اين اجرام داراي سه خصيه جرم، بار الکتریکی و اندازه حرکت دورانی هستند و ستاره شناسان جرم و اندازه حرکت سياه چاله ها را توسط اجرام در حال حرکت در اطراف آنها مشخص مي کنند.
ستاره شناسان برای یافتن سیاه چاله ها به دنبال یک ستاره یا حلقه گازی هستند که پس از مشاهده رفتار آن می توانند تشخیص دهند که سیاه چاله ای وجود دارد یا خیر به صورتی که با رصد حرکت دورانی ستارهای می توان دریافت که اثری نامرئی و غیر محسوسی عامل این دوران است یا خیر و اگر این اثر از جرم متراکم عظیمی نشات بگیرد احتمال حضور یک سیاهچاله بیشتر خواهد بود.
استفاده از امواج گرانشی یکی از راههای کشف سیاه چالهها محسوب می شود که این امواج در زمان فروپاشی گسیل می کنند و زمانی که جسمی به درون سیاه چاله مکیده میشود دمایش تا هزاران درجه کلوین افزایش یافته و شتاب قدرت قابل ملاحظه ای می گیرد.
اختر شناسان با وجود اينکه هنوز موفق به رصد سياه چاله ها نشده اند اما در برسی های خود دريافتند که در مرکز کهکشان راه شیری حداقل یک سیاه چاله فعال وجود دارد اين يعني کهکشان راه شيري بر روي يک سياه چاله جاي گرفته است.