به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران ، پايگاه اينترنتي گلوبال ريسرچ در گزارشي با اين عنوان که " آيا امريکا براي قتل مجوز دارد؟ هواپيماي بدون سرنشين امريکا در يمن ، نقض قوانين بين المللي " مي نويسد:
امريکا از سال 2009 ميلادي بارها يمن را بمباران کرده است. اين حملات هوايي تقريبا در همه استان هاي يمن صورت گرفته است. طي دو سال گذشته ، آمار حملات هواپيماهاي بدون سرنشين امريکا چند برابر شده است و شرايط ساختاري لازم براي اجراي چنين حملاتي نه تنها در يمن بلکه در عربستان سعودي و جيبوتي نيز گسترش يافته است.
از زمان نخستين حملات در نوامبر سال 2002 تاکنون امريکا بين 134 تا 234 عمليات نظامي در يمن انجام داده است. اين مجموعه عمليات همچنين حملات هواپيماهاي نظامي ، هواپيماهاي بدون سرنشين و نيز حملات موشکي از کشتي هاي جنگي مستقر در خليج عدن را شامل مي شود.
به گفته منابع مختلف ، بين يک هزار تا دو هزار نفر در اين حملات جان باخته اند با اين حال نه تنها مقامات يمن بلکه مقامات امريکايي نيز آمار رسمي را از شمار تلفات اين حملات ارائه نکرده اند.
سازمان غير دولتي الکرامه مستقر در سوئيس ، تحقيقات ميداني گسترده اي را بين 2012 و 2013 ميلادي با هدف ارائه گزارش دقيق تري از اين حملات و کسب اطلاعات دقيق تر از خانواده قربانيان و کلاي آنان انجام داده است. اين سازمان مصاحبه هايي را نيز با مقامات دولتي و اعضاي نهادهاي مدني انجام داده است که اين گزارش بر اساس نتايج تحقيقات و تحليل راهکار امريکا در " جنگ با تروريسم " خود ارائه مي شود.
عبدالربه منصور الهادي رئيس جمهور کنوني يمن فوريه سال 2012 و به دنبال قيام گسترده مردم يمن به قدرت رسيد. وي جانشين علي عبدالله صالح شد که حکومت را به مدت 33 سال در اين کشور در دست داشت و اکنون مردم اين کشور در انتظار برگزاري انتخابات در فوريه سال 2014 به سر مي برند.
در اين اثناء رئيس جمهور کنوني يمن روابط خود را با امريکا تقويت کرده ، مناطق گسترده اي از خاک يمن را در دسترس امريکا قرار داده و زمينه را براي مداخله نظامي آن در اين کشور فراهم کرده است. اين امر موجب افزايش تنش ها ميان مردم يمن شده است که از حملات هوايي امريکا حمايت نمي کنند.
دولت امريکا با اين اقدام خود که تحت عنوان مقابله با تروريسم انجام مي دهد در واقع به طور مستقيم وارد درگيريهاي داخلي چند بعدي شده است که بين مقامات يمن و جنبش هاي مخالف از جمله گروههاي مسلح جهادگر - به طور اخص القاعده و انصار الشريعه - در جريان است و نيز جنبش جدايي طلب جنوب و قبايل مختلف در جريان است.
امريکا هرگز در يمن اعلام جنگ نکرده است و به جاي آن به قطعنامه 14 سپتامبر 2001 ( اختيار استفاده از نيروي نظامي ) براي توجيه مداخله هاي خود در يمن استفاده مي کند.
اين قطعنامه در واقع وارد عمل شدن ، براي مقابله با هر گونه احتمال وقوع حملات يازده سپتامبر 2001 را امکان پذير مي سازد و شامل همه کساني مي شود که " نيروهاي مرتبط " با القاعده محسوب مي شوند ، اگرچه اين بند در خود قطعنامه ذکر نشده است.
اين واژه نخستين بار در سخنراني هاي باراک اوباما رئيس جمهور امريکا و متون رسمي کاخ سفيد ظاهر و براي قانوني کردن مبارزات عليه گروههايي که با القاعده مرتبط هستند ، به کار گرفته شد.
اکنون اين پرسش بايد مطرح شود که آيا امريکا در حال اجراي قوانين جنگي يا به دنبال جنگ طلبي است؟ مشخص شدن تفاوت اين دو بسيار حائز اهميت است چرا که با مقوله نقض قوانين بين المللي مرتبط مي شود.
صرف نظر از زمينه اي که در آن مداخله امريکا در يمن صورت مي گيرد ، ارتش امريکا و سيا همچنين با استفاده از هواپيماهاي بدون سرنشين ، انواع ديگر هواپيماهاي نظامي و نيز ناوهاي جنگي به آدمکشي هاي خود ادامه مي دهند که بايد اين موضوع بررسي و به عنوان اعدام هاي خارج از صلاحيت قضايي تعبير شود.
به عبارت ديگر مي توان گفت در حقيقت يمن درست همانند پاکستان به محلي براي آزمايش روش هاي انقلابي جديد جنگ افزارها ، نه تنها از لحاظ فني بلکه از لحاظ سياسي و قانوني تبديل شده است.