بشار اسد در ادامه گفتگو با شبکه تلويزيوني الميادين در پاسخ به اين پرسش که آيا بر اين باوريد هدف بحران تحميلي بر سوريه به دليل سياست خارجي و مواضع اين کشور است، گفت: اين مسئله قطعي است و نمي توان اين مسئله را رد کرد. رژيم هاي سياسي شماري از کشورهاي منطقه بسيار قديمي  و کهنه هستند و در آن انتخابات وجود ندارد و کسي درباره نبود دموکراسي در اين کشورها سخني نمي گويد.

وي در پاسخ به اين پرسش که چگونه مي توانيد اين مسئله را اثبات کنيد که سياست خارجي سوريه براي شماري از کشورها نگران کننده بوده است تا حدي که وارد مداخله در سوريه شدند، گفت: سوريه دهه هاست که تحت فشار قرار دارد و اين فشارها و تهديدات مسئله غافلگيرکننده نبوده است. حتي زماني که در حال گشايش با غرب بوديم تحت اين فشارها قرار داشتيم. سوريه در هر برهه اي تحت اين فشارها و تهديدات قرار داشته است. نمي توان گفت کشورهاي غربي به ناگاه تصميم گرفتند به دلايل مرتبط به سياست خارجي سوريه در اين کشور دخالت کنند.

وي در پاسخ به اين پرسش که شما از گروه هاي تندرو نظير جبهه النصره و داعش سخن مي گوييد که از خارج وارد سوريه شده اند ولي شمار قابل توجهي از شهروندان سوري نيز در اين گروه هاي تندرو و تکفيري حضور دارند، چگونه نظام سياسي سکولار در سوريه شرايط را براي افراط گرايي در اين کشور فراهم کرده است، گفت: زماني که از فضاي حاکم سکولار در سوريه سخن مي گوييم به معناي آن نيست که در اين کشور کانون هاي افراط گرايي وجود ندارد و اين افراط گرايي از دهه هاي گذشته در سوريه شکل گرفته است ولي پس از حادثه يازده سپتامبر و حمله آمريکا به افغانستان وعراق بر فعاليت افراط گرايي در سوريه افزوده شده است. 

ما هميشه در حال نبرد با اين گروه هاي تندرو هستيم و دليل اين نبرد نيز نگراني از گسترش افراط گرايي است و ما در گفتگو با مقامات غربي در اين زمينه هشدار داده ايم.

طبيعي است زماني که بحران در کشوري رخ مي دهد و از سيطره دولت در برخي از مناطق کاسته مي شود، افراط گرايي ظهور و خلا دولت را پر و فعاليت هاي خود را تشديد مي کند. سوريه بخشي از اين منطقه است و دهه هاست که فعاليت هاي تروريستي در اين منطقه عربي وجود دارد.

بشار اسد در پاسخ به اين پرسش که آيا آمريکا و ديگر کشورهاي غربي براي مقابله با افراط گرايي با دولت سوريه همکاري هاي سياسي و امنيتي داشتند، گفت: در سال 1985 و پس از عمليات تروريستي اخوان المسلمين در سوريه اين کشور موضوع ائتلاف براي مقابله با تروريسم را مطرح کرد. در آن زمان هيچ يک از کشورهاي جهان به اين موضوع اهميت نداد و حتي در آن زمان غربي ها از عبارت جهاد براي تروريسم در افغانستان استفاده مي کردند و رونالد ريگان رئيس جمهور افغانستان مبارزان مسلحي را که با نيروهاي اتحاد جماهير شوروي سابق مي جنگيدند مبارزان راه آزادي توصيف کرده بود. 

زماني که جهان سخن گفتن از مقابله با تروريسم را آغاز کرد در ائتلاف کردن با کشورهايي که مي خواهند با تروريسم مقابله کنند به ويژه آمريکا شک و ترديد به خود راه نداديم. همکاري براي مقابله با تروريسم به معناي توافق درباره راه هاي از بين بردن تروريسم نيست ولي به صورت اصولي با همه کشورها درباره مقابله با تروريسم تعاملاتي داشتيم و اين تعاملات پس از حوادث يازده سپتامبر افزايش يافت.

وي در پاسخ به اين پرسش که آيا آمريکايي ها در اين زمينه با سوريه همکاري امنيتي کردند،گفت: آمريکايي ها بر اين اساس کار مي کنند که بايد همه کشورها در خدمت آمريکا باشند و اين مسئله نقطه اختلاف زا در روابط واشنگتن و دمشق بوده است.

آمريکايي ها بدين گونه فکر مي کنند مقابله با تروريسم به اين شيوه است که بايد در برابر رايانه بازي کني و اگر دشمن ظاهر شد بايد کشته شود ولي شيوه ما متفاوت است. مبارزه با تروريسم مبارزه فراگيري است و مسئله همکاري امنيتي مبتني بر اطلاعات و نفوذ به گروه هاي تروريست است. 

ما به آمريکايي ها گفته بوديم شيوه آنان در از بين بردن تروريست ها باعث افزايش شمار تروريست ها خواهد شد و آمريکايي ها به اين هشدار دمشق متقاعد شدند. 

امروز دوازده سال از حادثه يازده سپتامبر مي گذرد و بر قدرت تروريسم در جهان افزوده شده است.

رئيس جمهور سوريه در پاسخ به اين پرسش که آيا فکر مي کنيد آمريکا به صورت مستقيم يا غير مستقيم به گروه هاي مسلح تروريست در سوريه کمک مي کند، گفت: اين دليل را در اختيار نداريم که آمريکايي ها به صورت مستقيم از القاعده حمايت مي کنند ولي زماني که واشنگتن از هرج و مرج در سوريه حمايت مي کند به معناي حمايت از تروريست هاست. زماني که آمريکا مخالف دولت سوريه اي است که با تروريست ها مقابله مي کند به معناي حمايت از تروريست است و زماني که واشنگتن حمايت سياسي خود را از هرج و مرج و تروريسم در سوريه قرار مي دهد به معناي آن است که آمريکا به صورت مستقيم از تروريسم در سوريه حمايت مي کند. 

سياست آمريکا ، بيشتر کشورهاي اروپايي و برخي از کشورهاي منطقه و عربي باعث ورود نيروهاي القاعده به سوريه شده است. 

اين وضع در برخي از موارد به صورت عمدي و در برخي از موارد به صورت غير عمدي بوده است.

وي در پاسخ به اين پرسش که اگر در اين سالها سوريه و آمريکا براي مقابله با تروريسم همکاري مي کردند، چرا آمريکا اين گونه با سوريه رفتار مي کند، گفت: اين طبيعت دولت آمريکاست چرا که براي اين همکاري ها ارزشي قائل نيست. آمريکايي ها خودپرست هستند و به منافع خود فکر مي کردند. آمريکايي ها همکاري با طرف ديگر را براي منافع خود و نه منافع مشترک مي دانند. سوريه هميشه بر مسئله منافع مشترک تاکيد دارد ولي آمريکايي ها تنها به منافع خود توجه دارند و زماني که منعفت آمريکايي ها حاصل شود، ديگر اين کشور براي طرف همکاري کننده ارزشي قائل نيست. 

آمريکا نه تنها اين رفتار را با کشوري نظير سوريه دارد که همسو با سياست هاي واشنگتن نيست بلکه اين رفتار آمريکا با متحدان اين کشور نظير شاه(مخلوع) ايران تا پرويز مشرف و افراد ديگر در کشورهاي عربي نير وجود دارد. اين افراد طي چند دهه به منافع آمريکا خدمت کرده بودند ولي در يک لحظه آمريکا اين افراد را رها کرد. 

کساني که به دنبال وفا و تعهد در دولت آمريکا مي گردند در خواب و خيال هستند. 

سوريه تنها بر اساس منافع مشترک با آمريکا همکاري خواهد کرد.

بشار اسد در پاسخ به اين پرسش که اگر در آينده شرايط همکاري با آمريکا ايجاد شد با اين کشور بر اساس منافع مشترک همکاري خواهيد کرد، بيان داشت: آمريکا کشور بزرگي بوده و بر روند تحولات در جهان تاثيرگذار است. در صورتي که آمريکا روابطي را با سوريه ايجاد کند که به سود منافع دو کشور باشد از آن استقبال مي کنيم. خطرناک است که اين روابط تنها به سود منافع آمريکا باشد و ما اين مسئله را رد مي کنيم.

وي در پاسخ به اين پرسش که نظام سوريه متهم به افزايش فعاليت گروه هاي تروريستي و تکفيري در سوريه است و اين اتهام وجود دارد که سوريه راه را براي اين گروه ها فراهم کرد تا وارد عراق شوند و از گروه هاي مقاومت در عراق حمايت کنند ، آيا سياست نظام سوريه نتيجه وارونه به همراه داشته است، گفت: اين اتهام به اين معناست که سوريه از تروريست ها به عنوان برگه امتيازي براي بهره برداري اهداف خود استفاده کرده است. 

موضع نظام سوريه روشن است مبني بر اين که نمي توان از تروريسم به عنوان برگه برنده استفاده کرد. 

من هميشه تروريسم را به عقرب تشبيه مي کنم که گزنده است. 

ما هميشه ضد تروريسم بوده ايم و اين مسئله هميشه در روابط عراق و سوريه وجود داشته است مبني بر اين که سوريه ضد تروريسم است ولي نمي توان کنترل کاملي بر مرزها داشت. امروز تروريست ها از اراضي عراق به صورت گسترده وارد سوريه مي شوند ولي اين کشور دولت عراق را متهم نمي کند چرا که مي دانيم کنترل تروريست ها از داخل و نه از مرزها آغاز مي شود. 

زماني که هرج و مرج در سوريه و عراق باشد دو کشور نمي توانند مرزهاي خود را کنترل کنند. بار ديگر تاکيد مي کنم ما هيچ روزي همراه با تروريسم نبوديم وهميشه در ضديت با تروريسم قرار داشتيم. 

ما عمليات نظامي، امنيتي و اطلاعاتي عليه تروريست ها در مرزها و داخل سوريه داشتيم و اين مسئله را اعلام نمي کرديم. 

تروريست ها از سوريه به عنوان نقطه عبوري به لبنان و عراق استفاده مي کردند و تلاش مي کرديم اين نقطه عبوري بسته شود ولي زماني که بحران در سوريه آغاز شد و اوضاع امنيتي اين کشور تغيير کرد نيروهاي القاعده وارد اراضي سوريه شدند.

وي در پاسخ به اين پرسش که سوريه به صورت رسمي يا غير رسمي از گروه هاي مسلح حمايت نکرده است تا وارد عراق شوند و از گروه هاي مقاومت حمايت کنند،گفت: در صورتي که ما از اين گروه ها براي ورود به عراق حمايت مي کنيم به معناي آن است که عليه منافع خود عمل کرديم چرا که گسترش تروريسم در عراق و لبنان به زيان سوريه است و در حال حاضر اين وضع را شاهد هستيم. گسترش تروريسم در هر کشور همسايه پيامدهايي به همراه خواهد داشت.

بشار اسد در پاسخ به اين پرسش که شما اعلام کرديد از نيروهاي مقاومت در عراق حمايت مي کنيد و مقاومت در برابر اشغالگران در اين کشور مسئله مشروعي است، بيان داشت: تروريسم متفاوت با مقاومت است. 

تروريست هايي که از آنان سخن مي گوييم و مشخصا القاعده هيچ عملياتي عليه آمريکايي ها نداشتند و همه عمليات القاعده در عراق بعد فرقه اي داشته است و نيروهاي اين گروه غير نظاميان عراقي و نه آمريکايي را به قتل رسانده اند ولي نيروهاي مقاومت عراقي عليه آمريکايي ها عمليات مي کردند. 

حمايت ما از مقاومت درعراق در ابعاد سياسي است. 

ما نمي دانيم چه گروه هايي در عراق از گروه هاي مقاومت است و هيچ ارتباطي با اين گروه ها نداريم چرا که اين گروه ها وارد سوريه نشدند و از ما درخواستي را تقاضا نکردند. تاکيد ما اين است که مقاومت حقي در برابر اشغالگري خارجي است.

وي در پاسخ به اين پرسش که آيا آمريکا در زمان حمله به عراق در سال 2003 با سوريه همکاري کرد، گفت: آمريکا تلاش هاي زيادي کرد تا سوريه بخشي از حمله آمريکا به عراق باشد و اين تلاش ها قبل از کنفرانس شرم الشيخ در اوائل ماه مارس سال 2003 صورت گرفت و مقامات آمريکايي وارد سوريه شدند و مقامات اين کشور را تشويق و تهديد کردند و حداقل از سوريه خواستند سکوت اختيار کند. ما موضع روشني در کنفرانس شرم الشيخ داشتيم و شايد مهم ترين کشوري بوديم که با جنگ عليه عراق مخالفت کرديم. ديدگاه ما بر اين بود که کنفرانس شرم الشيخ ابزاري براي توجيه حمله آمريکا به عراق است. کالين پاول وزير خارجه اسبق آمريکا سه هفته پس از حمله اين کشور به عراق به دمشق سفر کرد. در آن زمان کشورهاي جهان در برابر به اصطلاح پيروزي آمريکا در عراق شگفت زده بودند و به اين کشور ابراز وفاداري مي کردند. پاول در آن زمان وارد دمشق شد و از ورود چند هفته اي نيروهاي آمريکايي به بغداد سخن گفت و هشدار داد کنگره آمريکا مي خواهد قانون شديدتري را عليه سوريه تصويب کند. کنگره منتظر نتيجه گزارش کالين پاورل درباره سوريه بود. کالين پاول چند خواسته را در دمشق مطرح کرده بود. وي از سوريه خواست گروه هاي فلسطيني نظير حماس، جهاد اسلامي و جبهه خلق براي آزادي فلسطين- فرماندهي کل را از سوريه اخراج کند. 

دوم اين که سوريه مقامات سابق رژيم عراق را تسليم آمريکايي ها کند. 

سوم اين که با حزب الله و گروه هاي مقاومت تعامل نداشته باشد و حمايت هاي خود را از مقاومت متوقف کند و خطرناک ترين خواسته پاول اين بود که سوريه اجازه ندهد هيچ از دانشمندان و اساتيد دانشگاه عراق وارد سوريه شوند و مي توان اين خواسته پاول را همان عمليات ترور سازمان يافته دانشمندان عراقي دانست. 

ما اين خواسته پاول را خطرناک تر از خواسته هاي سابق مي دانستيم. طبيعي بود که با اين خواسته ها مخالف و از ورود دانشمندان عراقي استقبال کرديم و مشاغلي براي آنان در دانشگاه هاي دولتي و خصوصي سوريه در نظر گرفتيم.

بشار اسد در پاسخ به اين پرسش که آمريکا قبل از حمله به عراق چه مشوق ها و هشدارهايي را به سوريه پيشنهاد کرده بود، گفت: ويليام برنز معاون وقت وزير خارجه آمريکا اين پيشنهاد را مطرح کرده بود که اين کشور روند صلح را آغاز خواهد کرد. ما گفتيم اين وعده ها را در سال 1991و مشارکت سوريه در جنگ آزاد سازي کويت شنيديم و هيچ چيزي رخ نداد و آمريکا اقدام جدي براي موفقيت روند صلح صورت نداد و از همه تعهدات خود فرار کرد. ما وعده هاي آمريکا را توخالي مي دانستيم و اعتمادي به اين کشور نداريم.

ما مي خواستيم در اين روند صلح اراضي اشغالي جولان به سوريه بازگردد که خواسته اي قديمي از زمان جنگ سال 1973 است. تهديدات آمريکايي ها نيز بدين گونه بود که سوريه منزوي و مجازات هايي عليه اين کشور اعمال خواهد شد.

رئيس جمهور سوريه در پاسخ به اين پرسش که پس از حمله آمريکا به عراق و افغانستان همه کشورها و حتي روسيه و چين تسليم خواسته هاي آمريکا شدند، سوريه و مشخصا بشار اسد از چه قدرت و تواني برخوردار بود که با خواسته هاي آمريکا در آن زمان مخالفت مي کرد، گفت: در سياست خارجي سوريه در دهه هاي گذشته و تا کنون رجزخواني وجود نداشته است. 

در اين کشور نهادهاي مختلف با مشارکت يکديگر براي منافع ملت سوريه تصميم گيري مي کنند. 

ديدگاه ما درباره سياست رژيم هاي عربي اين است که از يک وضع بد به سوي بدتر حرکت مي کنند و در اين شرايط مجبوريم از گزينه اي که زيان کمتري دارد استفاده کنيم و اين گزينه نيز بيانگر آن است که بايد با اين سياست ها مخالفت شود. 

در صورتي که همراه با سياست رژيم هاي عربي مي شديم وضع سوريه بدتر مي شد. مسئله ديگر اين که ما دشمن منافع آمريکا نيستيم بلکه بر منافع خود تاکيد داريم. اگر زماني با حمله آمريکا به عراق مخالف مي کرديم، منطقي بود و پس از ده سال پس از حمله آمريکا به عراق نگراني سوريه درباره اوضاع عراق اثبات شده است. 

اين کشور بي ثبات است و هر روز شماري از شهروندان اين کشور کشته مي شوند و احتمال تجزيه اين کشور وجود دارد. همچنين زماني که سوريه نيروهاي خود را از لبنان خارج کرد براي حفظ منافع سوريه بوده است.

وي در پاسخ به اين پرسش که شما بسيار سرسخت توصيف مي شويد، رئيس جمهور حافظ اسد با آمريکا در عمليات طوفان صحرا براي آزادي کويت همکاري کرد، گفت: حافظ اسد براي آزادي کويت و نه حمايت از آمريکا همکاري کرد. 

اين همکاري نيز بر اساس اين اصل بود که هيچ کشور عربي حق ندارد کشور عربي ديگري را اشغال کند. شايد آمريکا در اين حمله به حمايت عربي نيازمند بود ولي موضع ما بر اين امر بود در صورتي که نقشي در آزاد سازي کويت نداشته باشيم اين وضع به روابط کشورهاي عربي آسيب خواهد زد.