به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، پايگاه اينترنتي هفته نامه تايم در گزارشي نوشت: مي گويند سياست‌هاي آمريکا در خاورميانه شکست خورده است و بهترين گواه آن خشم عربستان از اين کشور است. ديک چني، معاون سابق رئيس جمهور آمريکا، سناتور جان مک کين و سناتور ليندزي گراهام همگي درباره تصميم اخير عربستان مبني بر نپذيرفتن کرسي غيردائم در شوراي امنيت سازمان ملل هشدار دادند. اما هر کس هر فکري درباره نحوه عملکرد دولت باراک اوباما، رئيس جمهور آمريکا در منطقه بکند، به طور قطع چيزي که اهميت دارد اين است که عربستان چه برداشتي از سياست خارجي آمريکا در منطقه دارد.
تایم در گزارشی نوشت: اگر قرار بود به کشوري که غيرمسئولانه‌ترين سياست خارجي را دارد جايزه بدهند، به طور قطع اين جايزه به عربستان تعلق مي‌گرفت. اين کشور به علت افزايش افراط‌گرايي، بي‌مسئوليت‌ترين کشور در جهان به شمار مي رود. عربستان در طول چهار دهه اخير از درآمدهاي ناشي از صادرات ذخاير گسترده نفت خود براي تضمين صدور فرقه ضاله وهابيت که خشونت و افراط‌گرايي از ويژگي‌هاي بارز آن است استفاده کرده است.
در تمام کشورهاي جهان - از آلمان گرفته تا اندونزي- مي توان مراکزي پيدا کرد که با پول عربستان اداره مي شوند و نفرت و تعصب را رواج مي دهند.
استوارت لوي در سال 2007 -زماني از مقامات بلندپايه وزارت خزانه داري آمريکا بود- در مصاحبه با شبکه تلويزيوني اي بي سي نيوز گفت: اگر اين توانايي را داشتم تامين وجوه را از کشوري قطع کنم، به طور قطع اين کشور عربستان بود.
مقامات عربستان معمولاً وقتي در اين زمينه به چالش کشيده مي شوند، ادعا مي کنند اين وجوه را افراد و بنيادهاي خصوصي تامين مي‌کنند و دولت کنترلي روي آنها ندارد. اما بسياري از اين بنيادها توسط دولت يا اعضاي اصلي خاندان سلطنتي عربستان تاسيس شده‌اند و هيچ يک از آنها نمي‌تواند برخلاف سياست ملي اين کشور که نظام سياسي آن سلطنتي است عمل کند.
به موجب سند محرمانه اي مربوط به دسامبر 2009 که پايگاه اينترنتي ويکيليکس در سال 2010 افشا کرد، هيلاري کلينتون، وزير خارجه وقت آمريکا اذعان کرد عربستان همچنان يک «پايگاه مالي مهم» براي تروريسم به شمار مي رود و دولت اين کشور «فقط اقدامات محدودي» براي توقف قرار گرفتن اين وجوه در اختيار طالبان و گروه‌هاي ديگري از اين دست صورت داده است.
عربستان يکي از سه کشوري در جهان است که تا زماني که حوادث يازدهم سپتامبر 2001 بروز کرد، دولت طالبان در افغانستان را به رسميت مي‌شناخت و از آن حمايت مي‌کرد. همچنين عربستان نقش مهمي در پاکستان ايفا مي‌کند؛ کشوري که به مامن بخش عمده بدترين تروريست‌هاي جهان تبديل شده است.
اقبال حيدر، وزير دادگستري پيشين پاکستان اوت سال 2012 در گفتگو با خبرگزاري دويچه وله آلمان با اشاره به گروه هاي شورشي که در اين کشور فعاليت مي کنند گفت: آنها چه طالبان باشند چه لشگر طيبه، يک چيز مشخص است؛ اينکه بدون ترديد ايدئولوژي همه اين گروه‌ها از انديشه وهابي در عربستان نشات مي گيرد.
وي افزود شکي نيست که عربستان از همه گروه هاي وهابي در پاکستان حمايت مي کند.
از سال 2003 که القاعده، عربستان را به طور مستقيم هدف حمله قرار داد، اين کشور تروريسم را در داخل سرکوب کرده است. اما عربستاني ها حمايت از مدارس ترويج وهابيت و همچنين شورشيان وهابي در خارج از کشور را متوقف نکرده اند. در جنگ عراق، منابع عربستاني، بيشترين حمايت را از شورشيان مي‌کردند و هم اکنون اين کار را در سوريه مي‌کنند.
مخالفت‌هاي عربستان با سياست‌هاي دولت اوباما در قبال سوريه و ايران به علت نگراني از وضعيت مردم اين کشورها نيست، بلکه در ايدئولوژي ضدشيعي اين کشور ريشه دارد. عربستان همواره همه مذاهب اسلامي را کفرآميز دانسته است و به ظلم و ستمي که به اين گروه‌هاي مذهبي مي‌شود، بي‌اعتنا بوده است .
گزارش سال 2009 ديده بان حقوق بشر به طور مفصل شرح مي دهد دولت، وهابيون و پليس عربستان به چه شيوه هاي سازمان يافته‌اي در حق شهروندان شيعه اين کشور تبعيض قائل مي‌شوند. از جمله اين رفتارهاي تبعيض‌آميز مي توان به دستگيري، ضرب و جرح شيعيان ، و گاهي توسل به اسلحه گرم عليه آنها اشاره کرد.
رژيم حاکم در عربستان از اين نگران است که هر گونه تقويت شيعيان در ديگر نقاط جهان موجب تقويت جمعيت 15 درصدي شيعيان اين کشور شود. اين در حالي است که جمعيت شيعه عربستان ساکن بخشي از اين کشور هستند که بخش عمده ذخاير نفت عربستان در آن واقع است.
تحولات منطقه خاورميانه و فراتر از آن موجب آشفتگي و هراس خاندان سلطنتي حاکم عربستان شده است. آنها احساس مي کنند نارضايتي که به بروز بیداری اسلامی منجر شد، در ميان شهروندان اين کشور نيز وجود دارد. آنها از قدرت گرفتن ايران در منطقه بيم دارند. همچنين از اين موضوع آگاهند که ممکن است آمريکا به زودي ديگر هيچ نيازي به نفت خاورميانه نداشته باشد.
با توجه به روند موجود، ممکن است عربستان از اين نگران باشد که در اختيار گرفتن کرسي در شوراي امنيت سازمان ملل، موجب کاهش آزادي عمل اين کشور شود، يا برخي از فعاليت هاي اين کشور را که نامتعارف است تحت الشعاع قرار دهد يا اينکه رياض را وادار به راي دادن در خصوص مسائلي کند که ترجيح مي دهد به آن مسائل بي‌اعتنا باشد. همچنين ممکن است سعودي‌ها بر خلاف ميل خود عمل کنند.
به هر حال، عربستان سال‌هاي زيادي را صرف لابي براي به دست آوردن اين کرسي کرده است. دليل اين لابي‌ها هر چه که باشد، بايد بپذيريم که عربستان از آمريکا خشمگين است.
انتهای پیام/
