به گزارش باشگاه خبرنگاران به نقل از ستاد خبري بيست و هفتمين جشنواره بين‌المللي فيلم‌هاي كودكان و نوجوانان، جمشید مشایخی، پروانه معصومی، جهانگیر الماسی، آهو خردمند، فاطمه گودرزی و بهنام تشکر درباره بازی بازیگران کودک و نوجوان جلوی دوربین سینما نظر داده‌اند.
 
جمشید مشایخی: باید با بازیگر کودک با مهربانی و عطوفت برخورد کرد
 
کودکان دنیای خاص خودشان را دارند و باید با مهربانی و عطوفت برخورد کرد و موقعی که با آنها دوست بشوید به راحتی می توانید با آنها ارتباط برقرار کنید و بازی خوبی در مقابلشان داشته باشید.
 
به نظر من باید با کودکان در حین بازی جلوی دوربین، یک ارتباط حسی برقرار کرد و البته این ارتباط به زور به دست نمی آید. کودکان با هوش هستند و می‌فهمند طرف مقابل دوستشان دارد و یا فقظ ظاهر فریبی می‌کند. تجربه نشان داده که نباید برای بازی گرفتن همه عوامل بسیج شوند و کودک از این شلوغی و توجه ویژه  احساس عدم امنیت می کند و نمی تواند بازی درستی انجام بدهد.
 
 پروانه معصومی: باید با کودکان صحبت کرد
 
کار با این گروه از بازیگران آسان‌تر است و راحت‌تر می‌توان با این نوع بازیگران ارتباط گرفت.

متاسفانه برخی از بازیگران کودک برای نشان دادن توانایی خودشان در ارائه صحنه‌های حسی، به سراغ مسائل حرفه‌ای می‌روند که مناسب سنشان نیست. در فیلمی با نوجوانی هم بازی بودم که برای صحنه های عاطفی برای اینکه بتواند گریه کند، می‌رفت و با استفاده از وسیله‌ای این کار را انجام می‌داد. این در حالی است که به نظر من باید با صحبت کردن با کودکان در این رابطه به آنها آگاهی داد.
 
آهو خردمند: کودکان به‌دلیل شیرین بودن و حاضر جوابی بازیگر می‌شوند
 
هم‌بازی شدن با بازیگران کودک همیشه برایم خوشایند و جذاب بوده است.کار با بازیگران کودک ویژگی‌های خاصی دارد و به طور مثال در مدت طولانی با کودکان نمی‌شود در سر صحنه کار کرد چرا که کودکان زود خسته می‌شوند و باید ساعت‌ها منتظر ماند تا بازیگر کودک برای فیلمبرداری صحنه بعدی آماده شود.
 
به نظر من در این حوزه در سینمای ایران نگاه تخصصی وجود ندارد و باید به سمتی رفت که تخصص‌های مورد نیاز کار کردن با کودک در سینما نهادینه شود. با این شیوه، کودکان به صورت آکادمیک و حرفه‌ای وارد فضای سینما می‌شوند و می‌توانند خودشان را با شرایط هماهنگ کنند. از سوی دیگر؛ کودکانی که سابقه بازیگری داشته‌اند، چون تجربه بازی جلوی دوربین را به دست آورده‌اند، سر صحنه می‌توانند ارتباط درستی با سایر عوامل به وجود بیاورند و بازیگران نقش‌های مقابلشان هم می‌توانند ارتباط منطقی و حرفه‌ای با آنها برقرار کنند.
 
در نهایت، می‌توان گفت که انتخاب بازیگران کودک تابع تعاریف متفاوت و خاصی است و کودکان بیشتر به دلیل بامزه و شیرین بودن و حاضر جوابی که دارند برای بازیگری انتخاب می‌شوند و معتقدم باید برای پرورش آکادمیک و با برنامه کودکان بازیگر باید آموزشگاه‌هایی تاسیس شود.
 
جهانگیر الماسی: کودک جلوی دوربین بازی نمی‌کند
 
کودک جلوی دوربین بازی نمی‌کند، بلکه نقشش را باور می‌کند.  این وضعیت برای بازیگر نقش مقابل ویژگی‌ها و سختی‌هایی دارد. بازیگری جلوی دوربین بازی کردن موقعیت‌های مختلف به دروغ و یا بر اساس حقیقت است. البته سینما به تکنیک وابستگی زیادی دارد و مساعدت ابزارهای تکنیکی به بازیگر کودک در جهت ارائه بازی درست کمک می‌کند.
 
هدایت درست بازیگران کودک در کیفیت بازی او نقش دارد. موقعی که بازیگر کودک نقشش را باور کند و سایر عوامل و بازیگران نقش مقابل به او کمک کنند، به راحتی می‌تواند با فضای فیلم مانوس و همراه بشود.
 
باید به این نکته توجه داشت که کودکان با هر تعداد فیلمی که بازی کرده باشند، درهر صورت بازیگر حرفه‌ای نیستند. برخی از مواقع طبق ایجاب نقش و نظر کارگردان باید با بازیگر کودک دوست و رفیق شد تا فضای حسی در کار به وجود بیاید. یادم می‌آید در فیلم «پشت پرده مه» با علیرضا شیخ‌الاسلامی بازیگر کودک فیلم که به لحاظ فیزیکی معلولیت داشت، تلاش کردیم رابطه‌ای انسانی برقرار کنیم و ماحصل کارهم درست از کار در آمد.  

فاطمه گودرزی: کودکان بازیگر دنیای جدیدی را کشف می‌کنند
 
همیشه هم‌بازی شدن با بازیگران کودک و نوجوان برایم دارای جذابیت بوده و از هم‌بازی شدن با کودکان لذت برده‌ام. به نظرم کار با کودک هیج سختی و دشواری ندارد. کودکان با انگیزه و پر انرژی هستند و هم بازی شدن با کودکان این حس وانرژی را به بازیگر مقابل هم منتقل می‌کند. در فیلم‌هایی که با بازیگر کودک هم بازی بودم، این حس عاطفی را چه در جلوی دوربین و در حین بازی و چه در پشت صحنه ادامه داده‌ام تا ارتباط شکل کامل و خوبی داشته باشد.
 
البته در این بین کار با بازیگران کودکی که دارای تجربه هستند و می‌دانند جلوی دوربین به چه نحوی بازی کنند بسیار راحت تر از کار کردن با کودکانی است که برای بار اول جلوی دوربین ظاهر می‌شوند و زمان می‌برد که به فضای کار آشنا بشوند. البته بی‌تجربه بودن کودکان برای بازی جلوی دوربین این ویژگی را دارد که آنها برای بار اول دنیای جدیدی را کشف و با شعف و علاقه زیادی کار می‌کنند.
 
بهنام تشکر: باید روانشناسی کار با کودک را درنظر گرفت
 
کار با بازیگر کودک نیازمند دانش و تخصص ویژه است. برخی از دوستان کارگردان بدون توجه به روانشناسی کار با کودک فقط تلاش می‌کنند تا فیلمبرداریشان بدون توجه به آمادگی کودک بازیگر فیلم انجام شود و به خودشان اجازه می‌دهند هر رفتاری را با کودک انجام بدهند که این کار درستی نیست و باید با صبر و حوصله و خلق خوش با کودکان برخورد داشت.
 
در تمام فیلم‌هایی که بازیگران کودک روبه رویم بازی داشته‌اند، با آنها دوست و رفیق شده‌ام و یک رابطه عاطفی بین ما به وجود آمده است. به عنوان مثال این ارتباط صمیمی در فیلم سادگیتو فراموش کن به وجود آمد. در حین بازی با کودکان باید مواظب بود که بتوان با آنها ارتباط درست و خوبی برقرار کرد. کودکان روحیه لطیفی دارند و باید در حین کار با آنها مواظب بود که این روحیه دچار آسیب و لطمه نشود.
 
گفتني است؛بیست و هفتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان با گرامیداشت نام پیامبر اکرم (ص) پدر آسمانی کودکان دنیا از پانزدهم تا نوزدهم مهرماه در اصفهان برگزار می‌شود./ص