به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران اراک اگر در زندگی فردی و خانوادگی مان نگاهی به دستورات دین مان داشته باشیم ، خیلی از مسائلی که این روزها به دنبال رفع و رجوع آن هستیم ،پیش نخواهد آمد.

در سبک زندگی اسلامی خویشان و خانواده جایگاه بالایی دارند. چیزی که از آن به عنوان صله رحم یاد می شود.

در فرهنگ ما از احترام و رسیدگی به والدین گرفته تا اقوام دورتر وجود داردو اینکه پدربزرگ و مادر بزرگی چشم شان به در خشک شود تا از آنها یادی شود اصلا پسندیده نیست.

اما در سبک زندگی غربی که در حال تحمیل به دیگر جامعه ها نیز از طریق ابزارهای رسانه ای است، رابطه با خویشان جایگاهی ندارد و تنها خود فرد است که اهمیت دارد و اینچنین است که بسیاری از بیماریهای روحی گریبانگیر این جوامع شده است و در این جوامع هر روز با تعداد زیادی از بیمارن افسرده مواجهیم که یکی از نتایج بریدن رابطه های خویشاوندی است.

آموزه های اسلامی و سبک زندگی اسلامی این روزها توسط تحقیقات علمی و روان‌شناسی هر روز بیشتر و بیشتر اثبات می شوند ، در زمینه صله رحم نیز این تحقیقات نشان داده است که ارتباط رضایت‌بخش و یادآوری دوستان و خویشاوندان علاوه بر فواید معنوی و روحانی،فواید روانی بسیاری دارد که از آن جمله‌ می‌توان دستیابی به منبع حمایت اجتماعی،یادگیری مهارت‌های اجتماعی از طریق یادگیری‌ مشاهده‌ای و پرداختن به ارتباطات مناسب،خودنظم‌دهی رفتارها در خلال ارتباط صحیح با دیگران را برشمرد.

صله رحم موجب با رفتن مقاومت افراد در مقابل فشارهای روانی گشته‌ و باعث کاهش بیماری‌های قلبی-عروقی و روانی و بسیاری فواید و آثار دیگر است که می توان با عمل به این توصیه مۆکد اسلامی بهره هایی برای زندگی دنیوی و اخروی برد.

صله رحم و نیاز به وابستگى و تعلق به گروه

شخص با تماس مداوم با اقوام و نزدیكان خویش مطمئن مى شود مورد تنفر و خصومت دیگران نیست، بلكه به گروهى خاص تعلق دارد و در نتیجه احساس تنهایى نخواهد داشت. در پرتو تأمین این نیاز از طریق ارتباط هاى خانوادگى و شناخت هویت جمعى و گروهى و تكیه بر توانمندى هاى خویش و گروه فامیلى است كه انسان كم تر دچار بیمارى از خود بیگانگى خواهد شد.

مزلو نیز یكى از نشانگان اصلى افراد ناایمن را احساس تنهایى معرفى كرده است كه ما بر این باوریم صله رحم نقش مهمى در از بین بردن چنین احساسى ایفا مى كند.

صله رحم و رعایت هنجارها

پژوهشگران در زمینه روان شناسى اجتماعى بر این باورند كه فرد وقتى در گروه قرار مى گیرد و احساس تعلق و وابستگى به گروه در او به وجود مى آید، از جهاتى چند دگرگون مى شود و تحت تأثیر گروه به رفتارهاى مورد قبول اقدام مى كند. این محققان اثر گروه را بر فرد در ابعاد گوناگون مورد بررسى قرار داده اند20 كه در اینجا مى توان به تأثیرگذارى تلقینى، تقلید، تسهیل اجتماعى و همنوایى گروهى اشاره كرد:

تلقین، تأثیرى است عاطفى و بیواسطه كه شخص بر شخص دیگر مى گذارد و چون انسان موجودى است اجتماعى، نمى تواند بدون مساعدت و موافقت اطرافیان خود آسوده زندگى كند.

بنابراین، نسبت به دیگران حساس است و مى كوشد تا توجه و موافقت آنان را به خود جلب كند، اینجاست كه وقتى، جمعى به تحریك عامل یا عوامل مشتركى گرد مى آیند متقابلاً در یكدیگر تأثیر مى گذارند. حال اگر انگیزه و عامل دینى و انسانى صله رحم و دیدار اقوام موجب گردهم آمدن یك جمعى شود، تلقین، روش مناسبى براى رعایت هنجارهاى اجتماعى و مورد قبول جمع مى باشد.

شاید به دلیل کم شدن دید و بازدید های خانوادگی باشد که این روزها اینقدر بحث شکاف نسل ها و دور شدن فرزندان از ارزشهای خانواده مطرح می شود.

وقتی یک زنجیره ی قوی خانوادگی وجود داشته باشد ، زنجیره ای که از عشق و صمیمیت سرشار است و فرزندان چیزهایی رابه عنوان دستور العمل در یافت می کنند ،در زندگی عزیزانشان و در رفتار انهایی می بینند که پیوند عمیقی بین شان حاکم است ،خیلی بهتر و مشتاقانه تر ،قبول می کنند.

گاهی به دنبال راه حل می گردیم ،در حالی که راه حل همین جاست ،فقط باید کمی به سنت های مان و دستورات دین مان نگاه کنیم./س