به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران، "بهجت سليمان" در گفتگو با شبکه تلويزيوني الميادين از دمشق در پاسخ به اين پرسش که آيا فضاي مثبت کنوني در  ژنو و مذاکرات ايران و غرب مي تواند باعث معامله اي در حل بحران سوريه شود؟گفت: استفاده از معامله در اين باره واژه درستي نيست و در جهان سياست استفاده از عبارت تجاري منفي است و مي توان به قراردادهاي سايکس-پيکو، بيانيه بالفور و حوادث جهان پس از جنگ جهاني دوم پس از کنفرانس يالتا و معامله ميان طرف هاي پيروز اين جنگ اشاره کرد. امروز اوضاع جهان تغيير کرده و موازنه قدرت جديدي در جهان شکل گرفته است. قدرت اردوگاه محور مقاومت با حمايت کشورهاي عضو بريکس در حال افزايش و قدرت محور استعماري با حمايت آمريکا، رژيم صهيونيستي و کشورهاي غربي در حال افول است. محور استعماري با موج سواري بر تحولات عربي تلاش کرد بر سوريه مسلط شود. اين کشور از جايگاه محوري در منطقه برخوردار است و در صورتي که محور استعماري بتواند بر سوريه مسلط شود مي تواند سرنوشت منطقه را رقم بزند و در صورتي که در سوريه شکست بخورند به معناي شکست سياست اين محور در منطقه است. در شرايط کنوني مي توان از وقوع توافقاتي ميان دو محور افول و صعود کننده در جهان سخن گفت.

وي در پاسخ به اين پرسش که آيا آنچه که در روابط ايران و آمريکا مي گذرد مي تواند به حل و فصل سياسي بحران سوريه منجر شود؟ گفت: آمريکا در سياست خود عملگرايانه رفتار مي کند. زماني که اين کشور در يک سياست شکل بخورد از سياست ديگري استفاده مي کند. سياست آمريکا در مهار و سلطه بر سوريه شکست خورده است و نتوانست اين کشور را از محور مقاومت به محور خاورميانه جديد ملحق کند. مزدوران آمريکا در منطقه مانند رژيم هاي عرب خليج فارس و دولت ترکيه اميد زيادي داشتند تجاوز نظامي آمريکا به سوريه رخ دهد. پس از اين که آمريکا نتوانست گزينه نظامي خود را عليه سوريه عملي کند، حمايت مالي و تسليحاتي کشورهاي عرب خليج فارس و دولت ترکيه از گروه هاي مسلح تروريست در سوريه افزايش يافته است و اين تروريست ها به نابودن کردن سوريه و کشتار شهروندان اين کشور ادامه مي دهند.

بهجت سليمان ادامه داد: سوريه نزديک به پانزده سال است که سلاح شيميايي توليد نمي کند و توليد اين سلاح از اواخر دهه هفتاد ميلادي قرن گذشته تا اواخر دهه نود ميلادي ادامه داشت و سپس توليد موشک هاي ميان برد و دور برد آغاز شد و قدرت اين موشک هاي موجود در سوريه و حزب الله لبنان يک قدرت بازدارنده و قوي تر از سلاح شيميايي است. از بين رفتن سلاح شيميايي سوريه يک زيان محدود براي اين کشور است. سوريه با موشک هاي خود قادر است تاسيسات هسته اي، برق و ارتباطات و موشکي اسرائيل را هدف قرار دهد. موشک ها کارسازتر از سلاح شيميايي هستند. به راحتي نمي توان از سلاح شيميايي استفاده کرد چرا که اين سلاح به مانند سلاح هسته اي است و تنها يک بار آمريکا از سلاح هسته اي در ژاپن استفاده کرد و معمولا از اين تسليحات به عنوان آخرين ابراز مقابله استفاده مي شود. همچنين سوريه در مقابله با اسرائيل نمي تواند از سلاح شيميايي استفاده کند و در صورتي که چنين کند اين رژيم از سلاح هسته اي خود عليه سوريه استفاده خواهد کرد به اين دليل موشک ها قوي تر از سلاح شيميايي هستند. از بين رفتن سلاح شيميايي تاثير بسيار محدودي بر توان نظام سوريه دارد و خللي در موازنه قدرت راهبردي اين کشور ايجاد نمي کند.

بهجت سليمان درباره سياست اردن در تعامل با بحران سوريه بيان داشت: اردن سياست مبهمي را در پيش گرفته است و نه به صورت کامل مرزهاي خود را براي  اعزام تروريست ها به سوريه بسته و نه به صورت کامل باز کرده است. به نظر مي رسد اردن مي خواهد به صورت تدريجي مرزهاي خود را براي اعزام تروريست ها به سوريه ببندد و شمار زيادي از تروريست ها را بازداشت کرده است. اردن مي خواهد بيش از پيش به سوريه نزديک شود و خود را از محور عربستان و غرب عليه سوريه دور کند. امروز سياست هاي رژيم عربستان براي کشورهاي منطقه بيش از پيش روشن مي شود. نمي توان از وجود دولت در اين کشور سخن گفت بلکه رژيم عربستان مجموعه اي از قبائل است و مانند اسرائيل مجري سياست آمريکا در منطقه از طريق ايده هاي زشت وهابيت و مصادره کردن اسلام به نفع خود است.