به گزارش گروه بازار باشگاه خبرنگاران، کودک شما در این سن دلش می‌خواهد حرکات مستقلی داشته باشد، می‌خواهد بازی و شیطنت کند و رشد حرکتی او روز به روز بیشتر می‌شود. او در این سن دوست دارد آزادانه حرکت کند و از دیدن استقلال خود لذت می‌برد.

شما باید فضایی برای گسترش آزادی او فراهم کنید؛ جایی که بتوانند به راحتی در آن بدوند و جای امنی که بتوانند بالا و پایین رفتن را تمرین کنند. بنابراین باید اتاق را برای تمام این کارهای او آماده کنید، زیرا او در این شرایط ممکن است بارها از وسایل اتاقش آسیب ببیند. تمام این‌ها ثابت می‌کند بعد از این‌که فرزند شما به راه رفتن افتاد لازم است تغییراتی در چیدمان اتاقش بدهید. 

این توصیه‌ها به شما کمک می‌کند بهترین و امن‌ترین اتاق را برای فرزند نوپای‌تان فراهم کنید.

این سن برای بچه‌ها سن رشد خلاقیت آن‌هاست. برای این‌که بتوانید این خلاقیت را تقویت کنید می‌توانید. برای اتاق کودک‌تان از طرح‌ها و نقاشی‌ها استفاده کنید. رنگ‌های متنوع، ملایم و شاد به رشد کودکان کمک می‌کند. انواع این طرح‌ها در بازار وجود دارند. فقط باید بدانید فرزند شما با چه طرح و رنگی بیشتر ارتباط برقرار می‌کند. بهتر است از شلوغ کردن اتاق و رنگ‌آمیزی آن با رنگ‌های شاد و تند خودداری کنید.

طرح‌هایی مثل سفینه‌های فضایی یا فضاهای زیر اقیانوس بیشتر برای نوجوانان مناسب است. بهتر است برای اتاق کودک نوپا از طرح‌های کارتونی با رنگ‌های ملایم استفاده کنید. شما می‌توانید طرح یا عکس شخصیت کارتونی مورد علاقه کودک خود را تابلو کنید یا بدهید به شکل کاغذدیواری درآورند تا بتوانید آن را به دیوار بزنید. حتی می‌توانید بخشی از دیوار را کاغذ بچسبانید و به کودک اجازه دهید روی آن قسمت از دیوار نقاشی بکشد. البته بهتر است این را به بعد از 2 سالگی موکول کنید.

شما برای این سن کودک دیگر نمی‌توانید از تخت و پارک استفاده کنید. اما همچنان استفاده از تخت چوبی نوزاد بهتر از تخت نوجوان است. تخت‌های میله‌دار باعث می‌شوند کودک شما که هنوز به طور کامل توانایی کنترل خود را ندارد، موقع غلتیدن یا بیدار شدن از تخت نیفتد. استفاده از تحت‌های نوجوان که کنارشان نرده محافظ دارند هم برای این سن کودک مناسب است. کودک شما در 2 سالگی می‌تواند انتخاب کند. سعی کنید ملحفه یا لحاف او را از طرح‌هایی انتخاب کنید که دوست دارد. با این روش می‌توانید او را به خواب ترغیب کنید.

اتاق را طوری دکور کنید که بتوانید بدون نگرانی کودک را برای چند دقیقه در آن تنها بگذارید. برای این کار باید تمام وسایل تیز و خطرناک را از او دور کنید و مطمئن باشید کودک نمی‌تواند در اتاق بلایی سر خودش بیاورد. به علاوه بالش و پتوهای سنگین که ممکن است باعث خفگی کودک شوند را نیز موقع بازی از دسترس او دور نگه‌دارید. کمی دوری از شما حتی اگر برای چند دقیقه باشد، به کودک اجازه می‌دهد خودش را کشف کند. در عین حال چند دقیقه یک بار به او سر بزنید تا از سلامتش مطمئن شوید.

شما لازم است به اتاق کودک نوپای خود وسایل دیگری اضافه کنید. بچه‌ها در این سن عاشق وسایل واقعی مخصوص بزرگسالان هستند که به اندازه خودشان طراحی شده. یک میز و صندلی کوچک به اندازه کودک می‌تواند برای او بسیار جالب باشد. کودک در 2 یا 3 سالگی می‌تواند روی آن بنشیند و نقاشی کند.

کودک شما ممکن است دوست داشته باشد از کمدش بالا برود. مراقب کمدهایی که کشوهای پایینی آن‌ها می‌توانند برای کودک شما به پله تبدیل شوند، باشید و به درهای آن‌ها قفل کشو بزنید، چون حتی اگر کودک شما از کمد بالا نرود، بازهم ممکن است دستش لای در کشوها بماند. صندلی‌های بلند و صندلی‌هایی که امنیت ندارند و ممکن است کودک شما با فشار کوچکی آن‌ها را روی خود بیندازد، از اتاق خارج کنید. به علاوه مراقب باشید که تمام وسایل مبلمان مثل کمدها و قفسه‌ها محکم به دیوار پیچ شده‌اند و احتمال افتادن آن‌ها روی کودک وجود ندارد.

بچه‌ها در این سن مقدار زیادی اسباب‌بازی دارند. اسباب‌بازی‌هایی که خودتان برای آن‌ها خریده‌اید با اسباب‌بازی‌هایی که مدام هدیه می‌گیرند، قاطی می‌شود و اتاق فرزند شما را شلوغ می‌کنند. بنابراین اختصاص بخشی از اتاق برای این‌که اسباب‌بازی‌های فرزندتان را در آن بگذارید اجتناب‌ناپذیر است. اگر کودک شما تخت و پارک داشته می‌توانید آن را کنار بگذارید و اسباب‌بازی‌های فرزندتان را در آن بریزید. در غیر این صورت می‌توانید از چند سبد مخصوص اسباب‌بازی که در بازار وجود دارد استفاده کنید. توجه کنید که رنگ سبدها با رنگ اتاق هماهنگی داشته باشد.

به هیچ وجه برای اتاق کودک‌تان از پرده کرکره استفاده نکنید. کودک ممکن است در آن گیر بیفتد و آسیب ببیند. مگر این‌که پرده بالا و دور از دسترس کودک باشد. بند پرده‌ها را هم دور از دسترس فرزندتان قرار دهید تا در اثر بازی دور گردنش نپیچد یا پرده را روی خودش نیندازد. به علاوه برای اتاق کودک نوپا نباید از چراغ خواب کنار تخت استفاده کنید. هر چند که این چراغ‌ها بسیار زیبا هستند اما کودک شما ممکن است با دست زدن به آن‌ها دستش را بسوزاند، دچار برق‌گرفتگی شود یا آن را روی خود بیندازد.

بهتر است بعد از این‌که فرزندتان راه رفتن را شروع کرد، وسایلش را متراکم‌تر بچینید و بخشی از اتاق فرزند خود را برای بازی او خالی کنید. کودک شما دوست دارد اسباب‌بازی‌هایش را دورش پخش کند و با آن‌ها سرگرم باشد. خیلی از خانواده‌ها از موکت خوش‌شان نمی‌آید اما برای بچه‌ها کفپوشی مناسب‌تر است که نرم‌تر باشد تا در اثر زمین خوردن به بچه آسیب نزند. بهتر است کف بخش بازی اتاق فرزندتان یک فرش نرم یا کفپوش پهن کنید. این فرش بهتر است رنگی باشد و پرز نداشته باشد تا برای سلامت فرزندتان مشکل آفرین نباشد. می‌توانید چند روز یک بار کف محل بازی اتاق فرزندتان را بخارشو بکشید تا از سلامت آن مطمئن شوید و دیگر نگران اسباب‌بازی‌هایی که او از زمین برمی‌دارد و به دهان می‌گذارد، نباشید.

اسباب‌بازی‌های فرزندتان را دور از دسترس نگذارید. این کار باعث می‌شود کودک بتواند هر وقت هر وسیله‌ای را که خواست بردارد و با این روش حس استقلال را در خود تقویت کند. تمام وسایلی که لمس آن‌ها برای کودک خطرناک نیست را در جایی قرار دهید که بتواند به راحتی آن‌ها را انتخاب کند و بدون کمک شما آن را بردارد. این کار علاوه بر حس استقلال، حس کشف و تلاش برای به‌دست آوردن را هم به کودک می‌دهد.

انتهای پیام/

منبع: بیتوته