باشگاه خبرنگاران- بعد از اعلام نام علیرضا رضا داد از جانب حجت الله ایوبی معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان دبیر سی و دومین جشواره فیلم فجر و استقبال سینماگران از این موضوع باید دید که این رضایتمندی تا کجا تاب می‌آورد.

رضا داد در حال حاضر مشاور ارشد سازمان سینمایی است. وی متولد 1338 در شهر تهران و دانش آموخته رشته زبان و ادبیات فارسی است، که در سال‌های گذشته مدیر کل تولید، طرح و برنامه و قائم مقام شبکه 2 سیما (65-73)، معاونت تولید مرکز سیما فیلم (74-78)، مدیر کل تولید سیما (78-81) مدیر عامل بنیاد سینمایی فارابی (سال‌های 81-85)، دبیر جشنواره بین‌المللی فیلم فجر (4 دوره)، دبیر جشنواره بین‌المللی کودک و نوجوان (4 دوره)، دبیر سومین جشنواره بین‌المللی فیلم شهر، و همچنین مجری طرح فیلم «محمد (ص)» به کارگردانی مجید مجیدی بوده است.

رضا داد در صحبت‌های گذشته خود در سمت مشاور ارشد سازمان سینمایی اذعان داشته است که ما در شرایط بسیار حساسی قرار داریم، و با استقرار دولت و مدیریت جدید فرصت خوبی فراهم شده است.

حال باید دید او می‌تواند از فرصت داده شده به عنوان یک دستگاه شوک (جشنواره سی و دوم فجر) که در اختیار دارد به هدف خود که همانا احیای دوباره‌ی سینمای ایران است دست یابد؟

شاید از مهمترین خواسته‌های اهالی سینما ایجاد عدالت در انتخاب فیلم‌ها، جلوگیری از انتخاب فیلم‌های سفارشی و جلوگیری از سیاسی شدن فضای جشنواره است و بخصوص یکی دیگر از موارد مهمی که از سال‌های گذشته در حال کمرنگ شدن است حضور فیلم‌های خارجی در جشنواره‌ فیلم فجر است

جشنواره‌ای که با نام بین‌المللی در ابتدا شروع به کار کرده است و در حال حاضر تنها فقط این نام را یدک می‌کشد و با اکران تعداد اندکی از فیلم‌های درجه‌های پایین ادامه حیات می‌دهد و البته این موضوع زمانی دردناک‌تر می‌شود که بدانیم اغلب فیلم‌های شرکت‌ کننده تقاضایی برای شرکت در جشنواره ارائه نمی‌دهند بلکه مدیران جشنواره اقدام به خرید این فیلم‌ها می‌کنند.

حال باید دید که رضاداد از فضای ایجاد شده بر جامعه جهانی که با سفر‌های سیاسی نفرات بلند پایه کشورمان به نیویورک صورت گرفته چگونه می‌تواند حداکثر استفاده را کرده و زمینه را برای حضور بازیگران و یا دست‌اندرکاران شناخته شده‌ی سینمای جهان بوجود آورد؛ تا نگاه جهانیان را به سینمای ایران معطوف کرده و این جشنواره را از گوشه‌گیری و رخوت به حالت بین‌المللی خود برگرداند؟

امیدواریم رضاداد در دولت تدبیر و امید بتواند تدبیری بیاندیشد تا سینماگران کهنه کار و صاحب سبک را در کنار سینماگران جوان که درخشش قابل ملاحظه‌ای در جشنواره سی و یکم داشته‌اند گرد هم آورده و بستر آشتی بین مسئولان و دستن‌اندرکاران این هنر تأثیر گذار در جامعه را فراهم سازد.

کلیه دست‌اندرکاران جشنواره سی و دوم باید بدانند که جشنواره فیلم فجر می‌تواند پلی باشد برای گذر از بسیاری از بحران‌های سینمایی و یا حتی بحران‌های سیاسی کشورمان و شاید شاه کلیدی برای بسیاری قفل‌های باز نشده.