وجود نیروی کار در دسترس، موجب رواج پیشه گیوهکشی در کردستان به ویژه در ناحیه اورامانات شده است.
گیوه نوعی پای افزار است که رویه آن را از ریسمان و نخ پرگ یعنی ریسمان های پنبه ای بافته، و زیر یا ته آن را گاه از چرم و غالبا از لته ای به هم فشرده و درهم کشیده میسازند.
گیوه را باید یکی از جالب ترین و ارزنده ترین صنایع دستی روستایی ایران دانست.
گیوه کشی یکی از صنایع دستی رایج و بومی استان کردستان است و به ویژه در بخش اورامانات تولید می شود. این صنعت بومی را می توان بر مبنای نوع تولید و محل تولید به دو بخش اصلی روستایی و شهری تقسیم کرد.
بخشی از مواد مورد مصرف گیوه بافان در محل و بخشی دیگر از نقاط دیگر تهیه می شود، پوست گاو، پیه، نری گاو و نخ تابیده در محل تهیه می شود.
رنگ، پارچه نازک نخی، کتیرا و نخ تابیده(قرقره) برای گیوه های تخت زیره ای و برای گیوه های طرح جدید(تخت چرمی و پلاستیکی) میخ پوست دباغی شده، پاشنه های لاستیکی، کف های لاستیکی، چسب، پوست، نری گاو، پارچه نخی و موی بز از خارج از منطقه تهیه می شود.
کارهای مربوط به تختگیوه که کاری مردانه است معمولا در کارگاه و یا مغازهها با ابزار گوناگون انجام می شود./س