به گزارش خبرنگار اجتماعي باشگاه خبرنگاران؛ با شروع فصل تابستان و اوج گرفتن گرما، سفرهاي تابستاني با شور و نشاط خود پا مي گيرد. در اين ميان سواحل دريايي_ ساحلي بهترين انتخاب براي سپري کردن چند روز از تابستان است.
خانواده هايي که با تمام خستگي ها و انگيزه هايي که براي رسيدن به مقصد دارند، در کنار سواحل زيباي خزر چادر مي زنند. همه چيز آرام و زيباست، کودکان در ساحل شن بازي و عده اي در دريا آب تني مي کنند. تصويري آرام و دلنشين از دريا....
اما دريا با تمام جذابيت ها و طرفداران خود، هرساله تعداد زيادي را به کام مرگ مي کشاند و چهره سياهي از آبي زلالش به ذهن کودکان داغديده مي سپارد.
طبق آمار پزشکي قانوني کشور، سال گذشته يک هزار و 74 مورد مرگ بر اثر غرق شدگي در کشور ثبت شده که سهم استان مازندران با 215 مورد بيشتر از همسايه هاي استاني خود بود و گيلان با 107 مورد و استان گلستان با 45 مورد غرق شدگي، خزر را به قتلگاهي براي هوادارانش تبديل کرد.
در سه ماهه اول سال جاري نيز، 92 نفر در دريا جان باختند که طبق گزارش منابع معتبر محلي و قانوني، عمده اين غرق شدگي ها (71 مورد) در خارج از طرح سالم سازي دريا روي داده است، يعني نقاط و محل هايي که براي شنا ايمن نيستند، پس نمي توان تقصير غرق شدگي ها را به جان دريا انداخت.
بسياري از افراد اين صحنه را در جلوي چشمان خود ديده اند که با وجود هشدار نيروهاي امدادي و محلي باز همواره کساني هستند که جان به دريا مي زنند و زندگي را در ميان تلاطم و امواج دريا بدرود مي گويند. اينها شايد کساني هستند که يا صداي سوت ناجيان را نشنيدند يا ناديده شان گرفتند و يا شايد خواستند به دور از چشم آنها زرنگي کنند و تني به آب بزنند.
طبق نظر کارشناسان، بسياري از غرق شدگي ها مربوط به امواج شکننده درياست، موقعيتي در دريا که حتي ناجيان هم نمي توانند از پس آن برآيند.
اما اينکه چرا بيشتر غرق شدگي ها در سواحل ناامن رخ مي دهد و در واقع چه ميزان از سواحل پرخطر ايمن شده اند، جاي بحث و بررسي دارد.
از ساحل 330 کيلومتري مازندران 15 کيلومتر سهم مسافران است که در آن 130 طرح سالم سازي انجام شده است.
به گفته معاون سياسي امنيتي و اجتماعي استانداري مازندران، در سال جاري حتي يک غريق در طرح دريا نداشتيم و بدون استثناء تمام افراد غرق شده خارج از طرح ها و ساعات تحت پوشش طرح، گرفتار دريا شدند.
به گفته ابراهيمي آماده نبودن زيرساخت هاي فني و عمراني منجر به محدوديت طرح هاي سالم سازي درياست.
در استان گيلان نيز با وجود 300 کيلومتر نوار ساحلي 60 طرح سالم سازي دريا فعال شده است که 37.4 کيلومتر از سواحل گيلان را در بر مي گيرد و همچنين از 300 نقطه خطرآفرين که در اين نوار ساحلي به 167 نقطه کاهش پيدا کرده است.
به گفته معاون سياسي امنيتي گيلان، هر طرح به 20 ميليون تومان هزينه نياز دارد که تاکنون 940 ميليون اعتبار از خزانه دولت به طرح هاي سالم سازي دريا اختصاص داده شده است.
حال با تمام اين موارد تنها سوالي که به ذهن مي رسد، اين است که سهم سازمان امداد و نجات در کاهش تلفات ناشي از دريا چيست؟
در اين مدت که آمار غرق شده هاي دريا چشم و ذهن همه را به خود معطوف کرد، انگشت نشانه برخي ها به سوي سازمان امداد و نجات روانه شد، به گونه اي که در خطابه ها، مصاحبه هاي مطبوعاتي، تمام حواس ها به سوي اين سازمان بود.
سازمان امداد و نجات با برپايي 78 پايگاه ساحلي و دريايي و 400 نيروي متخصص به همراه 81 قايق امسال در خدمت مسافران تابستاني خزر است.
به گفته محمود مظفر رئيس سازمان امداد و نجات، نجات غريق هاي دريايي مانند سال گذشته به عهده فدراسيون غريق نجات است و اين سازمان بيشتر در مکان هاي سالم سازي شده دريا و سواحل حضور پيدا کرده و به فعاليت امدادي مشغول است.
مظفر تاکيد کرد: که البته اگر حادثه اي در اين محدوده ها اتفاق بيفتد، به طور قطع براي نجات وارد عمل مي شويم.
به گفته مظفر، براي سالم سازي سواحل نيازمند تيم هاي امداد و نجات، قايق، ناجي غريق به رقم 10 ميليارد توماني نياز است. اما فردي مسئوليت و تقبل هزينه نمي کند.
برنامه ريزي براي ايجاد اوقاتي خوش براي کساني که داشته و نداشته با همه سادگي ها و آرزوهايشان دل به جاده مي زنند و دريا را با همه حوادث تلخي که جلوي چشمشان رقم مي زند، باز انتخاب مي کنند؛ نيازمند نه انديشه اي بسيار مدبرانه بلکه پذيرفتن مسئوليت از جانب کساني است که حتي ذره اي در آن نقش دارند.
گاهي اوقات دعواها و سلب مسئوليت از جانب کساني که مي توانند در درياي طوفاني ناخدايي باشند، آنقدر ادامه پيدا مي کند که تابستان تلخي را براي بسياري از مردم سرزمين سبزمان رقم مي زند.
طبق گفته سخنگوي سازمان امداد و نجات، طي روزهاي گذشته از ماه مبارک رمضان، تلفات دريايي نسبت به روزهاي ديگر کاهش پيدا کرده است. اميد است که اين روند نزولي همواره برقرار و پايدار باشد./ل