به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ؛به نقل از تسنیم، مناسبت های مهم تقویم امروز چهارشنبه 13 شهریور ماه به شرح ذیل است:
 
*تنفیذ حکم دومین دوره ریاست جمهوری آیت ‏اللَّه "خامنه‏ ای" از سوی "امام خمینی" (1364 ش)
 
چهارمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری در تاریخ بیست و پنجم مردادماه 1364ش برگزار شد. آیت‌الله العظمی خامنه‌ای‌، حبیب‌الله عسگراولادی و سیدمحمود کاشانی‌، نامزدهای این دوره از انتخابات بودند. در این دور از انتخابات نیز آیت‌الله العظمی خامنه‌ای هم‌چون دوره پیشین، با کسب بیش از 12 میلیون از مجموع 14،2 میلیون رأی ماخوذه به مقام ریاست‌جمهوری انتخاب شدند. آیت‌الله العظمی خامنه‌ای طی هشت سال ریاست‌جمهوری، سفرهای متعددی به کشورهای خارجی داشتند. نطق سال 1366ش معظم‌له در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد‌، به‌ویژه در نشان دادن مظلومیت نظام جمهوری اسلامی ایران و توطئه‌های استکبار جهانی علیه انقلاب اسلامی سهم به‌سزایی داشت‌. از مهم‌ترین رویدادهای دوره دوم ریاست‌جمهوری آیت‌الله العظمی خامنه‌ای، می‌توان به پذیرش قطعنامه 598 شورای امنیت سازمان ملل متحد که 26 تیرماه 1367ش به وقوع پیوست و رحلت بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی (ره) در 14 خردادماه 1368ش اشاره کرد. در پی این رویداد بود آیت‌الله العظمی خامنه‌ای (مدظله‌العالی) از سوی مجلس خبرگان رهبری‌، جانشین حضرت امام (ره) شدند. این واقعه، کم‌تر از 2 ماه پیش از برگزاری پنجمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری رخ داد.
 
*عملیات فتح 10 در شمال اربیل توسط سپاه(1366ش)
 
عملیات‌ فتح 10 در چنین روزی از سال 1366 هجری شمسی با مشارکت‌ معارضان‌ کرد عراقی به مرحله اجرا گذاشته شد. عملیات‌ فتح 10 نیز مانند سایر سلسله‌ عملیات‌های‌ فتح‌ در عمق‌ جبهه‌ شمالی‌ دشمن‌ و مشخصاً‌ در محور شمال‌ شرقی‌ استان‌ کردنشین‌ اربیل‌ عراق، با مشارکت‌ معارضان‌ کرد عراقی‌ به‌ اجرا درآمد. نیروهای‌ خودی‌ در شامگاه ‌سیزدهم شهریورماه سال ‌1366 هجری شمسی با رمز مبارک "یا اباعبدالله‌ الحسین (ع)" به‌طور نامنظم‌ و با حمله‌ای‌ محدود، مواضع‌ خودی‌ را به‌ قصد انهدام‌ نیروهای‌ دشمن‌ بر بلندی‌های‌ منطقه‌ ترک‌ کردند. رزمندگان سپاه اسلام با رعایت‌ اصل‌ استتار و غافل‌گیری‌، هم‌زمان‌ با اعلام‌ رمز عملیات،‌ به‌ نابودی ‌سی و شش پایگاه‌ حفاظتی‌ و مقر فرماندهی‌ گردان‌ "خفیفه" در بلندی‌های‌ منطقه‌ پرداختند. هم‌چنین‌ قوای‌ ایرانی‌ و معارضین‌ عراقی‌ توانستند پانزده دستگاه‌ خودروی‌ نظامی، سه قبضه‌ توپ‌ ضد هوایی، سه زاغه‌ مهمات، چهار دستگاه‌ خودروی‌ مهندسی‌ و چندین‌ قضبه‌ انواع‌ سلاح‌های‌ نیمه‌سنگین‌ دشمن‌ را نابود نمایند. در جریان‌ عملیات‌ فتح 10،‌ ده‌ها دستگاه‌ خودرو، ده‌ها قبضه‌ سلاح‌ انفرادی، مقداری‌ مهمات‌ و چند قبضه‌ توپ‌ ضد هوایی‌ دشمن‌ توسط‌ رزمندگان‌ اسلام‌ به‌ غنیمت‌ گرفته‌ شد. علاوه بر این‌ها،‌ تعداد پانصد نفر از نیروهای‌ دشمن‌ بعثی کشته‌ و زخمی‌ شدند و ده‌ها نفر نیز به‌ اسارت‌ درآمدند.
 
*شهادت روحانی مبارز حجت ‏الاسلام "شیخ علی اوسطی" (1357 ش)
 
حجت الاسلام شیخ علی اوسطی در سال 1310 ش در تهران به دنیا آمد. وی پس از مرگ پدرش در کودکی، صبح‏ها در معادن سنگ و آهک کار می‏کرد و شب‏ها به تحصیل می‏پرداخت. اوسطی بعدها راهی حوزه علمیه قم شد و به ادامه تحصیل در علوم اسلامی پرداخت. او پس از شروع مبارزه مجدد و جدی مردم با رژیم سلطنتی در سال 1356 ش، همراه دیگران به مبارزات خیابانی پرداخت و با سنگ و فلاخن با کماندوهای شاه می‏جنگید، از این رو به "شیخ فلاخن انداز" معروف شده بود. وی در سال 1356، در مقابله با رژیم شاه به همراه مردم دست به راهپیمایی زد و همچنین مراسم چهلم شهدای 19 دی قم را به همراه دیگران اجرا کرد. در سال 57، بارها با سربازان شاه جنگید و رشادت‏ها نشان داد تا این که در 13 شهریور 1357 ش برابر با عید سعید فطر، بر اثر اصابت گلوله کماندوها، در قم به شهادت رسید.
 
*تصویب منشور ملل متفق توسط مجلس شورای ملی (1324 ش)
 
مجلس شورای ملی در جریان جنبش مشروطه و بر پایه اولین قانون اساسی ایران تشکیل شد و همراه با مجلس سنا، در حکم پارلمان ایران بود. در دوران‌های آغازین مجلس، به احترام فرمان مشروطیت مظفرالدین‌شاه به مجلس شورای ملی ایران «دارالظفر» نیز می‌گفتند. مجموعه مجلس شورای ملی و مجلس سنا را اغلب به نام «مجلسین» می‌خواندند. از صدور فرمان مشروطیت در سال 1285 خورشیدی تا انقلاب اسلامی 1357 خ. کلاً 24 دوره مجلس شورای ملی تشکیل شد که البته در میان برخی از این دوره‌ها ایام فترت پیش می‌آمد و کشور بدون مجلس می ماند.
 
*برپایی نخستین تظاهرات میلیونی مردم تهران بعد از نماز عید فطر علیه رژیم پهلوی (1357 ش)
 
علی‏رغم اختناق ایجاد شده توسط رژیم پهلوی، پیگیری نهضت از طرف امام خمینی(ره) و روحانیت معظمٌ، در روز عید فطر سال 1357ش تجلی نمود و مردم در شهرهای تهران، قم، خمین، کرج و ایلام و دیگر شهرها پس از برگزاری نماز عید به حرکت در آمده و شعارهای کوبنده بر ضد رژیم سردادند. در تهران، ده‏ها هزار نفر برای شرکت در نماز عید فطر در منطقه قیطریه گرد آمدند و نماز عید را به امامت آیت‏اللَّه مفتح به جای آوردند. آن‏گاه حجت‏الاسلام باهنر سخنرانی مبسوطی پیرامون اوضاع کشور ایراد نمود. از آن پس، راهپیمایی با شکوه مردم آغاز شد. راهپیمایان در تهران با ابراز محبت به سربازان ارتشی، خواستار پیوستن ارتش به ملت شدند. تظاهرات روز عید فطر با حضور میلیونی مردم، این نکته را عیان ساخت که رهبری نهضتی که آغاز شده و هر روز شعله‏های آن، زبانه بیشتری می‏کشَد، در دست روحانیان و به زعامت امام خمینی(ره) است. نکته قابل توجه در تظاهرات تهران و شهرستان‏ها، شرکت فعال و گسترده بانوان بود که پا به پای مردان در این راهپیمایی حضور داشتند. این راهیپمایی عظیم و تظاهرات روزهای بعد، زمینه را برای وقوع حادثه خونین هفدهم شهریور فراهم ساخت و دست رژیم را بار دیگر به خون مردم، رنگین نمود.
 
*روز بزرگداشت "ابوریحان محمد بن احمد خوارزمی بیرونی" دانشمند نامدار جهان اسلام
 
ابوریحان بیرونی از برجسته‏ترین دانشمندان سراسر اعصار بشری و از بزرگ‏ترین دانشمندان ایرانی عهد اسلامی، در سال 362 ق در شهر بیرون واقع در جمهوری ازبکستان امروزی به دنیا آمد. 25 سال نخست عمر خود را در خوارزم گذراند و علوم مختلف را آموخت. سپس به بخارا، پایتخت سامانیان رفت و در آنجا، از حمایت معنوی امیر منصور بن نوح سامانی برخوردار گردید. در این دوره، ابوریحان با ابن سینا مکاتبات علمی داشته است. ابوریحان در زمان حکومت سلطان محمود غزنوی به دربار راه پیدا کرد و در سفرهای جنگی محمود به هندوستان و مسافرت‏های ممتد او به آن دیار، همراه وی بود. او در ضمن این سفرها بود که با دانشمندان آن سامان آشنا شد و علاوه بر فراگیری زبان سانسکریت، علوم و عقاید هندوان نیز آگاهی یافت و کتاب مالَلهِند را نگاشت. آثار ابوریحان بیرونی، محدود به مرزهای تخصصی رشته‏های دانش بشری در آن روزگار نگردیده، بلکه با اندیشه وسیع خود، همه ابعاد معرفت را در برگرفته است.

اگر دانش‏های نقلی را کنار بگذاریم، وی در معارف عقلی، خصوصاً در شعب علوم اثباتی و انسانی، صاحب نظر و موثر است. بیرونی نویسنده پرکاری بود که تا بیش از یکصد و شصت اثر از خود بر جای گذاشت. این کتب در فنون گوناگون از قبیل ریاضی، نجوم، جغرافیا، فیزیک، مکانیک، طبیعی، گیاه‏شناسی، طب، ادبیات، تاریخ، دین و فلسفه به رشته تحریر درآمده‏اند. وی سرانجام در 2 رجب سال 440ق در 78 سالگی در غزنین درگذشت. در جمهوری اسلامی ایران، 13شهریور، به پاسداشت مقام‏علمی آن یگانه‏روزگار، به نام ابوریحان‏بیرونی مزین شده‏است.
 
*روز تعاون
 
تعاون و همکاری می‏تواند در جهت رشد و شکوفایی جامعه، نقش بسزایی داشته باشد. با گسترش فرهنگ تعاون، وحدت و یکدلی درجامعه، حاکم و ابتکارها و خلاقیت‏ها پدیدار می‏گردد و جامعه از آسیبِ دشمنان مصون می‏ماند. در جهان امروز، برای کسب توفیق در کلیه مسائل اقتصادی و فرهنگی باید همکاری باشد تا بتوان به مقاصد عالی دست یافت. به منظور ایجاد این همکاری، در اصل44 قانون اساسی، بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران، مطرح و شرح و تفصیل آن در 13 شهریور 1370، به تصویب مجلس رسید. در این راستا، وزارت تعاون به منظور اعمال نظارت دولت و حمایت و پشتیبانی از بخش تعاونی در تاریخ 10 دی 1370 تشکیل گردید. ایجاد و تأمین شرایط و امکانات کار برای همگان؛ پیشگیری از تمرکز ثروت در دست افراد و گروه‏های خاص؛ جلوگیری از کارفرمای مطلق شدنِ دولت؛ پیشگیری از انحصار، احتکار و تورم؛ توسعه و تحکیم مشارکت و تعاون عمومی بین همه مردم و قرار دادن وسایل کار در اختیار افراد کاری و بیکار، از اهداف بخش تعاون می‏باشند.
 
*اتومبیل پیکان هزار و پانصد تا هزار و هشتصد تومان گران شد(1352ش)
 
*مردم تهران به پاس خونهائی که در حوادث اخیر در میدان ژاله به زمین ریخته شد نام میدان را (میدان شهدا) تغییر دادند(1357ش)
 
 
*وفات "ابوالحسن عامری" فیلسوف ایرانی(381 ق)
 
ابوالحسن عامری از جمله فیلسوفانی است که در فاصله‏ی زمانی میان دو فیلسوف بزرگ ایران یعنی فارابی و ابن سینا می‏زیست و در واقع، حلقه‏ی اتصال بین فلاسفه‏ی متقدم اسلامی شمرده می‏شود. ابوعلی مسکویه که از شاگردان برجسته‏ی عامری و معاصر ابن سینا می‏باشد، بسیاری از سخنان عامری را که حاوی نکات اخلاقی است در کتاب معروف خود به نام تجاربُ الاُمَم آورده است. عامری علاوه بر این که در فلسفه صاحب نظر و شارح فلسفه‏ی ارسطو بود، در زمینه‏ی اخلاق و دین نیز تحقیق و بررسی بسیاری انجام داد و آثار ارزشمندی در این زمینه برجای گذاشت. وی فلسفه را مولود عقل و استدلال می‏دانست و معتقد بود که عقل هرگز از فرمان خداوند سرپیچی نمی‏کند. الابصار و المُبَصِّر از جمله تالیفات اوست.
 
*درگذشت زاهد عارف "سید احمد کربلایی" (1332 ق)
 
سیداحمد کربلایى از چهره‏های معروف اخلاق، در اصل اصفهانی بوده، ولی در کربلا رشد کرده است. وی از محضر اساتیدی چون آخوند ملاکاظم خراسانی و ملاحسینقلی همدانی بهره گرفته و پس از کسب مدارج عالی علمی، حلقه‏ی درس خود را تشکیل داد. جمع کثیری از بزرگان و وارستگان، به یُمن تربیت آن بزرگوار قدم در دایره‏ی کمال گذاشته، پشتِ پای به بساط طبیعت و دنیای مادی زده و از متوجّهان به حق و مَحرمانِ حریم قُرب شدند. مجاهدِ شهید شیخ محمدتقی بافقی، سیدمحمدکاظم عصار، سیدمحسن امین عاملی و میرزاعلی آقا قاضی طباطبایی تبریزی در مکتب درس ایشان پرورش یافتند.
 
*رحلت آیت ‏اللَّه "سیدجواد حسینی‏ خامنه‏ا ی" والد محترم مقام معظم رهبری(1406 ق)
 
آیت اللَّه سیدجواد حسینی خامنه‏ای در ماه جمادی الثانی سال 1313 ق در خامنه نزدیک تبریز به دنیا آمد. او از دوران طفولیت، در جریان حوادث مشروطه قرار گرفت و با روحیه‏ی مبارزه‏گریِ شهید شیخ محمد خیابانی، خو گرفت. سید جواد در جوانی سفری به عتبات عالیات و مشهد مقدس کرد و از آن پس در شهر مشهد اقامت نمود. ایشان از محضر آقازاده‏ی خراسانی و حاج آقا حسین قمی کسب فیض نمود و به مدارج بالای علمی دست یافت. در سال 1345 ق برای ادامه‏ی تحصیلات راهی نجف اشرف گردید و در آنجا از درس میرزای نایینی و سیدابوالحسن اصفهانی بهره‏ای وافر برد. در روزهای سیاه اختناق ستمشاهی، رنج و فشار روز افزونِ آن دستگاه جبار بر خانواده و فرزندان خود را تحمل می‏کرد ولی در همه‏ی عمر، روی خوش به دشمنان اسلام نشان نداد. از دامان این عالم بزرگوار شخصیت بزرگواری همچون حضرت آیت اللَّه سید علی خامنه‏ای، رهبر معظم انقلاب اسلامی پرورش یافتند که مایه‏ی مباهات جامعه‏ی تشیع و جهان اسلام می‏باشند. آیت اللَّه سیدجواد خامنه‏ ای سرانجام درچهاردهم تیرماه 1365 ش پس از گذراندن چند ماه بیماری و ضعف در سن 93 سالگی به لقاء اللَّه پیوست و در حرم امام رضا(ع) به خاک سپرده شد.
 
*وفات آیت‏الله تبریزی؛ از مراجع تقلید شیع (1427ق)
 
آیت‏الله میرزاجواد تبریزی در سال 1305ش در شهر تبریز در میان خانواده‌ای مذهبی چشم به جهان گشود. تحصیلات علوم جدید را تا پایان سال دوم دبیرستان در‌‌ همان شهر به پایان رساند تا این‏که عشق و علاقه فراوان به مکتب اهل بیت علیهم‏ السلام و روحانیت شیعه، او را به سوی تحصیل در حوزه کشاند. این‏گونه بود که پس از گذراندن تحصیلات جدید، با شوق فراوان، در سن هجده سالگی تحصیل علوم دینی را آغاز کرد و طی چهار سال، مقدمات و مقداری از دروس سطح را در شهر تبریز به پایان رساند. آیت‏ الله تبریزی برای ادامه تحصیل، شهر و دیار خویش را در سال 1327ش به قصد ورود به حوزه علمیه قم ترک گفت.
 
وی در قم دوره سطح را به پایان برد و در اوج شکوفایی علمی و فقهی، وارد درس خارج استادان گران‏مایه‌ای چون مرحوم آیت‏الله العظمی سیدمحمدحجت و مرحوم آیت‏الله العظمی بروجردی شد. در طول این مدت، شاگردی نزد آیت‏الله زنوزی تبریزی و آیت‏الله العظمی بروجردی، از او در فقه و اصول، چنان طلبه ممتازی ساخته بود که مرحوم بروجردی، او را به‏عنوان مسئول امتحان‏گیری از طلاب حوزه انتخاب کرده بود. علاقه فراوان به ادامه تحصیل آن هم در کنار مرقد پاک امیرمؤمنان علی علیه‏السلام، آیت‏الله تبریزی را بر آن داشت تا به نجف اشرف برود. ماجرای این سفر مقدس شنیدنی است: آن مرحوم روزی در محضر علما و بعضی از مراجع وقت آن زمان در قم نشسته بود که بحثی علمی پیش می‌آید و تنها ایشان به‏خوبی از عهده پاسخ برمی‏آید. همین امر موجب شگفتی حاضران می‌شود. اتفاقاً در آن جمع، شخص تاجری که فردی دین‏دار و علاقه‌مند به روحانیت بوده، حضور داشته است.
 
پس از جلسه، از آیت‏الله تبریزی می‌خواهد که قدری صبر کند و سپس از ایشان می‌خواهد اگر خواسته‌ای دارد، بفرماید. آن مرحوم نیز می‌گوید: «من خیلی علاقه دارم برای ادامه درس و بحث به نجف بروم، ولی به‏دلیل نبود امکانات نمی‌توانم.» آن شخص تاجر، مخارج سفر را فراهم می‌کند و آیت‏الله تبریزی پس از پنج سال حضور در حوزه قم، در سال 1332ش به نجف اشرف می‌رود. آیت‏الله میرزاجواد تبریزی را باید از شاگردان برجسته مرحوم آیت‏الله خویی دانست؛ چه آن‏که همواره مورد عنایت خاص وی و طرف مشورت آن مرد بزرگ بود. آیت‏الله خویی، آینده این شاگرد ممتاز را بسیار درخشان توصیف می‌کرد و می‌گفت: «میرزاجواد، فاضل و مجتهد مطلق است.» آیت‏الله تبریزی پس از گذشت 23 سال حضور در حوزه مقدس نجف اشرف و تحقیق و تدریس و تبلیغ معارف اهل بیت علیهم‏السلام، سرانجام در سال 1355ش هنگام بازگشت از مرقد سیدالشهداء علیه‏السلام از سوی رژیم بعث عراق، دستگیر و به ایران فرستاده شد.
 
معظم ‏له پس از ورود به میهن نیز دوباره در حوزه علمیه قم، فعالیت‌های علمی خود را از سر گرفت. آیت‏الله تبریزی در طول سال‌ها تدریس، هزاران طلبه فاضل را به جامعه اسلامی تحویل داد و حوزه درس وی، جزو شلوغ‌ترین حوزه‌های درسی به‏شمار می‌آمد. پس از درگذشت محمدعلی اراکی، وی یکی از هفت مرجع تقلیدی بود که از سوی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم معرفی شد. آیت‏الله میرزاجواد تبریزی در 30 آبان 1385ش برابر با بیست و هفتم شوال‏المکرم سال 1427 هجری قمری در شهر قم درگذشت و در حرم فاطمه معصومه دفن شد. تألیفات آیت‏الله تبریزی عبارت‏اند از: "ارشاد الطالب"؛ "اسس القضاء والشهادات"؛ "طبقات الرجال"؛ "تکمله منهاج الصالحین و تعلیقه بر آن"؛ "رساله توضیح المسائل"؛ "مسائل منتخبه"؛ "مناسک حج"؛ "حاشیه عروةالوثقی"؛ "حاشیه بر وسیله مرحوم اصفهانی"؛ "حدود و قصاص"؛ "فی علم الاصول"؛ "فی علم الفقه"؛ "شرح کفایةالاصول"؛ "صراط النجاة در 6 جلد"؛ "قصاص"؛ "التهذیب در احکام حج"؛ "الأنوار الالهیة فی المسائل العقائدی"؛ "رساله احکام بانوان"؛ "رساله احکام نوجوانان و جوانان" و "استفتائات جدید"
 
*وفات آیت ‏الله رحمانی؛ عالم و مدرس برجسته حوزه (1416ق)
 
آیت‏الله ابوالقاسم رحمانی خلیلی مازندرانی در سال 1302ش (1342ق) در خلیل‏محله بهشهر چشم به جهان گشود. او از کودکی کسب علم و دانش را آغاز نمود و به تحصیل علوم حوزوی پرداخت. وی سپس برای تکمیل مدارج علمی خود، در سال 1325ش راهی حوزه نجف اشرف شد و از محضر حضرات آیات عظام: سیدمحسن حکیم، سیدمحمود شاهرودی، سیدابوالقاسم خویی و میرزاهاشم آملی بهره‏های فراوان برد و در همان‏جا به تدریس مشغول گردید. آیت‏الله رحمانی پس از چهارده سال اقامت در حوزه نجف به زادگاه خود بازگشت و یک هفته پس از آن، توسط آیت‏الله کوهستانی، عالم منطقه و استاد اولیه خود، به‏عنوان فقیه، عالم و ملا معرفی گردید. وی در زادگاه خود، حوزه علمیه، مسجد و حسینیه تأسیس کرد و به امر ارزشمند تدریس و ارشاد همت گماشت. مدتی بعد، آیت‏الله رحمانی به تهران رفت و پس از اقامتی 14 ساله، در سال 1364ش راهی شهر قم گردید. معظم‏له عاشق تدریس بود و در تهران هر روز تا ده درس می‏داد. از این عالم بزرگوار تألیفاتی به‏جای مانده است که: "شرحی بر عروةالوثقی"، "رساله در مشتق"، "رساله در طلب و اراده" و... از آن جمله‏اند. آیت‏الله ابوالقاسم رحمانی خلیلی مازندرانی، این فقیه فرزانه سرانجام در 27 اسفند 1374ش برابر با بیست و هفتم شوال‏المکرم سال 1416 هجری قمری در سن هفتاد و دو سالگی پس از نماز صبح بدرود حیات گفت و پس از تشییعی باشکوه در مدرسه‏ای که خود در زادگاهش بنیان نهاده بود، مدفون گردید.
 

 
*اختراع اولین موتور برق توسط "ادیسون" مبتکر امریکایی (1882م)
 
توماس آلوا ادیسون، مخترع بزرگ امریکایى، دارای اختراعات زیادی بود اما اختراع لامپ، کار بزرگ وی به شمار می‏رود و همین ابداع بود که او را به اوج شهرت و افتخار رساند. ادیسون در ادامه کار، موتور برق را نیز اختراع کرد. موتور برق اختراع ادیسون، 300 اسب بخار قدرت داشت. ادیسون با استفاده از این موتور برق، در شهر نیویورک یک کارخانه برق دایر کرد که قادر بود بخشی از روشنایی شهر را تأمین نماید.
 
*وقوع کودتای ضدسلطنتی در جریان انقلاب فرانسه (1797م)
 
با پیروزی انقلاب فرانسه و به دست گرفتن قدرت توسط کمیته نجات ملی، محاکمات و اعدام‏های فراوانی صورت گرفت که این امر باعث نارضایتی مردم شد. از این رو، کمیته نجات ملی از سال 1795م با ترکیب تازه‏ای به حیات خود ادامه داد اما پس از چندی، این کمیته نیز منحل شد. با انحلال کمیته نجات ملی، مجلس فرانسه قانون اساسی جدیدی را که ترکیبی از قانون اساسی سال 1791 فرانسه و قانون اساسی امریکا بود، به تصویب رساند و برای اداره امور کشور، یک هیأت مدیره پنج نفری انتخاب کرد. در دوران حکومت هیأت مدیره که چهار سال به طول انجامید، فرانسه دائماً دچار اختلال و اغتشاش بود و درگیری‏های فراوانی بین جمهوری‏خواهان و سلطنت‏طلبان صورت می‏گرفت.
 
هنگامی که زمان انتخاب وکلای مجلس فرا رسید، یکی از اعضای هیأت مدیره نیز از میان سلطنت‏طلبان انتخاب شد. با اوج‏گیری اختلاف بین دو گروه، مخالفان سلطنت برای برچیدن دائمی بساط سلطنت طلبان، کودتایى را در چهارم سپتامبر 1797م ترتیب دادند. از این رو، جمهوری‏خواهان به بهانه این‏که در پاریس توطئه جدیدی کشف شده است، اکثر نمایندگان فرقه سلطنت‏طلب را توقیف کرده و برخی از آنان را تبعید نمودند. هم‏چنین آزادی مطبوعات به مدت یک سال ملغا شد و کشتار مخالفان تا پایان دوران حکومت هیأت مدیره پنج نفره در سال 1799م ادامه یافت. با تبعید و اعدام دسته‏جمعی طرفداران سلطنت، امید برادر لویی شانزدهم برای پادشاهی بر فرانسه نیز مبدل به یأس گردید. این کودتا در تاریخ فرانسه، به نام کودتای فروک‏تیدور معروف است.
 
*کشف پنی‏سیلین توسط "الکساندر فلمینگ" دانشمند برجسته انگلیسی (1928م)
 
سر الکساندر فلمینگ، میکروب‏شناس برجسته اسکاتلندی در روز چهارم سپتامبر 1928م به طور اتفاقی به کشف پنی‏سیلین موفق شد. پنی‏سیلین علی‏رغم دارا بودن خاصیت قوی میکروب‏کشی، محرک و مسموم کننده نبود. فلمینگ این کشف را با نام پنی‏سیلین در سال 1929م اعلام کرد اما در آن زمان، کسی به این کشف مهم علاقه‏ای نشان نداد، از این رو، پنی‏سیلینِ اکتشافی، سال‏ها در شیشه آزمایشگاه ماند تا این‏که جنگ جهانی دوم آغاز شد و جراحان ارتش، به فکر پیدا کردن روش‏هایى تازه و موثر برای درمان زخم‏های عفونی مجروحان جنگی افتادند. در این‏جا بود که آنان پنی‏سیلین و اثرات آن در بهبود بخشیدنِ زخم‏های عفونی را به خاطر آوردند. در این هنگام بود که دو دانشمند میکروب‏شناس و بیولوژیست با نام‏های هُوارْدْ فلوری و ارنسْتْ چین توانستند آن را به صورت یک داروی عملی عرضه دارند. این سلاح قدرت‏مند در مبارزه با باکتری‏ها، بسیار قوی عمل می‏کرد و در این زمان کاربرد وسیعی یافت. با کشف پنی‏سیلین، این آنتی‏بیوتیک نیرومند، علم پزشکیِ قرن بیستم دستخوش انقلابی عظیم شد و در سال 1945م، هر سه دانشمند به دریافت جایزه نوبل پزشکی نائل شدند. (ر.ک: 11 مارس)
 
*آغاز محاصره "استالین ‏گراد" شوروی توسط آلمان در جریان جنگ جهانی دوم (1942م)
 
پس از حمله سراسری نیروهای نظامی ارتش آلمان نازی به شوروی در 22 ژوئن 1941م، هیتلر در اوت سال بعد یکی از فرماندهان نظامی نازی را ژنرال پاولوس را مامور فتح استالین‏گراد کرد. نیروهای پاولوس در اوایل سپتامبر به حومه استالین‏گراد رسیدند و از چهارم سپتامبر 1942م، این شهر را به محاصره خود درآوردند. ولی با مقاومت شدید ارتش سرخ شوروی و وجود موانع دفاعی متعددی که در اطراف شهر ساخته شده بود، ورود به داخل شهر تا ماه اکتبر به طول انجامید. دراین میان جنگ سختی در محدوده شهر به وقوع پیوست و در داخل شهر هم با مقاومت شدید کوچه به کوچه و خانه به خانه نیروهای پاولوس تا اوایل نوامبر، فقط نیمی از شهر را به تصرف خود درآوردند. پس از چندی، چون خط محاصره نیروها در استالین‏گراد جدی به نظر می‏رسید، افسران ستاد هیتلر به وی پیشنهاد کردند دستور عقب‏نشینی از این شهر صادر شود. هیتلر این پیشنهاد را نپذیرفت و دستور اعزام نیروهای کمکی را به استالین‏گراد صادر کرد.
 
ولی نیروهای ارتش سرخ، پیش از رسیدن قوای کمکی، نزدیک به سی‏صد هزار نفر از نیروهای ژنرال پاولوس را در استالین‏گراد محاصره کردند. علت اوج‏گیری خشونت در این جنگ آن بود که هیتلر دستور اکید داده بود که تحت هر شرایطی، شهر استالین‏گراد باید فتح شود. محاصره نیروهای آلمان در استالین‏گراد قریب دو ماه به طول انجامید و در این مدت، بیش از دویست هزار سرباز آلمانی در جریان عملیات نظامی یا بر اثر سرما و گرسنگی تلف شدند و پنجاه هزار نفر هم به اسارت درآمدند. فشارهای روز افزون ارتش سرخ در نهایت مقاومت نیروهای آلمان را شکست و سرانجام در دوم فوریه 1943م، ژنرال پاولوس به همراه بیست هزار نفر سرباز باقی‏مانده خود، تسلیم شدند و با شنیدن این خبر، حالتی شبیه جنون به هیتلر دست داد. مورخین و کارشناسان نظامی معتقدند که شکست استالین‏گراد، نقطه آغاز اضمحلال رایش سوم به رهبری هیتلر بود که در کل نتیجه جنگ جهانی دوم نیز تاثیر نهاد.