به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران  به نقل از شبکه تلويزيوني راشا تودي  ؛ آناستازيا چورکينا، خبرنگار اين شبکه، طي گزارشي از نيويورک گفت، در نيويورک و ده‌ها شهر ديگر در سرتاسر آمريکا، روز ملي تظاهرات براي متوقف کردن خشونت و سرکوب پليس برگزار شد. 

تظاهرکنندگان نه تنها با بي‌رحمي پليس آمريکا مخالف بودند، بلکه خواهان توقف جنايتکار جلوه‌دادنِ يک نسل از مردم آمريکا که صرفاً براي ابراز عقايد خود در خيابان‌ها تظاهرات مي‌کنند، شدند. 22 اکتبر امسال، هيجدهمين سالي است که در شهرهاي مختلف آمريکا تظاهرات برضد خشونت‌هاي پليس اين کشور عليه مردم عاديِ آمريکايي برگزار مي‌شود. 

يکي از تظاهرکنندگان سياهپوست در اين روز که روز ملي تظاهرات عليه خشونت پليس آمريکا ناميده شده است در مصاحبه با خبرنگار اين شبکه گفت، آنان (پليس آمريکا) با ما به نرمي رفتار نمي‌کنند، بلکه با ما مانند حيوانات برخورد مي‌کنند و اين در حالي است که ما استحقاق چنين برخوردي را نداريم و اين عملي کاملاً غيرقانوني و بناحق است. 

کارل ديکس، مرد ميانسالِ سياهپوست آمريکايي و عضو اتحاديه 22 اکتبر براي پايان دادن به خشونت‌هاي پليس آمريکا، گفت: وقتي خبري مانند کشته شدن تيروون مارتين (جوان سياهپوست به دست نگهبان سفيدپوست در فلوريدا)، مارلي گراهام يا شان بل منتشر مي‌شود، رسانه‌هاي آمريکايي تلاش مي‌کنند اين قتل ها را وقايعي نادر و غيرعادي جلوه دهند. اين در حالي است که در اغلب موارد، کشته شدن جوانان غيرمسلح به دست پليس آمريکا، کلاً گزارش نمي‌شود. وي افزود، هر ساله صدها نفر در سراسر آمريکا به دست پليس کشته مي شوند و اکثريت آنان غيرمسلح بوده و هنگام کشته شدن به دست پليس، در هيچ فعاليت غيرقانوني يا جنايي دخيل نبوده‌اند. به علاوه، اغلبِ اين قربانيان، سياهپوست يا آمريکاي-لاتين تبار هستند.

 

جيل باروسا، فعال سياهپوست آمريکايي گفت، رسانه هاي عمومي در آمريکا در راه اندازي تبليغات بسيار زبردست هستند. از همين رو بسياري از مردم آمريکا تصور مي کنند، اکثريت افرادي که توسط پليس متوقف و وارسيِ بدني مي شوند يا به ضرب گلوله‌ي پليس کشته مي شوند، حتماً جنايتکار بوده اند. 

چورکينا اضافه کرد، يکي از شکايات تظاهرکنندگان در رابطه با عدم پاسخگويي پليس آمريکا در رابطه با خشونت ها يا حتي کشتار مردم اين کشور است. دانتي چاويس، مادر يکي از قربانيان خشونت پليس گفت، ما بايد از جهنم بگذريم يا در آب هاي عميق شنا کنيم (کنايه از دشواري هاي زياد است) تا مگر بتوانيم يکي از افسران پليس را در دادگاه محکوم کنيم. با اين حال، حتي وقتي اين افسرِ پليس محکوم مي شود، مجازات وي به هيچ وجه متناسب با جنايتي نيست که مرتکب شده است. به علاوه، حتي اگر وي تبرئه نشود و مثلاً به زندان بيافتد، پس از گذراندن حداقل مجازاتِ حبس، به علت «رفتار خوب»، به صورت زودهنگام از زندان آزاد مي شود. 

خبرنگار در خاتمه تأکيد کرد، فعالان آمريکايي و خانواده‌هاي قربانيانِ خشونت پليس، اين طرزِ رفتار بي‌رحمانه‌ي پليس آمريکا را نوعي معضلِ فراگير در سراسر جامعه آمريکا مي‌دانند. آنان مي‌گويند، با توجه به اين که آمريکا همواره به بقيه جهان در رابطه با لزوم احترام به حقوق بشر درس مي‌دهد و مقامات آمريکايي در اين خصوص سخنراني مي‌کنند، اکنون زمان آن فرارسيده که آمريکا از همان سخنان زيبايي که خودش درباره حقوق بشر مي‌گويد، عملاً پيروي کند و فقط به لفاظي در اين خصوص بسنده نکند.