به گزارش حوزه سینما باشگاه خبرنگاران، نیکی کریمی متولد ۱۹آبان ۱۳۵۰ در تهران است. وی از دوران دبستان بازی در گروه‌های کوچک تئاتری را آغاز کرد. نخستین نقش سینمایی‌اش را در سال ۱۳۶۸ در فیلم «وسوسه» به کارگردانی جمشید حیدری به دست آورد. اما نخستین حضور جدی‌اش را می‌توان در فیلم «عروس» به کارگردانی بهروز افخمی در سال ۱۳۶۹ دانست. نیکی کریمی و ابوالفضل پورعرب را اولین ستارگان سینمای ایران پس از انقلاب می‌دانند. پس از آن ، وی در دو فیلم مهم از داریوش مهرجویی به نام‌های «سارا» و «پری» بازی کرد.

در سال ۱۳۷۱ بازی در فیلم «سارا» (اقتباسی از «خانه عروسک» اثر هنریک ایبسن) توانست برایش جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره‌های سن سباستین و نانت را به ارمغان بیاورد. در همان سال برای تحصیل در رشته طراحی لباس به آمریکا رفت و تا زمان بازی در فیلم «پری» اثر داریوش مهرجویی به ایران بازنگشت. بازی‌اش در این فیلم که اقتباسی از کتاب «فرنی و زویی» اثر سلینجر بود مورد توجه قرار گرفت و برای بار سوم در جشنواره فیلم فجر نامزد سیمرغ بلورین شد.

پس از بازی در چند فیلم از کارگردانانی چون ابراهیم حاتمی‌کیا، بهروز افخمی و داریوش فرهنگ در سال ۱۳۷۷ در فیلم «دو زن»به کارگردانی تهمینه میلانی بازی کرد.نیکی کریمی با بازی در این فیلم، به بازیگر ثابت چند فیلم بعدی تهمینه میلانی تبدیل شد و این همکاری تا فیلم «واکنش پنجم» ادامه یافت. وی برای پنجمین بار برای فیلم «دو زن» نامزد دریافت سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر شد و جایزه بهترین بازیگر زن را به خاطر بازی در همین فیلم از جشنواره تائورمینا ایتالیا گرفت.


پس از اینکه دستیاری عباس کیارستمی را در فیلم «A.B.C. Africa» به عهده گرفت، در سال ۱۳۸۰ فیلم کوتاه مستندی با مضمون نازایی با عنوان «داشتن یا نداشتن» ساخت که برنده جایزه باران شد. در سال ۱۳۸۱ در دو فیلم «دیوانه‌ای از قفس پرید» به کارگردانی احمدرضا معتمدی و «واکنش پنجم» به کارگردانی تهمینه میلانی بازی کرد که به خاطر بازی در این دو فیلم جایزه سیمرغ بلورین جشنواره فجر را گرفت. وی برای اولین بار در فیلم «باج خور» اثر «فرزاد مؤتمن» در یک نقش خاکستری بازی کرد.

در سال ۱۳۸۳ اولین فیلم بلندش به نام یک شب را کارگردانی کرد. این فیلم به خاطر شرایط ممیزی در ایران اکران نشد ولی در جشنواره‌های معتبر خارجی درخشید از جمله در جشنواره فیلم کن مورد توجه قرار گرفت. نیکی کریمی فیلم بعدی خود به نام چند روز بعد را در سال ۱۳۸۵ و در شرایطی ساخت که هنوز تکلیف اکران یک شب در هاله‌ای از ابهام قرار داشت او در فیلم دوم خود بازی هم کرد و فیلمی قابل قبول و تحسین شده کارگردانی کرد ولی باز این فیلم هم به خاطر مسائل ممیزی در ایران هنوز اکران نشده است. سومین فیلم نیکی کریمی با نام سوت پایان در سال ۱۳۸۹ خورشیدی ساخته شد.
وی در تله تئاتر خرده جنایت‌های زن و شوهری برای اولین بار در یک کار تلویزیونی حاضر شد.

نیکی کریمی همچنین در حرفه عکاسی نیز فعالیت دارد. وی همچنین تاکنون چندین نمایشگاه عکس از کارهای خود، برگزار کرده است. وی تاکنون سبک‌های مختلف عکاسی همچون پرتره و... را تجربه کرده ولی عکاسی از طبیعت در آثار او چشمگیرتر است.

رویکرد نیکی کریمی به فیلمسازی را باید مهمترین اتفاق کارنامه او در این سال‌ها به حساب آورد، رویکردی که فصلی تازه را در کارنامه او رقم زده است. این مسئله در زمانی اتّفاق افتاده است که دیگر حضور او را چون گذشته به‌عنوان بازیگر چندان در فیلم‌های قابل اعتنا شاهد نبوده‌ایم.

اگر بازیگری چون کریمی یک استثناء در میان بازیگران زن سینمای ایران محسوب می‌شود باید آن را به حساب فرصت‌های بسیار خوبی گذاشت که در مقاطع مختلف پیش‌پای او قرار گرفت و کریمی هم به بهترین وجه ممکن از آن استفاده کرد. فیلم‌هایی که نه فقط آثاری به لحاظ هنری باارزش محسوب می‌شدند بلکه از سوی دیگر، این ویژگی را دارا بودند که نقش اصلی و محوری فیلم بر عهده زن فیلم قرار داشت.

در غیر این صورت بعید نبود او هم به سرنوشت بسیاری از بازیگران دچار گردد که با یک فیلم به شهرت رسیده و چهره می‌شوند و اندک زمانی بعد هم به تدریج به حاشیه می‌روند، اما به هر حال این گونه نشد کریمی هم این شانس را داشت که تا در یکی از موفق‌ترین فیلم‌ها به لحاظ ستاره‌سازی و قهرمان‌پروری چهره شود و هم اینکه در مقاطع مختلف کارنامه‌اش با گروهی ازکارگردانان مطرح همکاری داشته باشد که بعضی از آنها فیلم‌هایی راجع به زنان می‌ساختند.