به گزارش خبر نگار باشگاه خبر نگاران سنندج، این بزرگوار که مورد احترام اهالی منطقه بوده دارای بنائی بسیار زیبا که مربوط به دوران صفویه بوده میباشد و از نمای موزون برخوردار است که چشم هر بیننده ای را خیره می سازد و قسمتی از بنای ساختمان که نیاز به مرمت داشته توسط میراث فرهنگی بازسازی گردیده و کار محوطه سازی نیز انجام شده است.در سال 1389 توسط هنرمندان اصفهانی ضریح مبارک آن حضرت ساخته و در محل بقعه نصب گردیده و اهالی منطقه در آن مکان مقدس مراسمات مذهبی خود را  برگزار می نمایند.بنای امامزاده عقيل يكی از قديمی‌ترين آثار معماری كردستان در دوره اسلامی است و احتمالاً به دوره سلجوقی بر می‌گردد. بنای اين امامزاده در يك محوطه قديمی وسيع كه احتمالاً يك شهر است، قرار گرفته و آثار سفالينه‌های آن از دوره سلجوقی به جا مانده است.پلان‌های اين بنا مربع شكل و ابعاد فضای داخلی آن 6/5*6 متر است. در هر يك از اضلاع بنا، طاق‌نما و در گوشه‌ها فيلپايی‌هايی به شكل دايره تعبيه شده است. از مشخصه‌های بارز معماری اين بنا، آجركاری پركار با طرح‌ها و نوشته‌های مختلف است و عبارت «بسمله»، آن خوانده شده است.در داخل ساختمان تزئينات گچ‌بری جالب و كتيبه‌هايی به خط كوفی است، كتيبه‌ها حاوی آياتقرآنی و احمالاً زمان ساخت بنا است.نوع معماری و تزئينات به كار رفته در بنا، تاريخ احداث آن را به دوره سلجوقيان نسبت داده و تداوم استفاده از آن را در زمان ايلخانيان نشان می‌دهد. ساختمان امامزاده قابل مقايسه با امام‌زاده «باكندی»، و بقعه «پير»، در تاكستان است و به‌ويژه، از نظر نمادهای تزئينی با بقعه پير در تاكستان شباهت دارد. اين بنا را می‌توان در شمار مهم‌ترين بناهای دوره سلجوقی در ايران به حساب آورد./ع