با اهدای اعضای بدنش به نیازمندان و پروازی معصومانه به سوی بهشت برین، نام آور شهر و دیار خود ( دماوند ) شده است و همه از او به عنوان یک قهرمان کوچک یاد می کنند.

عطیه حسینقلیان کودک دماوندی چند روز قبل به همراه پدر و مادر خود در خیابانی فرعی در منطقه گیلاوند دماوند دچار حادثه تصادف و خونریزی مغزی شد.

علی حسینقلیان پدر عطیه قهرمان کوچک دماوندی در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران رودهن گفت: روز حادثه به همراه دختر و همسرم در خیابانی فرعی توقف کرده بودیم که یک دستگاه خودرو تاکسی با سرعت بالا به دخترم کوبید و وی از ناحیه پا و جمجمه دچار شکستگی شد.

پدر عطیه که در این چند روز گویی سالها پیر شده است در تمام طول مصاحبه چشمانش پر از اشک بود و لحظه ای آرام و قرار نداشت، درباره فرزندش چنین گفت: عطیه دختر نازنینم عطیه ای از سوی خداوند بود که پس از سالها نذر و نیاز خداوند به من هدیه کرد.

وی افزود: عطیه دختر بسیار باهوش، زیبا، مهربان، فهیم و بزرگتر از سن خودش بود و در یادگیری دروس مذهبی و قرآن سرآمد هم دوره ای های خود بود و علاقه وافری به یادگیری قرآن نشان می داد و خیلی سریع در این زمینه رشد کرد.

علی حسینقلیان گفت: پس از حادثه فرزندم را به بیمارستان سوم شعبان دماوند رساندم، ولی به دلیل فقدان امکانات لازم، دستور اعزام به تهران داده شد که به سبب نامناسب بودن و مستهلک بودن آمبولانس سه ساعت طول کشید تا به بیمارستان امام حسین(ع) تهران منتقل شد.

وی افزود: در بیمارستان امام حسین کادر پزشکی از سرعت لازم برخوردار نبود و پس از سه ساعت فرزندم به اتاق عمل برده شد و پس از سه روز جان به جان آفرین تسلیم کرد و در بیمارستان مسیح دانشوری اعضای بدنش (کلیه ها، قلب و ریه هایش) را برای پیوند به بیماران نیازمند اهدا کردیم.

وی ادامه داد: فرزند کوچک و معصوم من اکنون با اهدای اعضای بدنش نجات بخش جان چهار انسان نیازمند شده است و خوشحالم که این اعضا ضمن دادن حیات به دیگران اکنون زنده هستند، با آنکه دیگر دختر نازنینم در میان ما نیست.

گر چه غم از دست دادن کودک برای والدین بسیار سخت و جانفرسا است، ولی یقین داریم روح بلندی که در همکاری این خانواده در امر اهدای عضو تجلی یافته موجب رهنمون خانواده داغدار برای رسیدن به صبری جمیل و رضای خاطر حق تعالی است.

بی گمان رضایت خاطری که به دنبال تجلی اوج فداکاری اهداگران با نیت نجات دادن جان همنوعان از جانب خداوند بر وجود آنان سایه افکنده است، مرهمی التیام بخش بر زخم اندوه داغداران و گشاینده درهای رحمت و غفران الهی به روح آن عزیز خواهد بود./س