به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران، هاشمی طبا یکی از گزینه های مطرح در پست وزارت ورزش شب گذشته در یک برنامه تلویزیونی ورزش و جوانان را از یکدیگر تفکیک کرد و گفت: هیچ چاره ای وجود ندارد جز اینکه ابتدا تکلیف این بحث جدی روشن شود.
از آغاز ادغام سازمان تربیت بدنی و جوانان بدون قانون مشخص انجام شد و معلوم نیست که جوانان و ورزش در عرض یکدیگر هستند یا در طول هم؟
وی بر این اعتقاد است که باید طبق روال گذشته ورزش کشور به صورت سازمانی اداره شود چرا که این گونه تکلیف مساله ورزش و جوانان روشن می شود.
در این خصوص دادکان هم نظرات هاشمی طبا را تصدیق کرد و گفت: این ادغام مشکلات فراوانی را به ارمغان آورد و اکنون وقت آن است که مدیر قابل اعتماد آقای روحانی با درایت در زمانی کوتاه و با بکار گیری از ایده های پیشکسوتان ورزش بهترین تصمیم را بگیرد.
دادکان دیگر گزینه تصدی ریاست وزارت ورزش نیز در ادامه به پایه ها و ساختار بندی مدارس اشاره کرد و گفت: کشورهای همجوار ما یا کشور مالزی، هرگز مدرسه ای را نمی سازند مگر اینکه اول امکانات ورزشی آن مدرسه را فراهم کنند.
اول مجموعه ورزشی ساخته می شود سپس خود مدرسه را می سازند، هدف آنها ایجاد پایگاه هایی نه برای قهرمانی بلکه برای ترویج ورزش است.
امکاناتی ایجاد می کند براي سر گرمی در کنار تحصیل. حال آنکه امکانات ورزش ما در سطح مدارس بسیار محدود است.
10-12 سال پیش ما از دانشگاه ها به تیم ملی بازیکن می دادیم، بطوریکه دانشگاه ها تغذیه کننده باشگاه ها بودند، محمد محمدی، مهرداد کریمیان، رحمان رضایی، داوود مهابادی و ... استعداد هايي بودند که از دانشگاهها پیدا کردیم و بعضا به تیم ملی راه یافتند ، اما الان چنین نیست، چند سال است که تیم ملی دانشجویان ما هیچ کجا نرفته اند، در صورتی که قبلا هر سال به مسابقات جهانی می رفتند.
در ادامه این گفتگو هاشمی طبا گفت: در حال حاضر فیزو کرسی را به کشور دیگری داده، IOC قبلا از ما حمایت می کرد بعد ما فراموش شديم، چون با برخی ها درگیری پیدا کردیم. ما می توانیم با حمایت IOC باز هم قدرت گذشته باز گردانیم.
وی اضافه کرد: خیلی تیم های بهتر از ما هستند که دوست دارند با ما بازی تدارکاتی داشته برگزار کنند، در اینجا ارتباطات بسیار مهم است و حرف اول را می زند، فرهنگ چیزی نیست که به آدم ها بچسبانیم، من به طور مکرر گفته ام که فرهنگ عمومی ورزشکاران ما از عموم جامعه بهتره چون در مواقع سخت خویشتن داری می کنند باید یادمان باشد که فرهنگ ورزشکارها کمتر از فرهنگ عمومی نیست ، اما اگر در تربیت جامعه موفق نیستیم نباید این را به ورزش مرتبط کنیم.
دادکان در ادامه این گفتگو خاطر نشان کرد: فرهنگ حرفه ای در دنیا مشخصه ورزشکار حرفه ای است، وقتی چیزی را امضا می کند یعنی تابع مقررات است.
ورزش ما از جامعه جدا نیست، اما چون از آنها در رسانه ها صحبت می شود بیشتر در چشم هستند./آق