سنجاني در گفتگو با خبرنگار اجتماعي باشگاه خبرنگاران گفت: مهمترين و كانوني ترين كار رسالت معلمان و تعليم دهندگان، آموزش و تربيت است، محبت كردن به منزله فرايند عمومي تعليم و تربيت، زمينه بينا شدن چشم ها و شنوا شدن گوش ها را ميسر مي كند و زمينه تفكر را براي ياد گيرنده فراهم مي كند، زيرا ما هنگامي كه به ديگران محبت مي كنيم و مهر مي ورزيم آنان را به دور خودمان جمع مي كنيم و موجبات الفت و دوستي را فراهم مي كنيم و زمينه و شرايطي را ايجاد مي كنيم تا ديگران و خودمان الفت و دوستي بيشتري احساس كنيم و اطرافيان هم نسبت به ما نرمش و ياري بيشتري نشان دهند.
 
وي در ادامه افزود: تأثير محبت از نظر اجتماعي، نيروي مؤثر و قوي است و بهترين جامعه، جامعه هايي است كه با نيروي محبت اداره شود زيرا باعث مي شود نيروي تفكر كه علم را به وجود مي آورد تقويت شود و معرفت و شناخت جامعه را تا حد باورنكردني بالا مي برد.
 
اين استاد جامعه شناسي با اشاره به گرايش انسان ها به سمت كساني كه دوستشان دادند و از آناني كه بيزارند، مي گريزند، افزود: قلب محل عاطفه انسان است و قلب انسان ها به محبت و عشق پاسخ مي دهد، وقتي اين گونه به فرايند تعليم و تربيت نگاه كنيم و بر اساس محبت با افراد برخورد كنيم افراد تحت تعليم، قبل از اين كه به لحاظ عقلي قانع شوند به لحاظ عاطفي علاقه مند مي شوند و اين علاقه مندي موجب نوعي هم شكلي و همانندسازي مي شود.

انتهای پیام/