وی افزود: نظم و شعر تفاوت‌هایی با هم دارند که شناخت آن‌ها گام نخست در درک رسالت شعر محسوب می‌شود؛ شعر نازل آن است که شاعر به جمع‌آوری محسوسات در کنار یکدیگر اقدام کند و در این میان از آرایه‌های ادبی بهره ببرد که نمونه بارز آن اشعار منوچهری است که چیزی از عالم بالا به ما منتقل نمی‌کند ولی شعر متنزل آن است که چنین ارتباطی میان عالم معنا و بشر برقرار سازد که سعدی و حافظ از این دست شاعران هستند.

استاد حوزه علمیه قم با تاکید بر به‌کارگیری مفاهیم شعری برای خلق اثری معنوی عنوان کرد: کسی می‌تواند شعر متنزل بگوید که از منبع معارف الهی کسب فیض کند.

وی ادامه داد: در عین حال که انسان‌ها تفاوت‌های ظاهری و باطنی فراوانی دارند ولی فطرت آن‌ها یکسان است و هیچ‌کس را هم نمی‌توان یافت که فاقد این نیروی درونی باشد؛ همین فطرت مشترک است که موجب می‌شود برخی از شاعران با اهل‌بیت (ع) ارتباط برقرار کنند.

آیت‌الله جوادی‌آملی کلام واحد را از دیگر نتایج فطرت مشترک دانست و افزود: فطرت‌شناسی و فطرت‌پروری از جمله وظایف شاعران محسوب می‌شود تا بدین طریق بتوانند آگاهی را در جامعه ترویج کنند.

این مفسر قرآن با تاکید بر حرکت در مسیر انگیزه‌های ناب به عنوان یکی از رسالت‌های اصلی شاعران گفت: در این میان حوزه‌های علمیه وظیفه دارند اندیشه‌ها را بشناسند و عنوان کنند چراکه مرزهای انگیزه و شناخت هم با یکدیگر متفاوت هستند.

وی اظهار داشت: آن عالمی که عملی در کنار گفته‌هایش نیست مشکل اراده دارد؛ شاعران باید تلاش کنند این نوع از اراده را در شهر و دیار خود و در سطحی گسترده‌تر در جامعه خود بیدار سازند.

آیت‌الله جوادی‌آملی با بیان این‌که امروزه بسیاری افراد حلال و حرام خدا را می‌دانند، گفت: آنچه سبب شده انسان‌ها فرامین الهی را نادیده بگیرند ضعف در اراده است و شعر غنی از مفاهیم دینی می‌تواند این مشکل را برطرف کند.

استاد حوزه علمیه قم با اشاره به جنگ‌ها و نبردهایی که امروزه در اقصی نقاط جهان درگرفته خاطرنشان کرد: بشر باید دریابد که مرگ پایان زندگی نیست و این انسان است که مرگ را می‌میراند و از پای در می‌آورد؛ نهادینه شدن تفکر مبتنی بر معاد در جامعه امروز آزادگی را به معنای واقعی محقق خواهد کرد./س