به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، دفتر زندگي اين فرشته نجات پر از سخاوت و بزرگي بود و آخرين برگ اين دفتر با زندگي بخشيدن به چند بيمار بسته شد. با وجود آنكه در پيك موتوري كار مي‌كرد و اندوخته مالي زيادي نداشت اما هيچ وقت از كمك به ديگران دريغ نكرد و در شادي‌هاي ديگران شريك مي‌شد و در غم‌‌هاي آنها غمخوارشان بود.

همسر اين مرد در حالي كه هنوز در شوك حادثه بود از عشق بي‌پايان همسرش به زندگي مي‌گفت، او از اين‌كه همسفر 24ساله‌اش را از دست داد، بي‌تاب بود.

اين زن در زمان حادثه و آخرين لحظه‌‌هايي كه چشمان همسرش براي هميشه بسته شد در كنار او بود و ناباورانه فرار اتوبوسي را كه مرگ همسرش را رقم زده بود نگاه مي‌كرد.

 وقتي از زبان پزشك شنيد اعضاي بدن همسرش مي‌تواند به چند بيمار زندگي دوباره‌اي ببخشد درنگ نكرده و برگه رضايت را امضا كرد تا شاهد لبخند دوباره چند بيماري باشد كه با اعضاي بدن همسرش مي‌توانند به زندگي بازگردند.

لحظه آخر وداع از او خواست در آن دنيا نيز او را تنها نگذارد و هميشه در كنارش باشد.

حادثه تلخ

حادثه در چند ثانيه اتفاق افتاد و اتوبوس زرد رنگ با برخورد به خودروي پرايد باعث مرگ بهمن شد. منظرالله امانی درباره حادثه‌اي كه منجر به مرگ مغزي همسرش شد به خبرنگار ایران گفت: يكشنبه شب به همراه همسر، برادر همسرم و خانواده اش براي شركت در مراسم عروسي برادرزاده‌ همسرم راهي تبريز شدیم.

در طول مسير در بزرگراه تهران به كرج بعد از پل وردآورد ماشين ناگهان خاموش شد و از آنجا كه در بزرگراه بودیم ماشين را به كناري كشيده و در مكاني قرار دادیم كه مانعي براي عبور ديگر خودروها نباشد. بهمن مشغول تعمير ماشين بود و برادرش احد نيز وقتي براي آوردن ابزار از ماشين فاصله گرفت ناگهان اتوبوسی از پشت با ماشين ما برخورد كرد.

شدت اين تصادف به حدي بود كه بهمن چند متر آن طرف‌تر پرتاب شد اما خوشبختانه به برادرش و ما که داخل خودرو بودیم آسيب جدي وارد نشد. چند دقيقه‌اي از حادثه گذشته بود كه بهمن را به بيمارستان رامتين تهران منتقل كرديم و پزشكان به ما گفتند او دچار مرگ مغزي شده است.

وی با يادآوري خصوصيات اخلاقي بهمن گفت: او پيك موتوري بود و براي شركتي كار مي‌كرد. انسان بسيار زحمتكشي بود و هميشه در مراسم شادي دوستان و آشنايان شركت مي‌كرد و در شادي‌ها شريك مي‌شد.

او غمخوار ديگران بود و اگر مشكلي براي كسي پيش مي‌آمد سعي مي‌كرد تا براي حل مشكل او كمك كند 24 سال قبل ازدواج كردیم و با اين‌كه خداوند به ما بچه‌اي عطا نكرد ولي زندگي عاشقانه‌اي را در كنار هم داشتیم.

 يك بار نيز براي سرپرستي بچه‌اي از بهزيستي تلاش كرده بود اما به خاطر مقررات سخت نتوانسته بود به آرزوي پدر شدن دست پيدا كند. وي ادامه داد: او روح بزرگي داشت و به همين خاطر تصميم گرفتيم اعضاي بدنش را به بيماران نيازمند اهدا كنيم تا پرونده سخاوت او با اين بخشش تكميل شود.