به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگارانبه نقل از شبکه تلويزيوني يورونيوز ؛ زوج فرانسه و آلمان امسال (دو هزار و سيزده) نيم قرن همکاري و دوستي خود را جشن مي گيرند. آغاز اين همکاري و دوستي به بيست و دوم ژانويه هزار و نهصد و شصت و سه باز مي گردد. در آن روز ژنرال دو گل و صدر اعظم وقت آلمان معاهده اليزه را امضا کردند. اين معاهده پس از سالها مناقشه، آغاز آشتي بين فرانسه و آلمان شد.
در مجموع، معاهده اليزه اقدامي تعيين کننده براي تشکيل اتحاديه اروپا بود که به زوج فرانسه و آلمان اجازه داد به موتور ماشين اروپا تبديل شوند. اين نزديکي فرانسه و آلمان بر چند معيار استوار بود. ژان دومينيک جيولياني رئيس بنياد رابرت شومن مي گويد: زوج فرانسه و آلمان ترکيبي از چند چيز است. قبل از هر چيز، همکاري دو جانبه براي تحقق اهداف اروپايي به شيوه نظام مند و در ادامه روابط شخصي بين رهبران دو کشور. از اين ديدگاه، زوج ژيسکار - اشميت، يا زوج ميتران-کهل داراي اين دو عنصر بود. اما از آن زمان به بعد اوضاع تغيير کرده است.
گزارش مي افزايد: آلمان و فرانسه در ده سال اخير هم از لحاظ سياسي و هم از لحاظ اقتصادي از هم دور شده اند. اکنون، آلمان و فرانسه ديگر با هم نيستند. اين توصيف اخير روزنامه آلماني تاگ اشپيگل است. يک سال و نيم پيش، ورود يک سوسياليست به کاخ اليزه که وعده داده بود نظم بودجه اي فرانسه را براي احياي رشد اقتصادي منعطف تر خواهد کرد باعث نگراني شديد برلين شد. روابط بين فرانسه و آلمان پر تنش شد اما اين امر باعث نشد سازش هاي لازم براي نجات يورو صورت نگيرد.
جيولياني مي افزايد: پايان رياست جمهوري پنج ساله رئيس جمهور اولاند و تجديد احتمالي صدر اعظمي مرکل يا هر کس ديگر فرصتي براي از سرگيري روابط دو کشور خواهد بود که فرانسه و آلمان به آن نياز دارند زيرا زماني که اين دو با هم به توافق مي رسند، رسيدن به اجماع در بين بيست و هشت کشور اتحاديه اروپا راحت تر مي شود.
گزارش مي افزايد: فرانسه و آلمان در زمينه نحوه خروج يورو از بحران با اختلافات شديدي مواجه شدند. برلين معتقد است که رعايت نظم بودجه اي و تاثيرات مثبت آن بر روي رشد اقتصادي نبايد مورد ترديد قرار گيرد. پس از اکراه هاي طولاني مدت، آلمان موفق شد نيکلا سارکوزي را با خود همراه کند. اما فرانسوا اولاند فاصله خود را با آلمان حفظ کرده است زيرا نگران اين است که مبادا متهم شود که الگوي آلمان به وي تحميل شده است.
جيولياني مي افزايد: اين گونه احساس مي شود که اولاند و مرکل بويژه در زمينه درآمدهاي اقتصادي و نگرش هاي اروپايي هماهنگ نيستند. گزارش مي افزايد: آيا زوج فرانسه و آلمان پس از بيست و دوم سپتامبر، زوجي ضعيف و شکننده باقي خواهد ماند؟ آيا اين زوج خواهد توانست راه سران گذشته را ادامه دهد يا پويايي جديدي در روابط ويژه دو کشور ايجاد کند؟ روابط ويژه اي که براي اروپا در اولويت است.