به گزارش خبرنگار اجتماعي باشگاه خبرنگاران؛ سفره هاي افطار پربرکت ترين و زيباترين سفره زندگي است، وقتي در کنار همه نعمت ها جايي براي سپاس و شکرگزاري است، سفره هايي که داخل آن هرچند کوچک يا بزرگ اما دعا و درخواست بخشش و خوبي بسيار است، سفره اي که قطعا شروعش با ذکر اوست و پايان بخشش نيز اين چنين است...
سپاس يا شکري که شايد بر سر سفره هاي مان و روزهاي ديگر کمي کمرنگ تر است...
خداوندا سپاس که فهم سپاس کردن را بر ما ارزاني داشتي و چه لذتي است هنگامي که با نواي مناجات تو و چندين ساعت روزه داري و پرهيز از آلودگي، حال لب به طعام بگذاريم تا آنچه را تو خواستي انجام داده باشيم...
اينجا ماه رمضان، ميهماني خداست و به سفره افطار همه دعوت اند، حتي کساني که قادر به روزه داري نيستند، اينجا جاي لحظه اي تامل است، جايي براي دعا براي ديگران، اين سفره تنها براي تناول نيست، بلکه براي تامل است بر سفره هايي که هميشه کمرنگ و گاه خالي است.
اينجا نقطه برگشت به خود است، نقطه شروع مسلماني است وقتي که پيامبر رحمت و مهرباني فرمود؛ اگر کسي همسايه اش گرسنه بخوابد، مسلمان نيست...
حال که دست ها را از آلودگي شستيم و بر سر سفره افطار حاضريم، بايد دل را نيز شست تا آنچه در دل و ديده يک مسلمان بايد بدرخشد، نورافشاني کند...
اينجا کسي بر کسي برتري ندارد، اينجا همه بنده اند و روزه... ، قلب ها براي بخشش و رستگاري مي تپد، اينجا سفره اي پهن است به اندازه تمام خوبي هاي دنيا...
پس آنچه را مي دانيم بايد عملي کنيم تا ميهمان هميشگي اين سفره باشيم...
گزارش از نرجس رئيسي