به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران  به نقل از پايگاه اينرنتي ايتاليايي زبان ايتاليان اريو وي ار ؛ اخيرا رسانه ها از جابجايي نيروهاي نظامي آمريکايي در جنوب و جنوب غربي اروپا، بويژه در ايتاليا خبر مي دهند. اين موضوع حاکي از روندي غير قابل انکار است، چرا که مرحله جديدي از «جنگ جهاني عليه تروريسم» در آفريقا در حال شروع شدن است. 

بر خلاف اينکه از سال 1991 ميلادي تعداد نيروهاي نظامي آمريکايي حاضر در ايتاليا سه برابر شده و به بيش از سيزده هزار نفر رسيده است، (يعني سيزده درصد کل نيروهاي نظامي آمريکا در اروپا)، واشنگتن با پافشاري تاکيد مي کند پايگاه نظامي آمريکايي در ايتاليا وجود ندارد. از نظر رسمي،‌ چنين اظهار نظري واقعيت دارد. چرا که همه پايگاه هاي نظامي آمريکايي در غالب ساختار کلي پيمان آتلانتيک شمالي ناتو در ايتاليا مستقر بوده و پايگاه مستقل آمريکايي در ايتاليا وجود ندارد. علت چنين موضوعي نيز در همان «جنگ جهاني عليه تروريسم» نهفته است که با فرضيه حفظ منافع همه کشورهاي عضو ناتو همراه است. بر همين اساس، ستاد مشترک فرماندهي آمريکا در آفريقا (آفريکوم) در آلمان بوده، در حاليکه نيروهاي زميني و دريايي آن، از سال 2008 ميلادي در ايتاليا مانده اند. جائيکه همه ساختارهاي فني به منظور انجام دادن عمليات مشترک در قاره آفريقا،‌ در آنجا متمرکز شده اند.

اين پايگاه اينترنتي نوشت، ايتاليايي ها عليه حضور نظامي خارجي در کشورشان و عليه مشارکت نيروهاي مسلح اين کشور در عمليات ناتو در خارج، اعتراض مي کنند. اما چنين چيزي تعجب بر انگيز نيست. ايتاليا، در واقع سابقه اي طولاني در جنگ در افريقا دارد: در پايان قرن نوزدهم ميلادي جنگ عليه آفريقايي ها به منظور ايجاد مستعمره هاي خود در اتيوپي سپس جنگ در اواسط سال هاي دهه سي قرن بيستم و پس از آن نيز اقدام هايي عليه انگليسي ها و فرانسوي ها در شمال قاره آفريقا،‌ طي جنگ دوم جهاني.

بنابراين، جائيکه جامعه (ايتاليا) اعتراض مي کند، قدرت و تجارت به دنبال منافع خود است. در همين زمينه و بر اساس برآوردهاي کارشناسان، در سال 2010 ميلادي «به لطف نقش ايتاليا در جنگ عراق و تامين سه هزار نيروي نظامي در اين جنگ، شرکت هاي ايتاليايي موفق به امضاي قرارداد هاي بازسازي در عراق شده اند». شرکت ايتاليا در جنگ آفريقا نيز منافع مشابهي براي اين کشور داشته است.

توليد کنندگان ايتاليايي سلاح و بويژه شرکت  فين مکانيکا در ايتاليا تلاش هاي مضاعفي براي نفوذ به بازار آمريکا و بازار ديگر کشورها مي کنند. بر اساس آمارهاي منتشر شده ويکي ليکس، شرکت فين مکانيکا (که سي درصد از سهام آن دولتي)‌ است،‌ «در سال 2008 ميلادي دو ميليارد و سيصد ميليون دلار فن آوري نظامي به آمريکا فروخته است و همچنين اين شرکت نقش مهمي در تقويت روابط ميان ايتاليا و آمريکا دارد». نتيجه آن اين است که ميزان صادرات سلاح هاي ايتاليايي در سال 2009 ميلادي بيش از شصت درصد رشد داشته است.

اين پايگاه اينترنتي نوشت، در ماه اکتبر سال 2008 ميلادي دو کشور آمريکا و ايتاليا يادداشت تفاهم تدارکات دفاعي دو جانبه امضا کرده اند. علاوه بر قراردادهاي مختلف توليدات نظامي و نيز هزينه هنگفت ساخت جنگنده اف - سي و پنج، گمان مي رود دولت ايتاليا پايگاه دال مولين در اين کشور را به صورت مجاني در اختيار نظاميان آمريکايي قرار داده است.