به گزارش خبرنگار اجتماعي باشگاه خبرنگاران؛ مردي که پس از آشنايي با نهج‌البلاغه شيعه شد و خانواده و اقوامش را با دين اسلام آشنا کرد و ديري نگذشت که تبليغات گسترده خود را در جنوب اروپا براي بيداري مردم آغاز کرد.

عليرغم تسلط به هشت زبان و سكونت نه چندان زياد در ايران، فارسي را خوب صحبت مي كرد و در هنگام گفتگو با خبرنگار ما هيچ آثاري از دوري و غريبگي در حرف ها و نگاهش پيدا نمي شد.

شور و هيجان و عشق و علاقه در چشمانش موج مي زد و پيش قدم صحبت‌هايش هر شنونده‌اي را بينا مي كرد.

12 ساله بود كه جنگ سرنوشت ديگري در دفتر زندگاني او رقم زد، جنگ بود و ناآرامي و سايه شومي كه بر سر روياي اميد 12 ساله افكنده بود، اما تب گرم تحصيل آن قدر در وجودش شعله ور بود كه ترك موقت وطن را بهترين گزينه براي تأمين عطش علمي دانست و تركيه مقصدي 10 ساله براي جوان 27 ساله كوزدويي شد.

اگرچه روزهاي سختي را در تركيه به علت دوري از خانواده اش سپري كرد ولي آن قدر مصمم بود كه هيچ چيز نمي توانست بر سر راه انديشه بكرش بنشيند... "به دست آوردن هر چيز قيمتي دارد" اين جمله ايست كه در زندگي اميد كاملاً آشكار است.

و شايد اين تنهايي بود كه او را كمي بيشتر غرق در انديشه قرار داد...

اميد دانشجوي داروسازي دانشگاه جراح پاشا در تركيه بود، روزي يكي از دوستانش به منزل او رفت و كتابي را به عنوان هديه پيشكش نمود، پيشنهاد او به اميد اين بود كه حتي براي يک بار صفحات آن را ورق بزند... حتماً او مي دانست چه رازي در آن نهفته است.

اميد كه روح جست و جو گرش آرام نبود، در هر صفحه اي كه ورق مي زد گنجي پنهان را مي يافت روحش را در پالايشي از عشق و حقيقت قرار مي داد و او را با تمام آنچه كه در طول زندگي اش گم كرده بود، پيوند قريني مي داد.

"دنبال آن علم برو كه براي تو فايده اي داشته باشد، هرآنچه كه براي خود مي پسندي براي ديگران هم بپسند"

همه آن حرفها و درس‌ها به جانش مي‌نشست و چون كودك نوپايي كه پس از سال‌ها حقيقت خود را يافته، بر دستان تقدير بوسه مي‌زد.

كتابي كه سرشار از معرفت بود و با آن به سرزمين عشق اهل بيت سفر كرد، نهج البلاغه بود.

اميد كه گوهري گران قيمت در زندگي‌اش پيدا كرده بود نمي‌توانست از آن به سادگي عبور كند به رغم اينكه خانواده‌اش با شيعه شدن او مخالف بودند و او را از اين كار منع مي‌كردند اما او مصمم و مطمئن هدف خود را توضيح و به سمت سرزميني براي تحصيل در آن علم رهسپار شد.

در جست و جوي مكاني براي كسب علم اهل بيت يكي از دوستان شيعه است، ايران را بهترين مقصد براي كسب علم تشيع معرفي كرد كه مي تواند در آنجا به راحتي تحصيل كند.

زمستان 2011 اميد به ايران آمد در فرودگاه امام خميني سرگردان بود، و نمي دانست كدامين مقصد را براي سفر بعدي خود انتخاب كند. شهر قم جايي بود كه همگان به او معرفي كردند گرماي قم و شوري آب آن بيشتر خنكاي كوزوو و آب‌هاي گواراي آن را به يادش مي‌آورد، غربت بود و تنهايي ...

هنگامي كه روزهاي آغازين سفر و دوري از وطن چهره خسته‌اي را به صورتش نشانده بود به دنبال مكاني براي تفريح و شستن غبار خستگي سفر به مكاني رهسپار شد كه در هر زمان و هر حالتي مي‌توانست به آنجا رود و ساعت‌ها در خلوت خود تكيه زند.

مكاني سرشار از عشق و اميد و آرامش كه انگار  دوباره متولد شده و حقيقتي كه خود را در آنجا دامن مي زد... حرم حضرت فاطمه معصومه (س) ... جايي كه همانند آن را در زندگي‌اش تجربه نكرده بود.

اگرچه به زندگي در شهرهاي ديگر ايران انديشيد اما حتي آب و هواي مناسب تر و نزديكي فرهنگ مردم تهران به كوزوو هيچ گاه نتوانست او را لحظه اي از قم و بارگاه ملكوتي حضرت معصومه دور كند.

روزي وقتي به كشورش بازگشت هنگام رويارويي با مادرش آرام نشست و با احترام و ادب كف پاي او را بوسيد.

اميد كه قبل از شيعه شدنش معمولاً به خواسته‌هاي مادرش بي اعتنا بود و از اجابت درخواست‌هاي او طفره مي‌رفت اكنون در مقابل او زانو زده و پاي مادرش را بوسه باران كرد.

امروز اميد منتظر اشاره از مادر است تا جانش را براي او بدهد، او اين درس‌ها را از مكتب اهل بيت آموخته، خانواده را آ‌نچنان مجذوب رفتار خود كرد تا آن‌ها نيز دنبال روي راه او فصل جديدي از زندگي را آغاز كردند و اين چنين خانواده او نيز شيعه شدند.

اميد و دوستانش مدت هاست كه شروع به تبليغ تشيع در كشور خود كرده‌اند اما نه به صورت مستقيم بلكه از طريق راه اندازي مجلات و سايت‌هايي كه در برگيرنده محتواي شيعه است (حجاب، سبك زندگي، تربيت فرزندان از جمله موضوعاتي است كه اميد و دوستانش پيرامون آن مطالب ارزنده اي ارائه مي‌كنند.

اميد و دوستانش بسيار علاقمند هستند كه فرزندان ميهن‌شان در مدارس شيعي تحصيل كنند و از ابتدا با علم و معرفت به اهل بيت تربيت شوند.

امروز اميد و دوستانش تشكلي به نام "يك قطره آب" را تشكيل داده‌اند كه در آن نوجوانان و جوانان با عضويت در اين تشكل از امكانات و برنامه‌هاي مختلفي چون آموزش قرآن، اخلاق، تقويت دروس تحصيلي، غني سازي اوقات فراغت خود بهره مند و به صورت مستقيم در جريان مكتب و اخلاق اهل بيت قرار مي‌گيرند.

حرف رفتن كه مي‌شود اشك در چشمانش مي‌لغزد چرا كه اميد در مدت يك و سال و چند ماه اقامتش در ايران خاطرات زيادي با خود به همراه خواهد داشت كه هيچ گاه فراموش نخواهد كرد، هويزه، خرمشهر، طلائيه كه جان ديگري در روح او رسيد. حرم حضرت معصومه و امام مهرباني‌ها، امام رضا (ع) كه پناهگاه دلتنگي‌هايش بود مردم ايران و فرهنگ‌شان هيچگاه از ذهن او پاك نخواهد شد و قطعاً هنگام بازگشت به سرزمينش سوغات‌هايي براي مردم خود مي‌برد مهرباني، ادب، خطاب قرار دادن انسان ها با لفظ، "شما" بهترين هدايايي است كه او با خود به كشورش خواهد برد.

اكنون فارغ التحصيل رشته داروسازي دانشگاه جراح پاشا دانشجوي معارف اسلامي در قم است و تا چند سال باقي مانده اتمام تحصيلش مي‌توان سوغات‌هاي سفرش را پربارتر كرد.

چند سالتان است و چند سال كه به ايران آمديد؟
27 سالمه و نزديك دو سال كه از كوزوو به ايران آمدم.

چرا به ايران آمديد؟
براي تحصيل علم تشيع به سفارش دوستم به ايران سفر كردم.

چگونه با تشيع آشنا شديد و آن را پذيرفتيد؟
روزي يكي از دوستانم كتابي به من داد و گفت حتي يكبار صفحات آن را ورق بزن، وقتي چند صفحه از آن را خواندم دريافتم كه بسيار با فطرت و روح انساني ارتباط دارد و به دنبال تحصيل علم اهل بيت به ايران سفر كردم.

خانواده شما با شيعه شدنتان مخالفتي نداشتند؟
اوايل بسيار مخالفت مي‌كردند اما با توضيحات و دليل آن را قانع كردم بعد از مدتي سفر به ايران كه به كشورم بازگشتم پاي مادرم را بوسيدم اين حركات كه از من بعيد بود مورد توجه خانواده ام و آشنايي كم كم آن ها با تشيع شد و آن ها نيز سرانجام خود شيعه را پذيرفتند.

روزهاي ابتدايي سفر به ايران چگونه بود؟
بسيار سخت، چرا كه كشور من آب و هواي سردسيري دارد و اصلاً با قم قابل مقايسه نيست.

تا به حال به فكر اقامت در شهر ديگري شده ايد؟
بله. ولي هيچگاه نتوانستم حضرت معصومه(س) را ترك كنم، تحمل آب و هواي گرم و آب شور قم به بودن در كنار حضرت معصومه(س) مي‌ارزد. و اين موضوع در بين خانواده و مردمان ما نيز وجود دارد.

مهمترين قسمتي از نهج البلاغه كه توجه شما را بسيار جلب كرد كدام قسمت بود؟
آن جا كه حضرت علي به امام حسن مي‌فرمايند آنچه را كه براي خود مي پسندي براي ديگران نيز بپسند يكي از جملاتي بود كه مرا بسيار تحت تأثير قرار داد.

آيا برنامه اي براي تبليغ شيعه در كشورتان داريد؟
بله. من و دوستانم مدت هاست به صورت غير مستقيم شروع به تبليغ كرده ايم و در اين راه نيز از دوستان خود در كشورهاي مختلف به خصوص ايران تقاضاي همكاري داريم تا بتوانيم مناسبت تر و بيشتري در اختيار مردم خود قرار دهيم.

در مدت سفر به ايران چه خاطراتي داريد؟
خاطرات زياد خوب. اگر امروز بسيار دلتنگ خانواده ام هستم، اما وقتي به كوزوو برگردم قطعا براي حرم امام رضا (ع) حرم حضرت معصومه بسيار دلتنگ خواهم شد. حتي مهرباني ها و خاطراتي كه با مردم ايران داشتم برايم بغض آور خواهد بود.

از ايران چه سوغاتي براي مردم كشور خود مي بريد؟
مهرباني و ادب كه در كلام و نگاه ايرانيان است گوهر ارزشمندي است كه فكر مي كنم سوغات خوبي از ايران به كوزوو باشد.

انتهاي پيام/