به گزارش خبرنگارباشگاه خبرنگاران قم، اگر به لباس ملي کشورهاي جهان بنگريم به خوبي حجاب و پوشش زن را در آن مي بينيم، نخستين علمان بزرگ دين زرتشت با توصيه ها و اندرزهاي خود کوشيده اند پايه هاي حجابي را که زنان ايراني به عنوان يک فرهنگ ملي در ظاهر عرف خود رعايت مي کنند، در عمق روح آنان مستحکم سازند و بدين سان جامعه خويش را در مقابل انحرافات اخلاقي بيمه کنند.
رواج حجاب در بين زنان قوم يهود، را کسي نمي تواند انکار يا در آن ترديد کند. در کتاب مقدس يهويان مواردي يافت مي شود که به طور صريح يا ضمني حجاب و پوشش زن و مسائل مربوط به آن مورد تائيد قرار گرفته است.
اسلام که آخرين آئين الهي و کامل ترين دين است لباس را هديه الهي معرفي کرده و وجوب پوشش زنان را با تعديل و انتظام مناسبي به جامعه بشري ارزاني داشته است.
در حجاب اسلامي که اسلام توصيه مي کند، سهل انگاري هاي مضر و سختگيري هاي بي مورد وجود ندارد.
گاه گفته مي شود عفاف غير از حجاب است و چنين نيست که زنان اگر حجاب نداشته باشند، عفيف و پاکدامن نيستند اما ما اين تحليل را نمي پذيريم، عفاف حالتي دروني است و حجاب به ظاهر و شکل بر مي گردد، اما مگر مي توان رابطه بين ظاهر و باطن را ناديده انگاشت؟ ظاهر نشانه باطن است.
تفاوت فيزيکي و رواني زنان و مردان جاي انکار ندارد پس چون در ظاهر تفاوت دارند در حکم حجاب هم تفاوت خواهند داشت.
گروهي بر اين باورند که حجاب نه تنها زمينه هاي لذت جويي زن و مرد را از ميان بر نمي دارد بلکه آنها را حريص تر هم مي کند.
علامه "سيد محمد حسين فضل الله" در اين باره معتقد است که اين قاعده نسبت به فکر و انديشه صادق است اما حجاب چنين خاصيتي ندارد و اگر زن حجاب را آنگونه که دين گفته رعايت کند از اين التهاب و آزمندي خبري نخواهد بود./س